sannie schreef op woensdag, 24 november 2004, 14:04:
> Piet schreef op woensdag, 24 november 2004, 13:35:
>
>>> In mijn ogen kan het paard dus bedenken dat de situatie
>> weliswaar anders is maar de bedoeling hetzelfde en tevens
>> stel ik nu toch redelijk gefundeerd een vraag bij het
>> verhaal dat je een oefening altijd van twee kanten zou
>> moeten aanleren. Mogelijk
natte apen verhaal?
>
> Met
wijken voor druk is dit eigenlijk hetzelfde. als het paard
> het principe eenmaal snapt kun je er allemaal oefeningen mee
Ja, al een dikke 10000 posten terug hier hebben zowel Frans als ik ervoor gepleit dat
wijken voor druk een concept moet zijn.
Wijken voor druk hoeft NIET een tegengestelde van bodytargeting te zijn overigens als je paard leert de beweging te volgen. Je paard zoekt dan als het ware d.m.v. targeting het
wijken voor druk op.
> doen. Ondanks dat het paard een bepaalde oefening nooit heeft
> gedaan, zolang het is gebaseerd op
wijken voor druk, zal hij er
> waarschijnlijk weinig moeite mee hebben.
> Dat van 2 kanten, dat geloof ik toch wel. Met name omdat het
ik dus niet (zie mijn vorige post naar Piet).
> paard met het ene oog iets anders ziet dan met zijn rechteroog.
> Je moet dus beide kanten trainen om het paard te wennen je soms
> ook met zijn andere oog te zien. Galand is doordat hij altijd
> van 1 kant is benaderd, een beetje wantrouwig aan de
> rechterkant. ook doet hij de oefeningen moeilijker.
Hier geef je je oplossing eigenlijk zelf al: niet een aangeboren hersenlaesie maar gewenning is veel aannemelijker oorzaak van het "1zijdige" gedrag.
Groeten, Egon
Warboel
