Ik ga er weer even voor zitten....
Afgelopen week ben ik niet geweest , want we zouden afgelopen weekend , als het weer mee zou werken , flink aan de slag gaan.
Ik zou Maike en Tekla meenemen.
Is iets anders gelopen , Maike en Tekla zijn alleen de zaterdag mee geweest.[doodeng omdat Maike niet de goede papieren heeft , en niet geent is]
Om 10.oo uur begonnen met laden , en om 2 over 10 stonden er 2 paarden in de trailer.
Maike weigerde de eerste keer zeer resoluut. Ik dacht dit laat ik geen uren duren.
Longeerzweep achter zijn kont gehouden , en hij stond er op.
Tekla was geen probleem.
En toen naar Duitsland.
50 minuten later kwamen we aan.
Maike en Tekla mochten uit de trailer , in de ''binnenbak'' met een stukje land er aan vast.
Super braaf die twee!
Tekla ging lekker uit haar dak , en was helemaal blij dat er iets gebeurde in haar saaie leventje!
Maike zorgde dat hij in de buurt van Tekla bleef , was wel zo veilig....
Toen zijn Trudy en Josien met Namkje aan de gang gegaan.
Wat grondwerk , even losmaken , bbp op de rug , en hangen maar.
Maar... Namkje ging met Trudy op haar rug wat gek lopen doen. Zonder spanning en vastzetten even jolig bokken. Controle vraag?? Gaat het niet snel genoeg??Gewoon even gek doen??
Alle drie dus!
[Ondertussen stond Joke foto's te maken van alles. Die komen op de website van PmP]
In het vervolg gaat het hangen overgeslagen worden.
Gewoon er direct maar op gaan zitten , en gaan met de banaan!
[En dat werkt super , maar dat komt straks]
Namkje moet leren te reageren op diegene die op haar rug zit. Teugels eraan , en degene die er naast loopt neemt afstand , doet niets zodat Namkje alleen maar reageert op diegene die op de rug zit.
Dit gaat heel voorzichtig en aarzelend. Elke keer checkt Namkje even wat er van bovenaf allemaal gebeurd door om te kijken.
Maar ze krijgt in de gaten wat de bedoeling is , en stapt al vrij snel aan als dat van haar gevraagd wordt. Ze is serieus en bedachtzaam.
Dat was even genoeg voor vandaag.
Nu eens kijken wat ze doet met Tekla en Maike.
Ik heb haar naar het stukje wei gebracht zodat ze even kon neuzen met Maike en Tekla.
Nou , dat was dan ook het enige wat gebeurde...
Even pauze gehad , en toen zijn we met Maike begonnen.
Tekla en Maike beide in de bak gezet. Tekla ging weer compleet uit haar dak , en raasde heen en weer.
Maike heeft even meegelopen ,wat geneusd met Alano die hij blijkbaar niet direct als bedreiging zag , en Viento , maar die was eng , en kwam al vrij snel bij ons staan.
Josien heeft goed aan Maike zitten voelen , spieren gekneed , verhaal van mij aangehoord , en kwam tot de conclusie dat we niet meer aan zijn hoofd moesten gaan zitten. Geen halster gebruiken , alles op de neckrope.
Door allerlei spierspanning in de hals dacht ze dat hij last van spanningshoofdpijn heeft.
Ik loop daar zelf al een poosje mee , met dat idee , en het was toch wel weer een opluchting om te horen dat ik er niet ver naast zat.
Daarnaast houdt hij natuurlijk zijn andere problemen , maar we kunnen wel proberen om hem wat losser in zijn lijf te krijgen , waardoor hij wat minder last van zijn lijf heeft.
Maar dan wel met de neckrope!
Oei dat wordt flink oefenen , want Maike mocht altijd alles van mij , en was met een halster om zo makkelijk te controleren en te hanteren [ niet zo gek dus!] dat ik hem ook alle vrijheid gaf.
Josien heeft nog even wat gedaan met hem , en Josien zag zelf dat hij wat meer los kon laten . Ik durf dat niet te zien denk ik...
Huiswerk ; kijken of ik hem ontspannen voltes kan laten stappen met neckrope , en verder helemaal niets. Hij mag niet over zijn schouder naar binnen of naar buiten vallen , that's all.
Mijn eigen huiswerk; Van Maike weer een paard maken met grenzen , en oefenen met meewerken aan de neckrope.
Maar och , wat vond dit paard het zalig dat er weer wat met hem gedaan werd!!!
Hij wist van geen ophouden!
Tekla heeft alleen maar in de bak gelopen. Het was de bedoeling dat er ook wat grondwerk met haar gedaan zou worden , maar ze had mi. wel even genoeg aan alleen deze logeerpartij.
