Melanie schreef op donderdag, 26 februari 2004, 23:57:


---Leuk om te horen dat het goed gaat Melanie! Om je vraag te beantwoorden: als je paard stopt voor 5 seconden en dan weer vertrekt, begin je weer gewoon bij fase 1. Op die manier zal Sirene onderscheidt gaan maken in de fases en geef je haar genoeg tijd om weer te reageren.


---Zoals je nu bezig bent is prima! Gewoon omdraaien e.d. (zie het verhaal van Karen). Op den duur zal je paard zo op je gaan letten dat dat stilstaan zonder gebaar ook wel komt. Overigens maken mensen vaak al een 'onbewust gebaar' naar hun paard toe, zoals bijvoorbeeld al 4 passen langzamer gaan lopen voordat we daadwerkelijk stilstaan. Paarden zijn hier vaak ook heel gevoelig voor...


---Hahaha, ja dat is juist zo leuk. Je komt erachter dat het eigenlijk allemaal veel logischer is. Goed gedaan hoor meid! en Sirene natuurlijk ook he?

Groetjes,

Linda

aan mijn tempo aanpassen? het is toch niet dat dit ongemakkelijk is voor
haar!!?

** Hoi Melanie,

** Zelf heb ik ook een groot paard, een Shire, en ik dacht in het begin
precies hetzelfde als jij. Nu, ik kan je vertellen dat ook grote paarden
heel goed kleine, trage pasjes kunnen maken (als ze geen zin in werken
hebben bijvoorbeeld) en dat heel lang vol kunnen houden, dus ik kan me niet
voorstellen dat dit echt ongemakkelijk zou kunnen zijn.

loop ik dus bijna achter haar schouder), en als ik haar inhoud nog voor ze
mij echt voorbijloopt, dan moet ik echt die druk vasthouden, omdat als ik
haar losser laat, ze toch terug sneller gaat. en als zij echt sneller wilt,
dan kan ik bijna aan haar halster gaan 'hangen' dan loopt ze toch nog door.

** Even een aanvulling op wat hier al gezegd is.'
Ik Parelli zelf (nog) niet maar heb in de afgelopen jaren meer al doende
geleerd van diverse nh boeken.
In het begin had ik hetzelfde probleem. Joseph liep altijd harder dan ik als
we wandelden en liep me in het begin ook gewoon omver!
Het is me wel eens gebeurd dat ik met een lange lijn in een (net aangelegde
heel mulle) bak stond en Joseph mij zo voorbij wandelde. Ook toen de lijn
strak kwam te staan liep hij rustig door. Toen ik me schrap zette om hem te
stoppen werd ik dus vrolijk als een soort waterskieër achter hem aan door
het zand gesleept. Pas een halve bak verder keek hij verbaasd om met zo'n
gezicht van: "o, was jij er ook nog?'
Sindsdien probeer ik bij elke oefening eerst zijn attentie te krijgen,
anders kan ik het wel vergeten.
Ik denk dus dat het heel belangrijk is dat je vooral zorgt dat jouw paard
notie van je neemt, anders sta je daar eigenlijk voor jan met de korte
achternaam.

ineens omdraai en in de andere richting loop,dan draaide zij een rondje en
liep ze mij weer voorbij, maar veel effect op haar snelheid had dit niet
(mss is dit omdat ik dit nog maar pas deed?)

