Isabel van der Made schreef op zondag 24 mei 2009, 9:31:


Het gaat in deze discussie niet eens zozeer om het wel-of-niet-druk-uitoefenen, meer druk, minder druk, geen druk, wel druk. Ik lees een enorme inconsequentie, foutieve timing, te lang blijven dralen/paard de tijd geven om vanalles te bedenken alvorens er door Michiel ingegrepen wordt. Voor elk paard en voor een jong paard in het bijzonder is dat enorm onduidelijk want het biedt heel weinig structuur.

Een jong paard (4 jaar) die van mij wegloopt bij het hoeven uitkrabben gaat gewoon nog een tijdje aan het halster, evt helper erbij of vastzetten aan een haak. Dat is duidelijk voor zo'n paard, het geeft rust en structuur te weten waar het aantoe is. 'Jij staat hier, ik krab jouw hoeven uit, ik beloon je bij elke hoef en daarna gaan we weer verder met de orde van de dag'. Klein, simpel, vaste volgorde bij het hoeven optillen en uitkrabben, makkelijk te begrijpen.
Natuurlijk (en deze is voor Piet) begin je bij zo'n jong paard met kleine stapjes en elke goede actie belonen. Maar houd de beloning wel in verhouding tot de gevraagde actie.

Idem met lopen; jij geeft voorwaartse leiding, blik naar voren, zacht vragen (lees: lichte druk op het touw) , release en beloningswoord zodra paard volgt, en als je met het paard verbonden bent en contact hebt via het (slappe) leidtouw voel je haar beweging, vóél je het als ze trager gaat lopen--> gelijk weer doorvragen zodat ze in beweging blijft en dat uiteraard belonen ! Daar komt zéér weinig druk bij kijken. ELK paard kan dat aan, het is duidelijk zonder dat je het paard overvraagt.


Pfff, zo moeilijk is dat toch niet.
Of mogen we niet eens meer vragende druk gebruiken hiero?

Groet, Pien

Michiel schreef op zondag 24 mei 2009, 15:39:


Effe heel snel gekeken in een oud bericht van jou. 1 september 2004, het ging over Jur. Lees je eigen berichten nog eens na, Michiel. Echt, volgens mij ben jíj degene die niet tegen druk kan

"Overigens hetzelfde protocol gebruik ik bij een routeconflict,
als mijn paard de kortste weg naar huis wil.
Voor veel paarden werkt misschien het verhogen van druk,
ons paard raakt daar geheel van in de war. Met zachte hand,
dus uiteindelijk het leiden aan de teugel, werkt wel snel en gemakkelijk.
Na enkele meters kan ik dan weer opstijgen."

trea hoex schreef op zaterdag 23 mei 2009, 23:04:


Ja ik behandel haar tijdens staken als een bang paard, wat ze zeker niet is. Ze is eerder wijs en cool en durft in de kudde de meest voernijdige paarden te benaderen. Ze heeft de hoefafdrukken dan ook op haar kont staan, van als ze net even iets te veel lef heeft. Ze doet niet agressief terug, maar wijkt ook minimaal. Eigen willetje is sterk, maar meegaandheid ook. Daarnaast komt ze in verzet als ik druk zou gebruiken, verliest haar vertrouwen dan in me, en weet dan nog meer zeker dat ze niet me mee moet gaan. Ik weet niet of parelli hier al een typetje voor heeft bedacht.

Je schreef met 0,00001 druk opbouwen in alle rechtvaardigheid. Kwestie van de stapjes doorlopen en zo komen we vanzelf bij de druk die averechts gaat werken. ik zie mezelf nog staan voor haar neus met de eis om achterwaarts te gaan, met een draaiend touw kort voor haar ogen. Daar kom je dan op uit als je de fase's consequent opvoert en het werkt niet! Toen ben ik van strategie veranderd. Met zachtheid is achterwaarts gaan nu nooit meer een probleem. Dubbele persoonlijkheid, ja dat is duidelijk, hoe ze is mét en zònder druk, in verzet of heel meewerkend. Daarom kies ik voor het laatste, al vraagt dat op 2 puntjes (de eerste 200 meter en haar hoeven) nog geduld van me. Ik moet er trouwens niet aan denken dat Luna ooit nog eens in handen komt van mensen die haar niet begrijpen en die denken alles met druk op te kunnen lossen. De slacht zal haar lot worden, omdat dan de persoonlijkheid van verzet in haar boven komt. Terwijl ze ook een wijs, cool en meewerkend paard is.

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op zondag 24 mei 2009, 21:58:

Dat klopt wel ja, bij druk kom ik in verzet en ga veel liever mijn eigen gang. Prachtig nu ook zo'n paardje te hebben geleast.
Maar volgens jou bestaan zulke paarden niet, begrijp ik uit je reacties.
En is de eigenaar van zo'n niet bestaand paard altijd fout.
Tja je kan ook nog wat leren denk ik dan.

Groet, Michiel