Gisteren was er de, bij mijn weten, eerste clinic in Nederland voor wat gevorderde clickergetrainde paarden in Herxen. Omdat er volgende week ook zo een is in Belgie in de buurt van Oostende was mijn motivatie niet groot genoeg om er heen te rijden. Iets waar ik gisteren al spijt van had eigenlijk.
Spijt omdat het zien en spreken met mensen die al langer op die manier werken je de verschillen in aanpak kan tonen. Op andere forums heb ik wel wat verslagjes gelezen gelukkig.
Wat me opvalt is dat mensen zeggen veel meer naar hun paard te kijken dan ze vroeger deden. De kleinste beweging moet je leren zien. Sommigen hadden het idee dat de trainer getraind werd en niet zozeer het paard.
In feite is dat ook zo natuurlijk. Hoe scherper je timing is, hoe sneller je reageert op het kleinste begin van een beweging die je vraagt, hoe sneller je paard weet dat het goed is wat hij probeert.
Vooral moeilijke nieuwe oefeningen die je in kleine stukjes hakt, dus waarvoor je dan ook kleine bewegingen vraagt, eisen van de trainer een reactie binnen tienden van seconden.
Laat je je Yes een halve seconde te laat horen en je paard zal nooit , of veel moeilijker ontdekken wat jij van hem wilt.
Bijvoorbeeld 1 achterbeen opzij zetten.
Roep Yes als zijn been van de grond is en hij denkt dat je dat vraagt en zal de volgende keer zijn been optillen, roep Yes als hij een pas gezet heeft en je beloont hem dat zijn been daar staat, dus voor niks.
Eigenlijk moet je "zo diep in je paard zitten" dat wanneer hij denkt : "Weet je wat, ik zal mijn been eens gaan verzetten", hij een Yes hoort. En dat je vanaf dat moment de hele beweging begeleidt.
Dat vraagt inderdaad een geoefend oog en concentratie van de trainer en is de meest intense vorm van samenwerken met een paard die ik ken.
Piet

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 8:53:


Hoi Piet,

Ik ben er geweest, zoals ik je al geschreven had....
Ik was van plan er een stukje over te schrijven hier maar eigenlijk heb jij het al voor me gedaan...

Ik vond het mooi...mooi om te zien hoe ook mensen inderdaad geleerd worden om anders en beter naar hun paard te kijken....
Ik vond het ook mooi om te zien hoe een paard werkelijk staat te denken ....te denken over de volgende stap in het proces....
Mooi ook om te zien hoe snel alles gaat....als je zelf op tijd bent....hoe snel ze een bepaald gevraagde door hebben..maar ook hoe snel je zlef leerd op deze manier om anders naar je paard te kijken...te letten op de kleinste beweging of verbetering...

Ik zie het als een aanvulling...een hele goede (perfecte?) aanvulling op willekeurig ander leer systeem die je daarbij de fijnste bewegingen laat volgen...tis moeilijk te verwoorden...je moet het zien..

Het is beslist niet een systeem voor alleen het paard....ook voor de ruiter een prima aanvulling om nog dichter bij, ik zou haast zeggen in, je paard te denken....
Ik ga het zeker gebruiken....al is het niet altijd even makkelijk...

Vraagtekens??? jazeker....je moet dit niet zien als dat doen we ff...
Het is een manier van trainen die je het nodige denkwerk kost....
De oefeningen zul je van te voren al moeten bedenken in hoe het het paard te vragen en leren...al zijn aanpassingen altijd achteraf mogelijk natuurlijk...
Maar je moet wel een programma maken met wat je wil bereiken..hoe je het aan wil pakken....hoe je iets in stukjes aan je paard gaat leren...

Je moet ook geduld hebben....het paard moet leren te begrijpen wat je wil...en dat kan soms wat tijd kosten...maar ook heel snel gaan.
Het is dus niet iets van oww...morgen eens even de spaanse pas aan mijn paard leren...zo werkt het niet....het gaat in stukjes..soms groot , soms klein..

Nog een nadeel.....nou ja ...nadeel....je moet wel van grond-werk houden...want daar ligt natuurlijk de basis ....
Laat ik nou juist daar al de meeste gedeelde tijd doorbrengen met mijn paard...wij vinden grondwerk dus juist leuk....

