Omdat jaren geleden na het lezen van deze site het een en ander begon te kriebelen.
Opgevoed dat ijzers onder paarden hoorde en dat je met een bit stuurde las ik voor het eerst dat het anders kan.

Wij waren de eerste met hoefschoentjes voor onze shetlanders op stal.
Raar aangekeken in 't begin maar nu zijn er zoveel meer mensen die geen ijzers meer hebben en gekozen hebben voor blote voeten en als't moet de schoenen.
We wilde altijd onze paardjes al veel buiten hebben maar 24 uur was niet gelijk mogelijk.
Natuurlijk zijn we blijven zoeken en doorleren.
Het resultaat op dit moment.
Onze shetlander staat haar pensioen te vieren op een schitterende locatie in Drenthe bij onze allerliefste vriendin die dit mogelijk maakt (bij de voormalige boerderij van Wil... juliie welbekend hier) zij heeft daar een prachtig paddock paradise aangelegd en mijn pony geniet daar van een geweldig leven en van het altijd buiten kunnen zijn.
Onze tinker hebben we inmiddels in een hitactief ruimte staan waar ook iedere dag weidegang aanwezig is.
Rijden doe ik niet vaak ivm mijn gezondheid maar als ik het doe dan zonder bit.
Hij word natuurlijk bekapt en bijgehouden door mijn man die met veel plezier de cursus van deze site heeft gevolgd.
Sinds een half jaar durf ik ook onze tinker zonder bit te mennen ..... er is nog een dingetje te gaan....... de oogkleppen eraf.
Maar ook dat gaat gebeuren....

Het is een fijn gevoel dat onze paarden van een leven in een kudde, buitenzijn, enz. kunnen genieten.
Daar genieten wij dan weer van.

Dus...... onze dank gaat zeker uit naar deze site en wat we hier al geleerd hebben.
Groetjes
Janine

Julia el Mecky schreef op donderdag 8 oktober 2009, 23:39:


Waarschijnlijk zal idd de stress van verhuis en herschikking van rangorde in nieuwe kudde mogelijk een rol spelen. Ik kan wel vertellen over mijn paarden dat ze idd daar waar ze het meeste mesten , niet eten ook al ruim je zoveel mogelijk de mest op. Ook heb ik de indruk dat de onzen vooral reageren op de gewoonte van iets te krijgen en dan lijkt het soms ook dat ze uitgehongerd zijn. Ze weten dat wanneer wij naar de draad die voor de stripbegrazing dient gaan, ze een nieuwe hap krijgen. Zo een beetje als bedelhondjes op een hapje terwijl er nog heel wat te prutsen valt. Ook eten ze indien genoeg gras, de lekkerste hapjes eerst met bv veel klaver in. Ze krijgen nog steeds geen hooi en zijn nog steeds meer als genoeg op gewicht. Het gras krijgen ze voor de winter niet meer op maar ik denk dat zolang ze er goed uitzien we het hooi nog kunnen uitstellen want anders krijgen we weer van die dikke varkentjes. Voedingstoffen worden geleidelijk aan misschien minder in gras maar hooi zal door het drogen ook wel niet het rijkelijke van zomers vers gras bevatten. Natuurlijk, als je paard niet eet terwijl hij op een rijke wei staat, is daar een oorzaak voor en is verandering en stress mogelijk een oorzaak en gaat hij vermageren dan gaf ik heel zeker ook hooi als dat zou helpen.
grtjes en hopelijk komt je paardje snel op zijn positieven

Julia el Mecky schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 9:45:


oei, als je onbeperkt hooi wilt geven moet je het zelf betalen ook al eten de andere paarden mee? Hoeveel paarden eten dan mee op jouw kosten? Dat wordt een heel dure grap vermoed ik en dan moet je bezuinigen op andere dingen bij je eigen paard wat zeer begrijpelijk is maar jammer voor uw dier. Ideeen over voeding en huisvesten zijn wel heel belangrijk om te kunnen samenwerken voor één paardenfamilie hé? Blijkbaar heeft hij ook een beetje aanpassingsproblemen en dan zou ik zeker voorlopig niet teveel veranderen aan zijn voeding tot hij een beetje bekomen en op zijn gemak of thuis is binnen de groep.

succes

Jemig , ik ben wel het doemste van het stel hier zeg.....
Maike stond op pension , ik had niets te zeggen over hooi en weidegang.
Dekens waren niet nodig , want als het regende werden de paarden binnen gezet.
Mijn hoefsmid rade wel dekens aan , want Maike zou anders koliek krijgen.
De enige dekens die hij op heeft gehad waren ongevoerde regendekens , of licht gevoerd , en de boett.