** Waarschijnlijk scheelt het dat je het nog maar pas deed. Bij Joseph deed
ik het altijd zó: Ik wilde dat hij op minstens een meter of 2 achter me
liep, ook vanwege die grote voeten van hem die ik niet op de mijne wilde
hebben. Zodra hij te dicht bij mij kwam (dus niet wachten tot hij voorbij
is, want dan ben je te laat) keerde ik acuut 180 graden om en liep ik de
andere kant op, met het touw slap zodat hij ruimte had om te keren. En dat
telkens weer.
Zodra hij ook maar enigzins op de goede afstand bleef draaide ik me om en
liet ik hem stoppen (in het begin ook met heel grote gebaren, om te
voorkomen dat hij over me heen walste maar dat kon ik snel afbouwen) en
beloonde ik hem. De eerste keer hoefde hij het maar 1x goed te doen, daarna
2x enz. Maar nooit langer dan 10 minuten per keer. Daarna kreeg hij alijd
minstens een kwartiertje vrij (ging ik een karweitje doen).
Dit herhaalde ik een paar keer per dag en binnen een paar dagen liep hij
keurig en oplettend achter me aan, op de juiste afstand.
Het klinkt misschien gek, maar die pauzes zijn voor mijn gevoel net zo
belangrijk als de oefening zelf. Ik heb vaak het idee dat paarden voor
nieuwe dingen soms even verwerkingstijd nodig hebben. Je kunt de ene dag een
oefening met ze doen die steeds maar fout gaat, ze er een nachtje over laten
slapen (en denken dus blijkbaar) en de volgende ochtend doen ze dezelfde
oefening opeens perfect!
Zo werkt het ook met pauzes, dan geef je je paard de kans om nog even voor
zichzelf na te gaan wat er nu eigenlijk gebeurde en wat de bedoeling zou
kunnen zijn, zodat hij er bij de volgende poging beter op voorbereid is.
Als je aan één stuk door oefent mis je dat gedeelte en verveel je
waarschijnlijk alleen je paard met iets wat hij niet snapt en hem dus alleen
onzekerder maakt.

Harriët*

Hoi Melanie

Geweldig dat het zo goed gaat. Dat te vroeg weer gaan lopen had ik ook en heb ik opgelost door de tijd dat mijn pony stil moest staan in het begin heel kort te houden. Ik gaf dus aan dat ze moest gaan stappen voor ze zelf op het idee kwam. Later ben ik de tijd die ze stil moest staan gaan verlengen.

Je vraagt of je dan door moet gaan met fase 2. Als ik het goed begrepen heb (begin net zelf) geef je geen fase 1 meer zodra ze stil staat. Dat is haar beloning. Je kunt dus niet doorgaan met fase 2. Ik denk dat je dan weer fase 1 moet geven en opbouwen.

Je paard zal zijn tempo aan jouw moeten aanpassen, maar ik denk dat jij wel flink moet doorlopen.

Hou ons op de hoogte en succes

groet
Elsbeth

Hoi,

Super dat het zo goed gaat!! Logisch in feite he )?? Stel je gewoon neutraal op en laat het touw het vuile werk opknappen zonder dat het lijkt dat jij iets met het touw te maken hebt. Het paard ziet het dan als zn eigen schuld dat hij tegen dat touw aan is gelopen en eindelijk niet jouw schuld!!! :)))).

Ik snapte je mail niet helemaal, Sirene wil dus niet achter je blijven lopen, heb je alleen de methode van wegdraaien gebruikt of ook die andere methode in fases?? Beide toch?? Ik snap je vraag niet echt dan, maar ik zag dat anderen ook al hadden gereageerd dus misschien is het nu wel duidelijk voor je en is het niet nodig om het probleem aan mij uit te leggen ). Wel zei je iets van, ik wil naast Sirene lopen dat ze stopt wanneer is stop. Als je naast de schouder loopt van een paard, ben je in feite dr veulen ). Dat is de plek waar een veulen behoort te lopen, een leider loopt voorop. Jij dus. Een vriendin van mij had problemen met dr paard, die wilde ook niet achter dr blijven lopen, en ze liep dus altijd naast dr schouder. Dus toen zei ik dat ze dr moest leren dat zij achter je moest blijven lopen. Toen zei ze, jah, maar ze vindt mij niet lief en ze is gek op veulens, dus als ik nou op de plek van een veulen ga lopen, misschien gaat ze mij dan ook wel lief vinden )))).

Veel plezier en succes met Sirene!!!

Groetjes Sophie