Arabesk schreef op zondag 26 april 2009, 10:53:
> Piet schreef op vrijdag 24 april 2009, 9:56:
>
>> Ja maar ik wil het ook helemaal niet hebben over
> geen lichtje branden, dat er misschien iets anders aan de hand
> is.
>
> GROM
Ook is het zo dat je vroeger paardenmensen had en nu mensen met paarden.
De sportpaarden van jaren 60/70 waren de paarden meestal die bij de boer op het land moest werken en waarmee de kinderen op een manege gingen rijden en dan uitkwamen in de dressuur of springsport.
(ik ga mij nu echt oud voelen!!!).
Ik heb mijn oude in de strengen bladen nog en paard en sport en daar zie je dressuurfoto's die heel anders zijn dan nu.
De springsport was toen de harde wereld met veel blessures.
Ik begon met mijn ponypaardje in geloof 1975 en dat dier was toen net 4 geworden en ik was 11 jaar,ingereden en na het afwerpen van haar ruitertje die haar arm brak verder als lespony gebruikt.
Wij hadden het thuis goed en ik kon een pony krijgen .
De andere mensen op stal waren of oud militairen die in de dressuur hoog reden of de springsport.
Veel eigenaren hadden een eigen bedrijf en konden het zich veroorloven.
Ook was het vaak dat bedrijfseigenaren elkaar troffen na het rijden...als ze dat al deden in de bar waar flink nageborreld werd en vele grote verhalen over dorpsgenoten,werk,roddels elkaar troffen.
De lesklanten van de landelijke waren vaak boerenkinderen met hun paard of pony die ze meenamen van de boerderij.
Ook bestond onze manege pas net,opgericht in 1971 en was oorspronkelijk een boerenbedrijf waarvan een grote loods de rijbak werd.
Het paard was vaak daarvoor gebruikt op het land of een fokmerrie.
Veel boeren hadden in die tijd een fokmerrie of hengst erbij voor de handel.
Raakten ze het niet optijd kwijt dan ging het gewoon naar de slager met het andere vee.
Hengstveulens die niet welkom waren gingen vaak naar de slacht want in die tijd waren er niet veel mensen die een hengst konden houden.
Ook op een manege was dat vaak een probleem.
Nu is het mode een hengst te hebben en wordt er ook gewoon gedekt.
Deze mensen hadden een natuurlijk gevoel om met de paarden om te gaan van vader op zoon etc.
Ook deden en doen veel boeren nog steeds zelf de hoeven bekappen,ze doen de schapen en koeientenen ook.
En de boer waar ik mijn hooi haal heeft Fries paard en doet ook zelf de hoeven bekappen.
Met de paarden werd niet overdreven gereden ,ze hadden namelijk weidegang en de boerenzoon of dochter waren vaak van kleinsafaan bedreven in het rijden en hadden van nature goede zit .
Dus 2x in de week lessen en er waren nog niet zoveel wedstrijden,paar weekeinden in het jaar waar we moesten laten zien wat we konden.
Onderlinge wedstrijdjes waren er denk 3x per jaar.
De pony mocht vaak blijven want koste ze toch niets en hield het gras kort en kinderen uit de buurt konden zich vermaken.
Zo ben ikzelf ook aan de paarden gekomen,onze familie heeft altijd wel iets met paarden gehad en in de klas zaten altijd wel kinderen van de boerderij.
Bij ons op de manege waren twee dressurruiters die hoge dressuur reden ,de eigenaresse,haar schoonzus en de oud militair.
De dressur was ook heel anders,bij de hoogste dressuur liep het paard pas echt bij elkaar met de kont eronder en de kin richting borst maar niet zodat ze achter de teugel liepen.
De B, L,M dressuur was met nu vergeleken nog met paarden die beoordeeld werden door hun voorwaartse gang,op letter rijden,reageren op de hulpen van de ruiter ,het gaan van het paard was belangrijk!.
