Julia el Mecky schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:37:


Volgens mij is er nog steeds sprake van een vorm van onduidelijkheid betreffende de term : kuilvoer.
Ook kuilvoer heb je in diverse kwaliteiten. Een goede kuilleverancier kan gras maaien op het moment dat het uitgegroeid is en aren heeft geschoten.
Als het dan ook nog eens van relatief onbemest land komt met een diversiteit aan grassen en het wordt bijna volledig gedroogd ingepakt, dan is het ook "kuil", maar natuurlijk van een andere samenstelling dan de "kuil" die gewonnen wordt nadat koeienweide in het voorjaar gemaaid wordt en na 2 a 3 dagen drogen gewikkeld wordt. Het cellulosegehalte in de eerste soort zal in elk geval veel hoger zijn.
Er is echter ook een duidelijke overeenkomst: beide soorten kuil zijn wel kuil: d.i. gezuurd door de zuurstofarme verpakkingswijze.
Wij voeren al jaren de eerste soort (voor het gemak maar paardenkuil genoemd). Toch kreeg 1 van onze paarden (16 jaar) dit najaar last van haar voeten. (wordt al jarenlang door onszelf bekapt) De zolen werden gevoelig en ze liep heel beroerd.
Alles gedaan en iedereen er naar laten kijken: bekapping was in orde, inwendig (via X-rays) geconstateerd dat zij geen afwijkingen had.
Na ong. 3 maanden puzzelen, hebben wij besloten de kuil voor 90% uit haar dieet te schrappen en te vervangen door zeer stengelig hooi. Binnen 1 week was het resultaat dat de gevoeligheid zeer sterk verminderde. Bij metingen van de straalgroevendiepte bleek dat deze zich had verbeterd met ong. 1/4 inch.
Heb ik hiermee bewezen dat de kuil niet goed voor haar was? Waarschijnlijk, maar helaas niet helemaal zeker, omdat zij deze periode ook geen gras heeft gehad.
Onze bevindingen lijken de jouwe te staven, althans wat dit paard betreft.
De anderen (10) lijken nog geen klachten te hebben van dezelfde aard.
Het e.e.a. heeft me toch aan het denken gezet over hoe (on)gezond ook goede kuil voor paarden kan zijn.
En of het verzuren van het product misschien in dit geval erger is dan de gehaltes aan fructaan.

Hallo Lies,

Schrijf je nu over Memphis, fijn om te horen dat het beter gaat en je de oorzaak mogelijk hebt gevonden.

Groet,

Muriel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 21 januari 2010, 23:01:


http://www.youtube.com/watch?v=X-tbJOFcQw8

Spirithorses schreef op donderdag 21 januari 2010, 23:13:


Pien , ik heb ook 2 honden en ben ook wel eens bij jou geweest...
Honden thuisgelaten want ik kwam voor een middag over paarden....
Ik vind dat je hierin gewoon je grenzen mag aangeven hoor en wie dat niet begrijpt zal nog wel meer niet begrijpen, zulke ben je mss. liever kwijt dan rijk?

Julia el Mecky schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:37:


Ik denk dat het allerbeste gewoon goed hooi is. Maar met een hoestend paard is dat soms lastig en soms kan het hooi niet lang genoeg drogen op het land en dan is plastic een uitkomst.
Tweede best volgens mij is voordroog en dan hoe droger, hoe beter. Liefst eigenlijk net zo droog als gewoon hooi. Hoe droger, hoe minder verzuring in het paard. Droge voordroog is voor hoestende paarden een goed alternatief.
De derde mogelijkheid kuil, is volgens mij ongeschikt voor paarden. Hoe natter, hoe erger. Vaak gaat de natheid inderdaad samen met jong veel te mals gras.

Voor melkkoeien is het rijtje volgens de boeren precies andersom. (En dus ook voor paarden, want vele boeren denken nog dat een paard hetzelfde is als een koe)
Reden waarom ik aan de kwaliteit van koeienmelk twijfel.

Het Duitse kruidenhooi ken ik ook. Nadeel ervan vind ik dat het nogal fijn van structuur is.

Moniek