Jasmijn Wauters schreef op vrijdag 6 november 2009, 18:59:

Aan iemand die de Goddelijke Status heeft bereikt, hoor je geen vragen te stellen. Daar past slechts toejuiching.

Drie dagen lesgegeven aan studenten tijdens hun praktijk week.
Ik deed dit nu voor het derde jaar dankzij de schoolleiding die openstaat voor wat PN te vertellen heeft en voor wie ook clickertraining geen onbekend fenomeen is.
Tijdens de les bekappen kan ik ook aardig wat van 'onze' denkbeelden kwijt.
Vaste vraag is natuurlijk als er weer een nieuwe groep is binnengekomen, wie een eigen paard heeft, wie een verzorgpaarden wie helemaal niks met paarden heeft.
Mensen zonder paarden vinden het normaal wat ik vertel, sommige paardenbezitters gaan draaien op hun stoel en vinden soms dat ik ongemakkelijke vragen stel. Want alles komt aan de orde. Stal, voer, ijzers bit,spinnen, slidingstops, in de krul trekken, bandages , boom/versus boomloos enz.
Er waren zelfs enkelen die bitloos rijden. Drie jaar geleden had ik die niet ertussen getroffen. Eén antwoord vond ik treffend toen het over bitten ging: Ja meneer, ik rijd wel eens bitloos, maar alleen op wandeling, niet als ik echt aan het rijden ben.... Wat ze dus zei was dat ze wel buitenritten op een halster maakte maar bij DRESSUUR er natuúrlijk wel een bit instopte....
Een andere overigens zeer aardige jongedame rijdt internationaal dressuur en zéker niet bitloos. Daar kwam ik mee in discussie over het rijden op zit en beenhulpen, zonder aan het hoofd te trekken.Ze trok eigenlijk niet aan het hoofd zei ze. Die heb ik gevraagd of ze één oefening met haar handen opzij zou kunnen doen .
Dat dacht ze toch eigenlijk van niet
Afijn, toch het idee dat ik hier en daar wat heb kunnen losboren in die grijze hersenmassa's.

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 7 november 2009, 8:40:


Wij waren ook door het dolle heen met dit bericht.

Ze is nu helemáál van het gras af (voorheen stond ze gemiddeld 5 uur per dag met een graaskorf nog op de wei)
En we spoelen het hooi.

Verder konden we niets meer veranderen/verbeteren aan haar lifestyle. Sinds ze eind juli spierbevangen raakte (en ook hoefbevangen, alleen wisten we dat toen nog niet) hadden we natuurlijk al drastische veranderingen ingevoerd maar dat was blijkbaar niet voldoende.

Wat (denk ik) de trigger was, die haar hoefbevangenheid verergerd heeft, begin oktober, is de inenting (tetanus/influenza) die we móesten geven omdat één van onze paarden in opfok ging en geënt moest worden een week voordat hij ging. Ik heb ze toen alledrie maar laten enten, maar ik verwacht dat het voor het systeem van Pebbles teveel is geweest.

Spirithorses schreef op vrijdag 6 november 2009, 23:49:


Tja, had zelf die hengst uit de wei gehaald, of tenminste de merries ergens anders gezet. 4 dagen aankijken is wel een risico nemen.

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 7 november 2009, 8:40:


De merrie hier in de buurt die bevangen was liep meteen gevoelig toen de eigenaar op eigen initiatief de magnesium stopte. De dag nadat zij weer met de Mg begon liep de merrie al minder gevoelig. Nu zij ook gezelschap van een ander paard heeft gekregen is haar leed totaal vergeten, alleen aan de hoeven zie je het nog wel.