Voor ons gaat het zeker een groot onderdeel van de training worden..
Nou zie ik mensen denken...maar uhhhh....dacht dat jij alleen het noodzakelijke aan je paard leerde???? en geen kunstjes???
Ja dat klopt...dat deed ik ook en doe ik nog steeds....

Ik zie deze manier van training nml. niet alleen als een mogelijkheid om mijn paard allerlei kunstjes te leren ...
Ik zie het ook en vooral als een mogelijkheid om mijn paard te gymnastieren.....op een hele mooie paarvriendelijke manier....want dat je kunstjes aan ze kunt leren weet iedereen...maar dat je op deze manier ook het technische/mechanische gedeelte van je paard kan trainen is bij minder mensen bekend....en dat wordt mijn aanvulling voor een heel groot deel....

Ik raad een ieder dan ook aan om als de mogelijkheid daar is , eens zo´n clinic te bekijken....errug leerzaam echt waar...en haal ook daar je voordeel uit...net zoals we al doen bij alle andere leermethodes.

Inge...bedankt voor de wijze lessen !!

Groeten Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 13:04:


Blij dat er weer eens iemand schrijft die het met eigen ogen gezien heeft Nick!
Ik wil niet inbreken in jouw tekst. Voor een simpel voorbeeld van gymnastiek, klik even op mijn foto. Je ziet dan naast The Beast, the Beauty staan , die bezig is om zijn hand aan te gaan raken en dus stevig zijn hals moet buigen.
Piet

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 14:16:


Een van de dingen die ik bedoel Piet...
Veel mensen denken bij clickeren alleen aan kunstjes...misschien door de dolfijnen en honden veroorzaakt?
Ik zie dus de andere mogelijkheid zeker er van in en zal dat dus ook zeker daarvoor gaan gebruiken....

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 14:21:


Ja, dolfijnen.... ik ben me er zeer van bewust dat als er geld aan een dier verdiend wordt dit bijna altijd ten koste van het dier gaat. Aan de andere kant zag ik vorige week een tv uitzending vanuit Harderwijk waarin een 40 jaar oude dolfijn geleerd was op zijn rug te gaan liggen in het water zodat er een medische chek-up gedaan kon worden. Er verdween bv een 40 cm lange sonde in het lichaam van het dier om zijn temperatuur te meten. Pas toen de trainer zijn hand weghaalde voor de snuit draaide hij zich om en wachtte op zijn visje. Maar goed, dat is ook een kunstje....... Waarom mag in onze samenwerking het ene kunstje niet en het andere wel? Vanuit het paard maakt het geen verschil. Niet dat ik hem zo nodig allerlei circuskunsten hoef te leren, maar sommige dingen zoals een rijtje stenen op zijn kant omsmijten vindt Shiny hardstikke leuk, dat zie je aan hem. Alles hoeft niet altijd nut te hebben, een partijtje spelen of een rondootje is ook voetbaltraining he.

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 14:21:


Ik vond het ook erg interessant, had ook nog nooit het clicker gebeuren aanschouwd. Veel stof om over na te denken en inderdaad niet iets waar ze zo maar even mee begint.
(Nick, leuk kennisgemaakt te hebben)
groeten,
Marina

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 15:10:


Inge zei het leuk in het tijdschrift van BHA: voor paarden maakt het geen verschil of je schouderbinnenwaarts doet of je paard iets laat apporteren. tiss allebei een kunstje vanuit het paard bekeken.

En daar heeft ze groot gelijk in. Als paard en mens het leuk vinden is het goed

Ilona
--
let's keep on moving

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 15:10:


Hoi Piet,
Om verwarring te voorkomen....
Ik schrijf niet dat je het niet mag gebruiken voor leuke kunstjes....
Ik zie niet altijd de noodzaak in van sommige kunstjes al zien ze er dan misschien wel leuk uit...
Wat ik bedoelde en ook schreef dacht ik , is dat de meeste mensen cklickeren juist kennen als die manier... voor het aanleren van deze leuke kunstjes...en niet als leermethode om er ook andere dingen mee op te kunnen lossen of als spier-oefiningen.
Das dus ook weer het mooie hiervan...een ieder kan het gebruiken waarvoor hij/zij het wil....

