Inge Teblick schreef op woensdag 18 maart 2009, 8:34:
> Wow, de eerste keer dat het
forumspook toeslaat bij mij.
>
>> Piet schreef op dinsdag 17 maart 2009, 20:39:
> Er onstaat alleen maar druk als Allegra weg wil van die plaats;
> dan voelt ze het touw, panikeert nog meer omdat ze denkt dat ze
> niet weg kan, en gaat tegen de druk in. Zij trekt, niet ik.
> Er zijn hier dus twéé dingen te trainen, niet één.
Dan zijn we het eens als ik zeg dat alles wijkt voor de druk van het paard. Zelfs jij die het touw laat vieren.
> voor haar wordt om haar te vertellen waar haar hoofd moet zijn,
> geloof ik? Dat kan wel hoor, maar waarom dan een touw? Waarom
> het touw niet op de grond laten liggen, of een stationary, of
> een neustarget?
Omdat de prioriteit voeten geven is.
Omdat ik haar wilde leren vastgebonden te staan en ze daarbij als eerste achteruit loopt en omdat ik wil dat ze met vaststaan geen problemen heeft als ze terug gaat naar de eigenaars, heb ik haar inderdaad eerst een stationary aangeleerd, al freeshapend, helemaal mee eens.
> extra beloond ook". Trekken (en losraken) is vanzelf al
> zelfbelonend genoeg. Maar op een dag komt het touw niet los,
> en dan heeft ze er niet mee leren omgaan, tenzij "trek maar,
> dan komt het goed".
Ik heb nog een fotootje, dat zou ik nog wel kunnen plaatsen, waarbij ze het touw strak trekt. Haar reactie was 'geen'.
De paniek was weg. Vergeet niet dat ze in totaal misschien drie kwartier eerder als ze dat voelde aan het touw hing tot het halster brak.
> Persoonlijk vind ik dat een paard nu eenmaal moet leren om te
> blijven denken als hij druk voelt. Je ontkomt er niet aan om
> hem te leren
wijken voor druk - en de dag dat zo'n paard
> panikeert in een trailer is het examen.
Er zijn tig paarden die nooit iets anders dan wijken voor druk geleerd hebben en uit paniek hun trailer verbouwen of keihard tegen de druk van de ruiter ingaan.
Zoals Allegra nu achteraf het touw strak trok toen ik haar voet vroeg en ze wist dat het niet meer mee gaf, heeft ze zelf ( het principe kent ze natuurlijk allang), wijken voor druk toegepast. Op die plaats vast staan was niet meer eng.
Ik zou dit nog eens op een of twee andere plaatsen kunnen oefenen, zodat het gewoontedier het over neemt en is het onder normale omstandigheden een vastliggend feit. Daar waar het touw is, kan ik niet weg en hoef ik niet weg.
Wat er in dolle paniek zou gebeuren kan ik niet voorspellen, net zomin als jij, of wie dan ook, dat kunt omdat je het aanleert via de druk op het touw. Zeker niet als een paard zich al eens succesvol losgetrokken heeft.
Warboel
