eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 december 2008, 19:45:


Je doet weer eens behoorlijk ongenuanceerde uitspraken.
Nooit "when elephants weep" gelezen zeker? Of Frans de Waal? Rupert Sheldrake?
Of dit soort filmpjes gezien?
.
http://video.msn.com/video.aspx?mkt=nl-NL&vid=f49abba3-12c7-461a-b890-2057575bb0c0

Karin

Ook bij honden recent onderzoek, ik heb ergens nog een linkje met meer info, als ik het vindt volgt het nog wel.

9 december 2008 20:05
AMSTERDAM - Honden hebben een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en 'staken' zelfs vaak als ze oneerlijk worden behandeld. Dat hebben wetenschappers uit Oostenrijk aangetoond.

Bij het experiment aan de universiteit in Wenen moesten 43 goed getrainde honden verschillende malen op commando een poot geven aan hun baasjes. De dieren gehoorzaamden vrijwel altijd, ongeacht of ze een beloning kregen voor het kunstje.

Het gedrag van de dieren veranderde echter drastisch als ze zagen dat andere honden een beloning kregen voor het trucje, terwijl ze zelf niets ontvingen.

Stress

De honden die ongelijk werden behandeld ten opzichte van hun soortgenoten, gaven nog maar in 13 van de 30 gevallen een poot. Ook vertoonden ze vaak symptomen van stress.

Volgens hoofdonderzoekster Friederike Range bewijst het experiment dat de viervoeters een goed ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid hebben.

Apen

Veel hondenbezitters vermoedden dat al langer. Maar tot nu toe zijn alleen bij apen gevoelens van jaloezie, afgunst en schuld aangetoond. Psychologen gingen er lange tijd vanuit dat andere dieren niet genoeg 'zelfbewustzijn' zouden hebben om dat soort complexe emoties te ervaren.

"Maar het is duidelijk dat honden zich onprettig voelen in situaties waarin ze oneerlijk worden behandeld", aldus Range in het Britse wetenschappelijke tijdschrift New Scientist. "Dit experiment zou ook kunnen verklaren waarom sommige honden jaloers reageren als hun baasjes een kind krijgen."
© NU.n

Gudrun schreef op vrijdag 12 december 2008, 16:29:



Ooow, nu kennen de rest van de zoogdiersoorten ook al het verschil tussen eerlijk een ONeerlijk ? We kunnen beter allemaal gaan readen dan ??? Joenges toch

Dit

Yep ,DA IST ,het is volkomen natuurlijk dat een roedelmember achteruit geschoven word (zijn plaats in de groep veriest dus ) door een new borne "puppie" en ineens véél minder aandacht krijgt ! YEAGH RIGHT.
Agressie naar de bron toe (the new borne) noemt men dan jaloers zijn !! Neem de proef op de som en beval is op de grond naast de hond zen mand , kans is groot dat hij je baby voor je aflikt !!! Die "sommige honden" worden absoluut NIET voorbereid op een plaatsverlies in het roedel en reageren daar instinctmatig op! Das het enige dat meespeelt !Al de rest is onzin ! Jaloers zijn,wrevel ,nijd, enz ..........Allemaal termen uitgevonden door mensen en dan naar de andere zoogdiersoorten geblazen .Beetje zoals die Chiwuawa die gromt/bijt als hij op de schoot van zijn baasje zit als er iemand TE kort komt !!Och hij is zo jaloers !!!!!!!!!!!! en geen kat die reageert natuurlijk !!!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 december 2008, 17:10:


Het gaat om de inhoud van deze termen, en dat zie je juist.
De dierlijke beleving van emoties is anders dan de menselijke beleving. De naam doet er niet toe, er is verschil in beleving en dát is interessant. Want dat verschil in beleving wordt veroorzaakt door het ongezonde deel van onze menselijke geest! Stressvolle gedachtes voegen we toe aan en gebeurtenis en emoties volgen die gedachtes. Als nu die stressvolle gedachtes niet bestaan of er geen gewicht aan gegeven wordt, zoals bij jonge kinderen, dieren en gezonde volwassenen, dan zijn de emoties puur en gelijksoortig aan elkaar.

Rondom sterven vind ik altijd een goed (en schokkend) voorbeeld om dit te verduidelijken. Voor jonge kinderen, dieren en gezonde mensen, daarbij is de dood van een ander, geen probleem. Het gebeurd gewoon en het leven is anders daarna, maar niet om over te treuren of daar verdrietig bij stil te staan. Goede herinneringen worden dominant en meer niet, dat is alles. De blijken van medeleven bij het overlijden van iemand, gaan echter volledig uit van een groot verlies en verdriet. En dat is vaak inderdaad de realiteit, die ik respecteer, al bevestig ik dit niet. Deze blijken van medeleven (die uitgaan van een heleboel pijn) worden gedaan om de ander te helpen. Goed bedoelt dus en het sluit aan bij waar de ander is, perfect. Al is het wel zo dat een gezonde reactie op overlijden taboe is, en pas na 1 of 2 jaar openlijk beleefd mag worden. En dat schiet me iets te ver door, geef ik toe.

En zo is er voor elke emotie wel duidelijk te maken het verschil tussen mensen en dieren, en als het goed is, is er weinig verschil.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 12 december 2008, 17:48:


Als nu die stressvolle gedachtes

HmHM maar daartoe zijn volwassenen niet meer in staat EN ZO ontstaan er vicieuze beweringen waar je niet meer uitraakt ! Een volwassenen in de huidge culturen geeft aan alles zijn eigen(mentale) gewicht mee . Het is bvb een kunst die de universitairen(hooggeleerden ) als een toorts met zich meedragen ; Het ongelofelijk moeilijk maken van een simpel feit en hieraan een nog ingewikkelder denkpatroon aan linken !!

Karin Haneveer schreef op vrijdag 12 december 2008, 16:04:


Aggut, wat zielig. Ik ben er helemaal ondersteboven van, arm dier....
Groet, Pien