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op zondag, 14 november 2004, 18:12:


Kunstjes... Veel vrijheidsdressuur kunstjes hebben zeker wel nut. De buiging voor het strekken van de hals en rugspieren (rekoefeningen), op een verhoging staan ook voor de rugspieren. De spaanse pas om de schouder losser te maken... Van het complement kan ik niets goeds bedenken, het lijkt me eerder neit zo goed voor je paard, je strekt de spieren nl ongelijk. Of je zou hem evenredig aan alle kanten moeten doen maar dan nog, volgens mij komt er op 1 kant veel meer spanning te staan als op de andere.
En het trainen van een paard, of het nou op de klikkermanier is of op een andere manier, is zo moeilijk. Timing, consequentie, alertheid, kleine stapjes, duidelijkheid... Zo moeilijk...
groetjes Ebby

ebby schreef op zondag, 14 november 2004, 18:19:


Volgende week gaaan we weer een boel leren Ebby!
De voorsprong van de Noordelijken is maar tijdelijk. Vlaanderen boven! :)

Piet schreef op zondag, 14 november 2004, 8:53:


Hoi Piet,
De clickerdag vond ik erg leuk en leerzaam. De indruk die ik er aan over
gehouden heb, is inderdaad dat je leert te kijken naar je paard, veel meer
en veel nauwkeuriger dan je gewend bent te doen. Volgens mij is clickeren een ontzettend leerzaam proces, zowel voor jezelf als voor je paard als voor de relatie en samenwerking. Het paard leert volgens mij ook nog meer na te denken; in dat opzicht zie ik het als een stapje verder dan grondwerk.
Voor mezelf heb ik dan ook besloten een paar oefeningen op te pakken d.m.v. clickeren; ik zie het als een nieuwe uitdaging voor Jovarna en mij.
Wel zit ik met nog wat vragen en heb ik het gevoel dat ik beter een soort
van 'stappenplan' kan gaan maken voordat ik begin.

groetjes,
Petra
www.jovarna.tk

(ps Frans: de emailfunctie functioneert weer 'es niet )

Peet schreef op zondag, 14 november 2004, 19:24:


Jaaaaaaaaaaaaa stappenplan is belangrijk!!!
En kijken!!! Het kijken is moeilijk voor mij met Bret, die doet alles tegelijk Bret is voor de zienden hier. Falka is superbraaf, het leuk is dat je haar na "ziet" denken. Ik leer haar woorden, en ga proberen haar de bakletters te leren. Het woord laag verstaat ze!!! Ik vraag laag, en in kleine stapjes is ze omlaag gegaan. Haar neus gaat naar de grond. Superfalk.
Hoe ik het met de letters in de bak doe, daar ben ik nog over aan het puzzelen voor ik er echt aan begin.
Ik wil haar ook gaan vragen wat vind je lekkerder, een wortel of een appel. Keuzes maken dus. Ben erg benieuwd, maar daar moet ik echt lang over gaan denken, voor ik er aan begin, maar ben benieuwd.

Groetjes Esther

Peet schreef op zondag, 14 november 2004, 19:24:


Hoi Peta, ik weet niet of er ook nog gedemonstreerd is hoe je een paard clickerwise maakt?
In mijn ogen is dat het allebelangrijkste. In het begin leer je te timen, en je paard aan te leren dat het beleefd moet zijn ed. dat er aan jouw lichaam niks te halen valt. Als je een poosje bezig bent kun je dat net zo hard ook weer vergeten, maar in het begin is het echt nodig dat je het goed aanleert. Vragen zijn er om beantwoord te worden. Als ik het niet weet , is Inge er (gelukkig ) altijd nog.
Piet

Ilona Kooistra schreef op zondag, 14 november 2004, 17:31:


:) Amen !! Als ik mijn hand opsteek en Shiny komt vanaf 5 meter achteruit naar me toe wandelen, hoor ik nog mijn buren zeggen "het wordt al een echt circuspaardje he?" Maar goed, als een paard meer kan dan links,rechts, ho, draf, galop en een uur longeren met een strakke longeerlijn en aan zooitje leer aan zijn lijf heb je al gauw een circuspaard he.
Piet