Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 12:37:
> Ik heb eigenlijk een vraag aan je, Peter. Ik ben als beginnend
> weideboerinnetje druk aan de slag met biologisch weidebeheer.
> Zo heb ik zeeschelpenkalk en kleimineralen aangebracht.
> doorgezaaide met rust gelaten deel, staan ze ook wel, maar veel
> minder. Wat zegt dit over de bodem en hoe kan dat? Als je een
> foto wilt zien, laat me maar weten, heb hem zo geknipt, maar
> het verschil is echt significant!
kleimineralen, da's dus gewoon klei in een veel te dure verpakking,
effektieve microorganismen zitten er zo ook al in je land, je moet ze alleen zien te vermeerderen en dan houden ze zichzelf wel op peil, de toevoeging van extra verandert daar nauwelijks wat aan,
die microorganismen onderhoud en vermeerder je gewoon door géén extreme bodembewerking (diepgronden, ploegen, diepscharren), géén kunstmest, géén drijfmest, géén geinjekteerde drijfmest, en géén dichttrappeling van je grasmat,
laat je bodem ademen en de rest komt vanzelf.
de paardenbloemen :
op je "doorgezaaide" deel (wat is het verschil trouwens met gewoon zaaien,
net zoals rijden en doorrijden van een paard, pfffffff) staan er weinig : werd dit stuk naar belachelijke boerengewoonte ook eerst chemisch vernietigd ? zo ja dan ligt het antwoord in de vraag, zoniet, dan is dit waarschijnlijk tijdelijk de overhand van het zaaigoed.
Paardenbloemen hebben een penwortel om dichtgetrapte grond open te "breken", ze zijn uiterst voedzaam én smakelijk, wees net zo blij als je paarden dat ze er staan, ze heten niet voor niets paardenbloem.......
paardenbloemen hebben ook een groei-bloeicyclus : als je die onderbreekt door bepaalde bewerkingen dan heb je natuurlijk minder paardenbloemen òf later bloeiende paardenbloemen.
I luv paardenbloemen ! én madeliefjes !
maar die kunnen ook alleen maar opkomen als de omringende vegetatie hen niet voor is en "overgroeit"
Warboel
