e m kraak schreef op donderdag 2 juli 2009, 13:06:



Geen uitzondering hoor Egon ,elke groenorganisatie kan het extremisitsche gedoe niet laten .Wordt er ergens een natuurgebied opgekocht zijn de ruiters de eerste die moeten verdwijnen en enkel aan de zijkanten het gebied mogen bewonderen ,vervolgens worden er dwars door dat domein verharde paden aangelegd en verschillende routes voor wandelaar ,ruiters en fietsers en zo creer je weer mooie groepjes om ruzie te maken onderling maar dit effe terzijde van de hoefproblematiek .Pff die hiitte draineert je wel zeg

e m kraak schreef op donderdag 2 juli 2009, 13:06:


Mooi! Kunnen we dan aannemen dat daar ook geen andere paarden aan dood gaan? En waar dan de schuld ligt als er toch een paard met laminitis wordt afgemaakt? Bij een hele beroepsgroep?
Interessant.....


Nee ben ik niet vergeten, was het daar niet mee eens.
Natuurlijk bekappen is uitgevonden om een paard zo goed mogelijke hoeven te geven, juist als de omstandigheden voor die voeten niet optimaal zijn.
Hoeveel paarden zijn er die zelf voor hun voetonderhoud kunnen zorgen?
Zeer weinig denk ik.
Al die andere hebben dus geen ideale leefomstandigheden.
Maar hoeveel roomser dan de Paus kunnen we zijn? Het is een situatie die slechts zeer langzaam of helemaal niet te veranderen valt.
Daarom vind ik dat je dat ideale in ieder geval voor hun voeten zo goed mogelijk moet nabootsen door ze van optimale slijtage te voorzien en mag je best miereneuken over een millimeter meer of minder als je paard daar schijnbaar, mogelijk, misschien, wie weet, beter mee loopt.
Het stonk ernaar

Kun je in Nederland geschikte terreinen vinden?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 2 juli 2009, 13:13:


Dat komt misschien ook voor een groot deel omdat de ruiter "sector" niet zo goed in wetenschap en het daarmee zichzelf verdedigen is.
Er bestaat onderzoek, al kan ik dat zo gauw niet citeren - weet heel zeker dat het er is - dat aangeeft dat juist ruiterpaden en zelfs vrije toegankelijkheid bevorderlijk zijn voor de ecologie van "natuur"gebieden.
In algemeenheid is dat nou ook weer niet zo moeilijk te bedenken; het voegt immers gradiënten toe en dus per definitie ecologische verrijking.

Er zijn, mede op grond van daarvan, ondertussen alweer terreinen opengesteld (ik meen op de Veluwe...).

Er ander hard argument tegen afsluiting voor ruiterij is dat de beheerder maar uit moet leggen waarom permanente betreding door paarden (begrazing) dan wél wenselijk is....

Piet schreef op donderdag 2 juli 2009, 13:49:


Mijn erf, blijkbaar. En dat is niet mijn verdienste maar een stom toeval. En vraag me ook niet waarom dat tot zulke goede hoeven leidt want ik weet het niet....
Met die Strasser-site waar je deze week mee aan kwam kan ik helemaal niets. Dat die hoeven niet voldoen aan hun meetlatjes lijkt me voorspelbaar, maar onderzoek is er niet gedaan.

