Sandra van Bommel schreef op dinsdag 16 juni 2009, 10:38:


Ik snap niet hoe het kan dat niemand het ooit door heeft gehad. Er moet toch wel eens iemand op zijn terrein geweest zijn?
Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om vanaf je geboorte 6 jaar lang niets anders te hebben gezien dan de binnenkant van die stal, en dan daar ook nog eens in die drek te moeten slapen, en er vanaf moeten eten, afschuwelijk.

Ik weet niet of het voor dit paard veel had uitgemaakt om er een ander paard bij te halen, aangezien hij natuurlijk nooit contact met andere paarden heeft gehad. Maar ik had het in ieder geval geprobeerd, wat instinct betreft zou hij toch eerder een ander paard volgen dan een mens, lijkt me?

Ik hoop maar dat hij goed terecht komt, en dat hij niet weer opgesloten hoeft te staan. Maar goed.. weinig erger dan dit lijkt me..

Sieta schreef op dinsdag 16 juni 2009, 13:32:


Voor zover ik weet staat hij nu in een kliniek in een schone stal met tralies.

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 juni 2009, 13:35:


Tja, dat dat in de kliniek zo is dat kan ik me wel voorstellen. Ergens denk ik ook dat het best angstaanjagend kan zijn voor hem om ineens buiten te zijn met alle indrukken, er rekening mee houdend dat hij dat allemaal helemaal niet kent. Maar het is wel te hopen dat hij hierna ergens de kans krijgt om te wennen aan buiten zijn en een sociaal leven te hebben. Als hengst of als ruin..

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 juni 2009, 13:35:


Tsja, is beter als waar ie vandaan komt! Ik vraag me af of zo'n dier niet totaal doorgedraaid en dus verknipt is....

En wat een trauma... als ie dan uiteindelijk van stal, dus vertrouwde omgeving, gehaald wordt. De mensen wéten dat het beter is... maar hij niet!

Het is te hopen dat hij ergens in een kleine kudde komt, zodat hij paardengedrag kan leren... en weet wat hij eigenlijk is.

Echt sneu!