.. knip ..


Jeetje wij zijn dus niet de enige.. Het zit er bij volbloeds dus een beetje ingebakken..
Mijn verzorgpaardj is ook een Engels Volbloed en zij loopt ook al haar hele leven rondom op slechte voeten.. Echt een drama..
Ze groeien wel heel hard (vooral voor)
De hoefsmid raadde om die reden hoefschoenen af.. Omdat dit nogal prijzig zou worden.. Hij zou dan elke 4 weken á € 50 langs moest komen om ze passend te houden.. Dit was financieel weer niet haalbaar..
Ik hoop echt dat haar baasj binnenkort de knoop doorhakt en over wil stappen op NB en dat Fellow de laatste paar jaar van haar leven dan nog wat prettiger loopt en er nog eens opuit kan..

Ze heeft meer dan 2 jaar geleden voor het laatst ijzers onder gehad..
Ze vielen er steeds af.. De hoefsmid is een aantal keer langs geweest maar durfde het niet aan er opnieuw wat onder te gooien.. (toch nog iets positiefs denk ik.. anders had ze nu helemaal geen voeten meer over gehad..)
Als ik met haar ga wandelen wil ze ook altijd graag op het asfalt lopen.. En ik vond dat altijd zo vreemd.. Dus wij haar telkens (in overtuiging goed bezig te zijn voor haar voeten) haar weer de berm insturen..? Hmmmzz


Kan hij inmiddels wel weer goedover asfalt e.d. lopen?
Voor ons is dat hier namelijk de enige optie..
Over asfalt of de berm in, maar dat is ook niet ideaal..

Cindy Helms schreef op zondag 28 december 2008, 12:23:



Why not een lieve oude rustige andere dame van ongeveer hetzelfde formaat? De mééste (niet-speelse) paarden vinden dat leuker. Je kunt vaak gratis een wat ouder paard krijgen, gezond en wel, als je een goed huis biedt. Als ik dit zo hoor denk ik dat dit paard daar meer aan heeft.

Niet erg veel actie dan maar zo'n paard zal ook wel niet zo erg blij worden van actie.

Als je verder de omstandigheden zo maakt dat ze zonder moeite (zonder vieze voeten) kunnen scharrelen, dan blijven ze vanzelf in beweging als je het hooi + water op meerdere plaatsen verstrekt.

Heidi_Aiden schreef op zondag 28 december 2008, 12:44:


Die logica ontgaat me een beetje...Waarom zou hij dan elke 4 weken langs moeten komen?


Over asfalt lopen gaat prima, vanaf het begin af aan eigenlijk wel. Ik heb het wel langzaam opgebouwd, maar slijtage is eigenlijk nooit een probleem geweest. Maar hij moet op asfalt niet op een steentje gaan staan, hoe klein ook, want dan is het AUW! Als ik hem laat kiezen waar hij loopt kiest hij soms het asfalt en soms de berm. Verder heeft hij nog steeds een beetje moeite met compact zand. Als ik weet dat ik ergens heen ga waar hij last zal krijgen van zijn hoefjes doe ik hem voor schoenen aan.

Patricia ter Haar schreef op maandag 22 december 2008, 22:45:

Röntgenfoto laten maken; dan weet je zeker hoe dik de zool is.

Je kunt ook met je handen controleren; de zool mag niet in te duwen zijn met je duimen (als je de hoef stevig in je hand neemt).

Isapaardje schreef op zondag 28 december 2008, 14:59:


Een röntgenfoto laten maken vind ik wat te ver gaan.
Maar als dit makkelijk te controleren valt zoals je hierboven beschreven hebt ben ik al een stuk verder. Ik denk dan ook dat de smid doormiddel van de visiteertang dit dan heeft gezien.
Bedankt voor de tip

Patricia ter Haar schreef op zondag 28 december 2008, 15:20:


Ik heb dit onlangs nog geschreven:
Met de visiteer tang kan je zool indrukken, op rontgen fotos bleek echter hele dikke zolen. Dus dat indrukken zegt niets.

Anja Seijn schreef op zondag 28 december 2008, 11:11:


Zie dit in algemeenheid als correlaties in verwachtingspatroon, opgewekt door conditionering. Heeft uiteraard ook veel te maken met (cognitive) chaining.

Blabla, Marsianenpraat... ik weet t
Maar misschien zitten er een paar keywords in waar google iets mee kan

Paar voorbeelden met paarden dan:

- Dressuurders hebben mij vaak wijs willen maken dat ze hun "hulpen" steeds verder willen verfijnen, tot ze voor de leek onzichtbaar zijn. Even terzijde wat er van terecht komt (zie kampioen v. Grunsven ) denken ze daarbij oprecht dat deze hulpen óók voor het paard verfijnder zijn. De verfijnde hulp is een afgeleide (trace) van de grove hulp.

- Parelli doet dit omgekeerd. Vanuit een stimulus met lage magnitude wordt het verwachtingspatroon geïnstalleerd dat wanneer er geen gewenste respons volgt er een stimulus met grotere magnitude volgt.
De typische gevallen van uiterst gefrustreerde parelli-paarden komen dan ook voort uit leken-trainers die zelf niet eerst goed begrepen hebben dat je paard uiteraard wel eerst de bedoeling van de cue moet kennen!

- Ik hanteer trace ook veelvuldig, maar op weer andere manier. Binnen 1 beloningsvenster leer ik graag verschillende stimuli voor 1 respons aan, bijvoorbeeld lichaamstaal/verbaal.
De latentie van mijn trace is dus enorm veel korter dan die van de dressuurders...
Snappie?