Wat naar mijn mening veel meer aandacht en onderzoek verdient is die omgeving. Ons denkraam is nog lang niet groot genoeg wat dat aangaat, en ik durf te stellen dat paarden evenmin in een typisch prachtige Nederlandse wei thuis horen als in een isoleerbox - het is hun niche met vrijwel zekerheid niet. Dit op grond van gebleken constanten in gezondheidsstatus.
De begrazingen is een verhaal apart, vooral wat dispersie betreft (paarden leggen hun eigen "vette" weiden aan). Ook in dit verhaal is de Oostvaardersplassen resultaatmatig weer het meest interessant: de runderen daar doen het helemaal niet goed i.t.t. tot de paarden. Als dit al niet een enorm niche verschil tussen paarden en runderen duidt weet ik het niet meer....
Ik probeer idd wat verder dan de Nederlandse neus lang is te kijken en vindt daarom resultaten van Nieuw-Zeeland tot de Amerika's even interessant. Zo zijn Nederlandse paarden vrijwel allemaal (veel) te dik want men vindt dat mooi.
Wat het gemeen heeft is dat ik vind dat je naar oorzaken moet kijken wil je de kans lopen iets werkelijk te kunnen verbeteren. Het hele hoefsmederij- en bekapverhaal is daarentegen gericht op gevolgen. Het millimetergepruts even onzinnig als het be-ijzeren. Iets waar een nieuwe "vakgroep" zich probeert mee te profileren.

e m kraak schreef op donderdag 2 juli 2009, 14:05:


Al diegene die de heide en veluwe terug willen introduceren en tegen de houtkap en aanplanting exoten willen ingaan zullen toch grazers moeten inschakelen hoor ,al zijn het geiten en schapen !! De primaire begroeiing op heide in onze lage landen is altijd zilverberk dan komt eik en zoverder .Ik begrijp niet dat dit aan die zogenaamde natuurkenners moet uitgelegd worden :)*

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 2 juli 2009, 14:27:


dat weten ze waarschijnlijk beter dan jij hun standpunt begrijpt,
die gekapte heidebossen zijn monoculturen van naaldhout,
bijna totaal oninteressant
heide is al eeuwenlang kultuurgrond door begrazing,
daar houdt natuurpunt zich ook wel aan
alleen is het hen dikke worst wat of wie daar staat te grazen
en ik voel een fazeverschuiving naar tochwel zwaar mechanisch materiaal
(traktoren op lagedrukbanden, hooiers, klepelaars, afvoertuig)
ipv "onkontroleerbare graasbeesten en lastige herdertjes"
ze hebben zowaar het licht van de biomassavergissing gezien,
daarheen gaat nu alle maaisel in het licht van de goddelijke groene-energie,
die eigenlijk ook maar weer een schijnvertoning is......

e m kraak schreef op donderdag 2 juli 2009, 14:22:


Welke bedoel je, die van die veiling?

In een land als Nederland of Belgie lopen we nu eenmaal over van de compromissen. Kijk naar de boeren die 's- zomers graag hun overstukjes en bij genoeg aanbod zelfs hun weiden, beschikbaar stellen, maar moord en brand schreeuwen als er in de winter een stukje zwart getrapt wordt.
(Nu trap ik een beetje bewust op het hart van Peter)
Al helemáál als je zou voorstellen om een paar paardvriendelijke hectares in te richten, de dommerikken.
Niet alleen dat maar ook het rijden op zich. Ook dat gebeurt meestal over een zachte ondergrond
Onder mijn lesklanten heb ik een hele lieve instructrice, (die mijn kleinzoon rijles geeft, dus die moet lief zijn). Ik was gisteravond wat vroeg en zie haar op de fiets voor me uitrijden terwijl er 2 lessers in draf door de berm!! ipv over het mooie grove asfalt rijden.
Nu kan ik dat in dit geval gemakkelijk verhelpen door er op te wijzen, maar een groot deel van de mensen die wel zelfbekappen blijft in die gewoonte van toen er nog ijzers onder zaten (!) hangen.
Wat ik maar wil zeggen is dat je wel naar oorzaken kunt kijken en moet streven naar verbetering, maar dat we moeten roeien met de riemen die we hebben. Er is gewoon nog veel te veel werk.

Natuurlijk bekappen kan nooit een vak zijn.
Natuurlijk bekappen is het nabootsen van slijtage die je paard zou hebben als hij altijd over harde onregelmatige ondergrond zou lopen, dus eigenlijk dagelijks, omdat je daar geweldige hoeven van krijgt.
Natuurlijk bekappen zou wel een vak kunnen zijn als elk paard eens per 2 maanden over een natuurlijke slijpmachine zou lopen en er tussendoor geen slijtage was.