Sorry, moest knippen, Frans zei dat het bericht te lang was
We kunnen daar niet over meepraten omdat we het paard niet gezien hebben maar ik ben er meer en meer van overtuigd dat natuurlijk bekappen weliswaar een onmisbaar iets is, maar toch niet meer dan een onderdeel van het geheel waar we naar moeten kijken als - of liever nog voordat- er problemen zijn.
Laten we eens een, zoals zoveel voorkomt, een hoge en een lage hoef bekijken. Het paard staat dan letterlijk scheef, zoals wij doen als we een schoen aantrekken waar een hak vanonder gebroken is. Ga maar eens zo staan en voel eens welke kant je het meest zult belasten en wat dat doet met je heupen.
Nu zit een been bij een paard niet vast zoals bij ons, het heeft geen sleutelbeen en ook vanachter is de bouw heel anders, het lichaam is letterlijk een hangbrug tussen de voor en achter pijlers in, maar het zijn wel de banden en spieren die meer of minder gewicht zullen moeten verduren aan een kant. Het is ook zo dat alles diagonaal gecompenseerd wordt, dus alle ingrediënten zijn aanwezig om het hele lichaam ongelijk belast te laten worden en dat is vragen om peesblessures en ellende in de voeten.
maar wat is er eerder, de kip of het ei?
Het kan ook beginnen met een scheve ruiter, een scheef of slecht, pijnlijk zadel waardoor het een rugblessure kan krijgen en zich daarom vastzet , spieren die scheef ontwikkelen en waar de ruiter geen zicht op heeft en het paard op zijn makkelijke kant nog schever rijdt, omdat het zoveel lekkerder rijdt. Hoe compenseert de voet dat dan, al die ongelijke belasting?
Indertijd heb ik het project bij en met Antoine de Bodt gedaan en werkelijk alle paarden die problemen met normaal lopen hadden, hadden ongelijke hielen en aan een kant een veel steilere voet dan aan de andere. Toen heb ik geleerd dat je aan de voeten van een paard kunt zien waar en hoe een paard scheef is. Nu met mijn thermografische camera, zie ik nog veel beter wat een ellende er is, waar de meerderheid van ons nooit bij stil gestaan heeft. Dat we als we er een zadel opleggen niet anders doen dan compenseren en het minst kwade van kwaden tot het best passende zadel promoveren.
Ik schrijf dit natuurlijk omdat ik de laatste tijd naar heel veel paarden kijk waar de problemen vanaf druipen, op een prachtige zadelpascursus zit, waar ik van de leraar onder de indruk ben omdat hij zo enorm veel weet en me heel erg in rechtrichten verdiep.
Sorry dat ik nog al zwartgallig klink, maar we hebben met z'n allen geen idee! Een paard met verschoven wervels, ( en da's niet zo moeilijk bij een paard) of een zadel wat ergens pijn doet, zal nooit ontspannen gaan lopen en zijn buikspieren gebruiken om zijn rug bol te maken en de achterhand onder zijn lichaam te brengen, al doen we nog zo ons best, al hangen we er 80 hulpteugels aan, het kan het eenvoudig niet omdat het pijn doet.
Het zal gaan compenseren in zijn bewegingen, aan een kant een beetje korter gaan stappen, en de spieren veel meer 'aan de sterke kant' gaan ontwikkelen en de andere kant wordt zwakker en zwakker. Maar goed, ik kan hier nog wel drie bladzijden over door schrijven en zal ook best commentaar krijgen maar ik wil toch wel een concreet voorbeeldje geven.
Van de week was ik bij iemand die een westernzadel wou kopen. Toen ik kwam waren de eigenaar van het zadel, met een vriendin en de eigenaar van het paard aanwezig.
Ik ben begonnen met het paard op te meten, kijken waar het schouderblad van het paard lag, waar de borstwervels overgaan in de lendenwervels, afgetekend op het paard en toen het zadel erop.
De algemene opinie, behalve de mijne , was dat het zadel 'best goed' lag.
Ik zag dat het zadel over het schouderblad lag en er veel te veel druk voorbij het kritieke punt , de laatste borstwervel kwam. Het zadel, eigenlijk de boom was gewoon te lang.
Omdat het best goed leek te liggen, je kon een paar vingers tussen schoft en zadel leggen en het kiepte niet echt vanachter EN het zat lekker! ben ik ervan overtuigd dat ze het zadel gekocht had als het daarbij gebleven was.
Ik heb haar gevraagd een kwartier te rijden in verschillende gangen en voor mij werd het steeds duidelijker, het paard liep enorm op de voorhand en ik had het idee dat ie in draf ervandoor wilde om zijn balans te kunnen houden.
Toen het paard warm was heb ik thermobeelden gemaakt.
Je schrikt je kapot! Wat ik al gezien had, was de boom te breed en lag het dus over het schouderblad, wat een enorme druk liet zien, het midden van het zadel vormde een brug, de hoek van de bars was niet gelijk aan de rug want alleen de buitenkant daarvan "droeg" het werd scheef belast en dan was er ook nog heel veel druk achter de laatste borstwervel.
De kwaliteit van het zadel was niks mis mee, maar bedenk eens als het hiermee jaren was gaan lopen, het was vragen om ellende geweest, binnen de kortste keren atrofie van de schouderspieren, en noem het allemaal maar op.
En daarmee kom ik terug bij het begin van mijn tirade
Waar begint het bij het paard, bij de voeten? Bij het scheef zijn? bij het zadel waar we op zitten? En wat zijn de gevolgen? kreupel? '
hoefkatrolontsteking' ? Of zou ik overdrijven?
Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based
Warboel