Ook zij genoot zichtbaar van alles , en liep braaf met Joke door de bak.
Helemaal geweldig dat dit zomaar kan bij Trudy!
En we gaan dit zeker vaker doen.
Paardjes weer op de trailer en naar huis!
Dat was het plan... Tekla wou ik als eerste op de trailer zetten , maar die ging niet.
Nou dan eerst Maike maar weer , met longeerzweep achter zijn kont liep hij in een keer de trailer op. Toen Tekla , en die kon ik tot mijn grote verbazing voor mij uit de trailer opsturen!
Wat bleek , Mijn Erik Heeft Tekla Geprikt Met De Longeerzweep!!!!!!!!!!!!!!!
Oorlog....
Zie je wel , gewoon altijd zorgen dat die krengen niet nodig zijn!
Maarja......dan had ik Maike niet op de trailer gekregen......
Zondag heb ik zelf weer les gehad.
Ik kwam aan , en toen waren Trudy en Josien bezig met Namkje.
Er lag een barefoot zadel op haar rug , met stijgbeugels , en Trudy zat er boven op.
Niet wezen hangen , nee , er gewoon direct bovenop gaan zitten [ na het grondwerk]
Stond verschrikkelijk stoer , Namkje met een echt zadel!
Ze hebben ook nog even met haar gedraafd , en Namkje had totaal geen moeite met het gewicht op haar rug.
Haar beenzetting was zeker , en ze liep een mooie halve volte in draf.
Nou is Trudy erg licht , maar ik had verwacht dat ze korter zou gaan draven , en het been wat in de lucht was , snel weer neer zou willen zetten ,of hangend in de lucht wat meer zou zoeken als het ware , maar niets van dit alles.
Het gaat gewoon super!
Geen gebok of andere rare dingen. Wel even wat spanning , hoofd ging laag en naar haar borst , en dan kun je wat verwachten , maar een halve volte verder weer gestrekte hals en briessen. Ze deed het zelf , de ontspanning opzoeken en dat was mooi om te zien!
Wel weer even checken of het klopte dat dat gewicht op haar rug moest blijven tijdens het aandraven. Moes er gewoon om lachen , zo leuk om te zien.
Namkje komt nog steeds naar Trudy toe als ze uit de wei gehaald wordt , dus het kan niet anders dan dat ze het zelf ook leuk vindt om te doen.
Namkje werd uit de bak gezet , maar bleef nog uren daar staan. Ging niet naar de kudde , wou geen gras eten , nee gewoon staan. Staan kijken naar ons , maar ook geestelijk alles verwerken.
Terwijl ze hier thuis alleen maar loopt te eten , gras, hooi , onverzadigbaar... Het is hier blijkbaar saai genoeg om dan alleen maar te willen vreten...
Ze blijft er mooi slank bij!!!
En toen ikke weer.
Grondwerk ; schouder voor en schouderbinnen benoemen , en ik kan het!!!!!!!
Makkie! Peace off cake!! Geen lol an!!!
Schouder voor op 3 sporen , en schouder binnen op 4.
En nu erop......
Sjemig , het wou echt niet , deed van alles verkeerd , en het werd van kwaad tot erger.
Kreeg totaal geen ontspanning in Afra , en forceerde bij mezelf ook alle bewegingen...
Was veel te druk met proberen , zonder dat ik eerst voor de ontspanning zorgde...
Kon zelfs nauwelijks doorzitten , stom he?!
En het weer werkte ook niet echt mee ,winderig , en alle paarden hadden met mekaar afgesproken dat er iets engs was , naast de inloopstal die bij de bak staat.
Maar dan nog , moet je het toch voor elkaar kunnen krijgen , maar het lukte niet.
Trudy heeft me nog even geholpen om Afra een paar passen in draf ontspannen te laten lopen , en toen zijn we maar gestopt.
Vrijdag weer een dag!
Dit klinkt vreemd , en ongeloofwaardig, maar... Toen Josien de dag daarvoor met Maike aan de gang was , en op een gegeven moment druk stond uit te oefenen op Maike zijn hoofd kreeg ik koppijn , zo erg , dat ik mompelde dat ze er wel mee mocht ophouden wat ze aan het doen was bij Maike. Dit zei ik zonder na te denken.
Vanmorgen pas werd ik weer wakker zonder hoofdpijn...
Ik realiseerde het mij pas s'avonds wat er precies gebeurd was , toen Erik en ik aan het napraten waren.
Kan dit? of was het toeval?
Ik vind het vreemd.....
Nou , ik ben mijn verhaal weer kwijt!
En , wordt vervolgd...
Gr Esther
Warboel
