Bramboy schreef op zaterdag 21 november 2009, 10:52:


Aan de 4 uur per dag én dat dagelijks ... nee, dat gaat mij never lukken. Oké de weekenden wel ...en dat is dus ook mijn ultieme droom ... zaterdagochtend paard meenemen en dan lekker de hele dag over de Veluwe zwerven ...
Klinkt ontzettend stom, maar ik heb nog nooit twee van mijn eigen paarden gereden op één dag. De afgelopen dagen wel. Ik heb het gevoel dat het kwartje in mijn hoofd is gevallen, weet nu 100% wat ik wil, heb een hele bewuste keuze gemaakt en heb daar naar gehandeld. Ik ben wel heel eerlijk, Eddy krijgt er massa's werk aan om mij behoorlijk te leren paardrijden

Wat vinden jullie hiervan?

http://cgi.benl.ebay.be/Hackamore-Combinations-Hackamore_W0QQitemZ170339048412QQcmdZViewItemQQptZZaumzeug?hash=item27a8ff9bdc

Ik rij al een jaar met een dr Cook... bitloos dus

Maar van dit bit... weet ik echt niet wat te denken...

Gipsy schreef op zondag 22 november 2009, 11:38:


Ik denk dat dit bit ontworpen is door de uitvinder van de duimschroef Grr

Simone

SimoneS schreef op zondag 22 november 2009, 11:35:


Even 1 of 2 berichtjes in dit onderwerp naar boven scrollen en daar heeft Egon een link naar zijn site geplaatst.

SimoneS schreef op zondag 22 november 2009, 11:40:


Ik vind dit gruwelijk....
Dan probeer ik me te bedenken hoe dit in de mond moet aanvoelen...

Gipsy schreef op zondag 22 november 2009, 11:42:


Dat kun je je nauwelijks voorstellen, denk ik ... misschien moeten die mensen dat zelf eens in hun mond hangen en vragen of een huisgenoot eens aan de teugels wil gaan rommelen? Ik heb ze wel eens zien rijden ... ik word daar stil, verdrietig én misselijk van. Hoe kun je met droge ogen dit in een paardenmond hangen?

Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 11:40:


Gevonden! Thanks.

Anja Seijn schreef op zondag 22 november 2009, 11:46:


Deze bit-hackemore combi is te erg. Die scharen zijn ook behoorlijk lang, een behoorlijke hefboomwerking. En dan ook nog een bit, komt in de categorie martelwerktuigen.
Al en toe leg ik een bit over een arm en laat voorzichtig voelen hoe het bit de tong scharniert. Een hackemore kun je testen door ff je voet er doorheen te steken.
Het dekt bij lange na niet de lading, maar het geeft wel een idee.
Kinderen die een beugel dragen, hebben een heel goed idee..
De moeilijkheid met een bit is dat het binnenin zit, het zit zo verborgen dat niemand een idee heeft wat daar gaande is.

Gisteren weer een zeer bevredigende cursus geleid, met achteraf allemaal tevreden mensen die blij waren met wat ze naast de info uit de boeken nog aan extra's geleerd hadden.
Vermoeiend omdat het een enorm vragende groep was. Maar geweldig omdat je dan ziet hoe mensen er mee bezig zijn.

Een van de vragen was: "kan ik dit nou alleen bij mijn eigen paard doen"?.
Normaal adviseren we omdat te doen. Doe eerst ervaring op met je eigen paard, leer het gereedschap optimaal te hanteren, weet zeker dat je het goed doet, voordat je je bemoeit met het paard van een ander.

De volgende vraag is dan: "waarom"?
Nu kan ik daar best een antwoord op geven dat met verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid ( bv het paard trapt jou met vervelende gevolgen, drie maanden niet werken , hoe zit dat met de verzekering?) te maken heeft, maar laten we die factoren even buiten beschouwing laten en het eens anders bekijken.....

Al mijn cursisten van zo'n dag hebben andere paarden, de een heeft een draver, een ander een quarterhorse, enz.
Ook zijn er mensen die meerdere paarden hebben bv een kwpnner en een welshje, of een tinker, een arabier en een engelse volbloed.
Daar zeg ik niet tegen, met deze cursusdag in je rugzak kun je alléén je Arabier bekappen, ik adviseer je nog eens terug te komen voor de tinker en daarna voor de volbloed.

Niks!
Ik leer mensen hun paarden te bekappen volgens een bepaald systeem. Een methode die gelijk is voor elk paard of het nu een shet is of een shire en die bij elk paard op gaat.

M.a.w Als je de cursus gevolgd hebt kun je elk type paard bekappen. De enige aanvullende voorwaarde die in mijn ogen geldt is dat je moet zoeken naar details die voor elk individueel paard, zelfs van hetzelfde ras, wel eens miniem kunnen verschillen en waar je door proberen pas achter komt als je het een paar keer bekapt hebt en je niet helemaal tevreden zou zijn met de manier waarop het loopt.

Dus eigenlijk zou het antwoord op de vraag "kan ik dit nou alleen bij mijn eigen paard doen" NEE! moeten zijn, als je weet dat je geen technische fouten maakt.