Isabel van der Made schreef op zondag 24 mei 2009, 9:31:
> Piet schreef op zondag 24 mei 2009, 9:11:
> 
>> Isabel van der Made schreef op zondag 24 mei 2009, 0:17: 

> karakterschetsjes die nu opeens ook al niet meer mogen, is dat
 > paard liever bij jou is dan bij vriendjes in de wei. Of je dat
 > bereikt door stil te gaan staan tot je een ons weegt, vind ik
 > op z'n minst discutabel.
"Ik denk dat we het eens zijn dat het niet de juiste aanpak lijkt", ok  misschien  heb ik  dat  verkeerd  gelezen, maar  ik  ben het  dus  niet  eens, maar  misschien gold  'we' alleen voor  degenen  die op  dat  moment schreven.
Als  we  niet  meer  met  beloningen  zouden mogen  werken omdat we dat als  te  veel druk  op zouden  vatten, welke  maatschappij  blijft er dan over?
Alles  valt  of  staat  met  beloning, van de  vroegste  verzamelaar  die  als  beloning  voor  zijn gegraaf  een paar eetbare  wortels  vond, tot alles  wat we  nu  doen. Wat  zou  er over blijven? Alleen maar de  angst  voor  straf?
Van mij  mag  je  best  naar  je  paard  kijken en dan gaan bestuderen hoe het  overeenkomt met wat onze  lieve heer Pat 
Parelli verordonneert zodat  je langs die  weg  leert hoe je er mee om  moet  gaan  hoor. Ik  heb  gewoon  van nature  een bloedhekel  aan zulke  regeltjes  denk ik. Kan me  ook  niet goed voorstellen  dat  jij  dat  nodig  hebt. Maar  misschien vergis  ik  me in  het  onweerlegbare nut  ervan.
En  als  laatste  zin, omdat  het  veel te  mooi  weer  is  om  hier een halve  dag  achter  mijn  PC  te hangen: Het  is juist  door  mensen die  halverwege opgeven dat  een paard  denkt: "zie  je wel, als  ik  maar even langer  dan mijn  baas  wacht, hoef  ik  niet". Hele  slimme  jongens  die  paarden! Als  ze  kunnen faken, dat  ze  gaan hoesten, ergens  ontzettend  bang  voor  zijn, desnoods  kreupel  lopen omdat ze  dan "niet  meer  hoeven" dan kunnen ze  dat  ook.
Daarom schreef  ik  al dat  Michiel  veel  meer  van zichzelf  vraagt, meer  geduld, meer  consequent zijn en meer  creativiteit en ben ik  heel benieuwd   naar  hoe het  verder  zal  gaan.