Lena schreef op dinsdag 1 september 2009, 21:48:


Yes!

Gudrun schreef op woensdag 2 september 2009, 10:46:


Dat afstuiteren dat valt best mee hoor. Ik heb Friezen en nooit op andere paarden leren rijden. De bewegingen zijn ontzettend ruim, maar geloof me ... los in de heupen (weet niet hoe ik het anders moet uitleggen op papier) en het paard jou laten bewegen. Je stuitert er echt niet af en het is .... heerlijk. Onlangs op een KWPN-er gezeten en dat vind ik weer wennen, die zijn vlak, maar wel "makkelijker" om op te leren.
Ik zou dit paard ook wel eens los in de wei lopen of met een ruiter op zijn rug à la Eddy (daar heb ik laatst een filmpje van gezien), denk dat het een heel ander paard wordt en hij dolgelukkig is dat hij nu eens normaal mag lopen dan een imitatie van een ooievaar!

Lily rijd ik een keer per week met het oude zadel van Indy - het paste wonder boven wonder. Vorige week wilde ik Lily haar besturing wat verfijnen en ik zadelde haar op. Het viel me gelijk op dat ze erg knorrig keek en er spanning in haar lichaam kwam. Ik dacht dat het kwam omdat ik Kim op het weiland gezet had achter een draadje om even van die nieuwsgierige neus af te zijn die zij overal in steekt, en dat Lily graag ook daar wilde staan. Toen ik haar meenam naar de bak was er niets aan de hand. Opstappen, niets aan de hand, stappen ook niet, toen een stukje draven: een onmogelijke draf met vreemde korte stapjes en boos achterom kijken. Ik snapte er niets van, misschien een lastige steekvlieg? Dus snel afgestapt, niets meer aan de hand, ook geen steekvliegen.

Ik dacht toen dat er misschien iets in de pad zou kunnen zitten, had ik een keer met Indy, een fijne dennenaald. Bekeken, niets gevonden. Toen ik het zadel omdraaide schrok ik geweldig: Er stak een halve centimeter schroef uit! De week ervoor had ik het zadel nog ingevet en helemaal gecontroleerd. Ik was werkelijk geschokt.

De leverancier gebeld en van een vreemd lachende dame te horen gekregen dat de halfjaarlijkse garantie termijn allang verstreken was en dat het "helaas pindakaas was". Wat aardig...... dit zadel wilde ik binnenkort verkopen. Ik heb haar eerst eens onder de neus gewreven dat ik het niet op prijs stel uitgelachen te worden en dat ik 5 jaar garantie op de boom heb; het zadel mag dan drie jaar oud zijn, een garantietermijn van een half jaar is sowieso niet toegestaan. Zij bleef onbeschoft lachen. Na mijn vraag of ze misschien aan de drugs is, lachtte ze niet meer, die onbeschofte trien. Ik was woest.... grrrrrrr....

Het zadel is niet gevallen, wordt nauwelijks gebruikt en staat netjes op een bok in de bijkeuken. Moedwillig vernield heb ik het zeker niet, misschien een zwakke plek? Na een week touwtrekken heb ik het voorelkaar dat het zadel op hun kosten naar de zadelmaker gaat en gerepareerd wordt. Denk dat het een nieuwe boom wordt, ik zou niet weten hoe ze die schroef weer willen bevestigen. Leuk, mag de hele boel uitelkaar. Maar dat is niet mijn zorg.

A.s. zaterdag krijgt Lily sowieso een nieuw zadel aangemeten; het oude zadel van Indy begon bij Lily wat krap te zitten bij schoft en schouders en moest ik toch binnenkort verkopen. Zodra het oude zadel gerepareerd is en weer volledig in orde kan ik het tenminste met een gerust hart verkopen. Je moet er toch niet aan denken een zadel te verkopen dat niet in orde is en dat die persoon geen aandacht schenkt aan de signalen die het paard afgeeft en maar doorgaat met rijden.....

Nog een wonder dat Lily alleen wat korter ging lopen en mij er niet probeerde af te gooien. Wat een braaf paard - het speet me ontzettend dat ik niet van te voren het zadel gecontroleerd had.

Groeten,
Monique