Hoefijzers waren een noodzakelijk kwaad , Maike had immers scheve achterbenen , sleet zijn hoeven scheef af , en had geregeld zijn sprong op slot zitten. En alleen achter op de ijzers , dat kon niet , dussss.
Dat hij ging strijken omdat zijn hoeven steeds recht gezet werden , was zo opgelost met strijklappen. En hij zou het vanzelf wel leren om zijn benen beter neer te zetten....Ijzerloos was ondenkbaar!

Toen hij 3 jaar was , ben ik op hem gaan zitten , bitloos en zonder zadel.
Hij deed alles , zelfs aan de tegel lopen in stap , als ik ''buig'' vroeg. Ik vond dat stoer.
Maarja , hij struikelde nogal , en dat moest dressuur matig opgelost worden , dus bit erin.
Ik werd een volwaardige zaagmiep...

Qua voer ben ik zijn hele leven al zoon beetje bezig om het ''beste '' te vinden.
Hij heeft nooit meer dan 2 kilo gehad van mij , helaas van de pensionhouders wel , dus kreeg hij lichte koliek. Alle paarden kregen daar sportbrokken , dus hij ook![helaas zonder dat ik het wist]
Van mij kreeg hij of wat granen , of equiral , later wat Masters , maar nooit meer dan een schep per dag.

Toen kwam Maike eindelijk thuis te staan , en werd het duidelijk[ik volgde eindelijk mijn eigen gevoel] dat hij een grasmaaier was , waar je nog mee aan de hand kon wandelen , en verder niets.
Overdag lekker buiten , en snachts op stal , met kniehoog stro!
Geen slijtage aan hoeven mogelijk dussss , misschien konden die dure ijzers er wel af?!
Nee hoor!!! Dat kon toch echt niet want dan zou zijn sprong weer op slot gaan!
Toch lopen zoeken naar een oplossing , want om de 8 weken voor 95 euro er nieuwe ijzers onder laten timmeren?! [ op het laatst konden ze de oude ijzers 3 keer gebruiken]
Via een advertentie in de NVRR. op PN. terecht gekomen , en eindelijk zag ik dat het ook allemaal anders kon. Wat een opluchting!
Eerst was het vanwege het financiele aspect , Maike hoefde geen ijzers meer , maar al snel volgde het niet meer ophokken , en krachtvoer eruit.
Dat een paard niet alleen kon staan , dat had ik alwel door , dus Namkje onderging dezelfde omschakeling. 24 uur per dag buiten , geen krachtvoer , etc.
Het onnadenkend 24 uur naar buiten werd een regelrechte ramp voor Maike.
Hij heeft erge seme.
Met boett aan , was zijn koker onbeschermd. Die schopte hij zo aan gort dat hij soms moeite had met uitschachten. Toen kwam de inloopstal en kon hij het zelf uitzoeken. Dit ging al een stuk beter!
En van het gras af!...Jemig wat had ik het daar moeilijk mee...

Maike zijn sprong is nooit op slot gegaan. Wel werd hij ontzettend kreupel , en kreeg hoefschoenen , wat het probleem wel wat verlichte maar niet oploste.
Hij was zo scheef , dat hij daardoor kreupel liep , maar voordat ik dat in de gaten had...
Ook is hij erg kreupel geweest omdat ik te fanatiek ben geweest met de witte lijn goed te krijgen , waardoor hij wel slijtage aan zijn zool kreeg. En vanwege andere problemen elders in zijn lichaam , oa ataxie , was de slijtage , onbelast , groter dan de aanmaak. Dit ook door mijn gepruts natuurlijk.
Ik heb getwijfeld of er weer ijzers onder moesten ...

Maike redde het niet met alleen maar hooi en een liksteen , zonder gras en een vitamine mineralen mengsel. Hij kreeg ticks.
Er werd een degeneratieve hersenafwijking geconstateerd.
Deze verdween weer toen ik bij hem weer begonnen ben met een vit/mineralenmengsel.
Waarom? Ik denk omdat zijn darmen zo kapot zijn door niet ontwormen in zijn eerste twee levensjaren , dat hij slecht voedsel op kan nemen en om kan zetten.

Ik was zelf erg van de oude school , een paard Moest luisteren , zweep erover! , maar geen sporen , want dat was alleen voor mensen die echt konden paardrijden , en zover was ik al; dat kon ik niet!
Maar luisteren moest hij!!!
Dat is de grootste ommeslag die ik gemaakt heb!
Op pn gelezen dat het anders kon , en toen begon mijn zoektocht pas echt , en ik vrees dat die pas stopt als...

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 10:40:


Maar Esther toch, het doemste van het stel
Veranderen en niet blijven stilstaan bij wat je gewoon bent/weet/kent. Blijven openstaan voor nieuwe dingen is ni dom toch?