clarissa ruijgrok schreef op maandag 25 mei 2009, 17:56:


Eigenlijk ben ik wel opgelucht dat ik niet meer hoef te komen. Vind het sneu voor de paarden maar kan niet de hele wereld redden.
Daarbij wil ik me nu echt met NH gaan bezig houden. Mijn kennis gaat niet verder dan datgene wat ik hier allemaal gelezen heb.
Dat het reguliere paardenwereldje niks voor mij is daar ben ik al veel langer achter.
Bedankt voor jullie reacties.

Gr Jup

Monique Meijer schreef op dinsdag 26 mei 2009, 8:40:


Ach ja, ik vind het altijd heerlijk om naar de dieren te kijken en te zien wat en hoe ze dingen nadoen. Toen we Boully vorig jaar kochten werd er al gezegd dat hij er een neus voor had of er wel of geen stroom op het draad stond.

Nog een verhaal: De paarden gaan hier 's middags voor een uurtje het gras op. Nou is Boully nogal een doordouwer met weinig/geen respect voor de mensen, hij heeft wel heel veel respect voor Willem. Willem daarentegen zal nooit proberen ons van onze plaats te zetten en blijft keurig achter je lopen, naar het land toe. Nu loop ik op het moment nogal slecht, dus het gaat allemaal wat langzamer dan gebruikelijk. Boully snijdt me dan, opgejaagd door Willem, nogal eens de pas af. (Boully moet van Willem altijd als eerste het land op, dat durft 'ie zelf niet). Ik was dat zat en ben zigzaggend naar het land gelopen, zodat Boully niet de kans kreeg me voorbij te gaan. Dat heb ik twee dagen gedaan en nu loopt Willem zigzaggend achter mij en krijgt Boully niet meer de kans naast of voor me te komen. Pas als ik het draadje heb opengedaan, moet 'ie weer voorop.

Overigens heeft John meestal flink de pest in als de paarden, of de andere dieren weer eens iets uitgevogeld hebben. Ik heb er toch altijd wel schik in en loop lachend de draden te trekken om ze te slim af te zijn.

Bedankt voor de leuke reacties. En ja, het is een waargebeurd, ietsepietsie geromantiseerd verhaal.

Els.

--knip knip--

hoe zouden jullie dit oplossen?

In geval van nood het paard afleiden van het gevaar door uit balans te brengen. Zodra het paard een stap verzet, het paard meenemen om je heen en in circels laten lopen. Zo geef je het paard de gelegenheid zich af te reageren door beweging en je houdt het paard bij je.

Monique

Caatje schreef op dinsdag 26 mei 2009, 7:59:


Nog een (misschien wel eens eerder gepost) in het Belgisch. Erg uitgebreid :

http://library.wur.nl/ebooks/1845893.pdf

Aart

Amai, wat was me dat voor een nacht!! Ik denk dat de meesten onder ons wel als eerste na het wakker worden van de storm aan hun paard(en) dachten. Zo ook bij ons. Zoals gewoonlijk staan ze in een paddock, met in de hoek een grote dikke populier die dienst doet als parasol voor de zon en als het regent en waait staan ze er ook dicht bij....behalve deze nacht. Ze stonden helemaal aan de andere kant van de paddock! Ik had toch behoorlijk wat schrik dat die boom een bliksem zou vangen, maar daar zijn we gelukkig van gespaard gebleven. Zouden die paarden instinctief ver van die boom gaan staan voor bliksem gevaar en "tak-afbreek-gevaar"? Helaas is een dikke eik verder in de wei, die ook een belangrijke schuilboom was wel bezweken onder de storm.
Hopelijk bij jullie niks ernstig gebeurd?

Groetjes
Sibyl