Nu hebben er zo veel mensen een paard of pony die totaal geen idee hebben wat het allemaal inhoudt,ze worden op de manege op stal gehouden,geld voor stalling is in deze rijke tijd totaal geen probleem met de tweeverdieners.
Alles gaat goed totdat er iets fout gaat en dan hebben ze er de ballen verstand van(geld niet voor iedereen).
De hoefsmid heeft het vaak veel te druk om echt regelmatig langs te komen,spreek uit eigen ervaring,waardoor er verkeerde beenstanden ontwikkeld worden door verkeerd neerzetten van de benen door te lang doorgegroeide hoeven,bochtjes kunnen niet lekker afgewerkt worden en paarden zwikken of gaan hun voorbenen aantikken.
Dierenarts moet langskomen en geeft prikje of poedertje en rust als advies en huppekee dan gaat het helemaal mis.
Stallen die niet optijd uitgemest worden doordat de manegebedrijven zo groot zijn geworden dat het veel tijdrovend werk is.
Voeren,...hup ,een schep bix door de tralies en snel doorgaan want er wacht meer werk.
Paard krijgt problemen omdat het of verkeerd bereden wordt,geen warming up of cooling down noem maar op...paar dagen op stal omdat eigenaar geen tijd heeft ,dan er weer flink tegenaan want volgend weekeinde wedstrijd.
Als het paard dit allemaal niet meer trekt en problemen krijgt die telkens terugkomen dan wordt besluit vaak genomen om het dan maar weg te doen want kindlief moet toch kunnen rijden en...wat zukllen de anderen wel niet denken!
Paarden zat toch!
Ik kan mij de tijd nog goed herinneren dat iedereen ineens met een hoedje wilde rijden want dan leek het net of je hoog in de dressuur reed.
Moeders die hun kleine meisje maar al te graag hoedje opzette in een dressurwedstrijdje,alleen maar uit ijdelheid.
Pas nog pony met problemen naar de slacht gegaan,ex z dressuur pony die nieuwe eigenaresse kreeg,veel te enthousiast begonnen want op deze pony zou het haar ook wel lukken..dus niet,blessures volgen..pony krijgt geen kans bij ander ruiter omdat pa bang is dat het de ander misschien wel lukt,..zelfs weidegang zal altijd pijn doen voor het dier..hup ,weg ermee en van het verzekeringsgeld een paard gekocht want de kleine meid gaat naar Deurne en dan moet je een paard hebben.
Verhalen zoals deze hebben mij mijn hele leven al achtervolgd en hebben mij indertijd doen besluiten het anders te doen.
Ik ben in het trotse bezit van twee ex slacht shetveulens4 maanden oud destijds.
Een dampige manege pony die nog even laatste dagen mocht slijten bij een meisje die haar paard aan
hko kwijtraakte op 4 jarige leeftijd,de handelaar zou het dan AFVOEREN!.
Twee slachtpony's door geen onderhoudt aan de hoeven.
En mijn Arabier die ik als veulen heb gekocht vlak voordat mijn oude paardje op bijna 30 jarige leeftijd op natuulijke manier overleed na op 18 jarige leeftijd de ziekte hoge overhoef te hebben gekregen door niet optijd bekapt te worden en een verkeerde beenstand ontwikkelde.
De smid had of nooit tijd of vond het niet nodig.
Nou Piet,een heel verhaal,ik ben begonnen en het ging vanzelf...
Mijn kennis heeft een paard met
hko fase 4 en die heeft nu de bejaarde leeftijd berijkt,gaat met tussenposes goed.
Meestal wanneer de smid moet komen of net geweest is,denk dat dat toch met de stand te maken heeft door het doorgroeien van de hoeven in tussentijd.
Paard staat op speciaal beslag.
Ik vraag mij af of er al eens iemand een paard met
hko heeft die natuurlijk bekapt wordt en wat daar de ervaring mee is.
Ik zou het best willen proberen maar mijn kennis durft het niet.
Nou, ik stop want heb zere vingers!!
Groet Conny
Warboel
