Ans Jondral schreef op zondag 24 januari 2010, 13:20:


Wat je zegt over de ruin klinkt meer als een paard dat een maatje van zijn eigen kaliber nodig heeft. Ik zou de drachtige merrie ook rust geven en dus scheiden van de ruin met een draad ertussen. En als een draad niet helpt, zou ik hem naar je andere plek brengen en daar een maat voor hem erbij zoeken.

Moniek

Marlies Sanders schreef op zaterdag 23 januari 2010, 22:41:


Ontploffen is minder, dat is scary, maar ik vind een paar vreugdebokjes geweldig! Ik zou niet graag een paardje rijden dat nooit eens gek doet.
Mijn schouder die nu geopereerd is, heb ik te danken aan een paard dat geleerd had iedereen eraf te gooien. Tja, stoer en jong zijn en ik zou dat wel eens klaren...Ik kickte wel op een hevig paard. Eerste dag hield de eigenaar hem vast, maar op bepaald moment begon hij zo hevig te bokken en trok hij zich los. Ik kon enkele hevige bokken doorstaan en daarna deed hij alles wat ik vroeg. Ik fier als iets...
De dag erna, weeral zelfde liedje, maar toen heeft hij naar 't schijnt echt heel erg hoog gebokt. Na paar klappen tuimelde ik eraf, recht op m'n schouder die ik al ontwricht had van ski-ongeval. Schouder eruit en zo heb ik wel een uur liggen krijsen vooraleer ze me konden helpen.
Had ik geweten wat ik nu weet, was ik zo dom niet geweest om erop te kruipen. Zo leer je een paard niet, maar maak je hem nog gekker. Daarbij komt ook dat ik die pijn nooit vergeet en minder zeker ben als ik op een echt hevig paard zit.
Dit zijn zo wat dingen die nu door m'n hoofd spelen en waardoor ik het allemaal heel anders wil aanpakken.

Moeilijk te beoordelen op basis van enkele foto's en je paard dik in haar wintervacht.... toch: ik heb de indruk dat ze smal toont, (ook) omdat haar hals en schouders "overbespierd" zijn en haar achterhand "onderbespierd".

Als dat zo is (denk je zelf dat dat kan kloppen?), dan is dat waarschijnlijk het gevolg van de manier waarop jouw paard zich heeft aangeleerd te lopen en de gevraagde houding en bewegingen uit te voeren (en daarbij jou te dragen).
Natuurlijk weet ik wel dat een Fjord vergeleken bij de meeste andere rassen een relatief zware hals heeft.

Als je zelden of nooit een bepaalde hals- en hoofdhouding van haar vraagt, dan is dit een onwaarschijnlijk scenario! Als je dat wel regelmatig vraagt, is het misschien iets om over na te denken. Op de site http://www.sustainabledressage.net/ (Engelstalig) kun je hierover desgewenst heel veel goed uitgelegde informatie vinden.

vr. grt,
karen

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:31:


Nee, ik blijf juist NIET geplakt aan het zadel. Bokbewegingen kun je niet volgen omdat ze onvoorspelbaar zijn. Waar je achterwerk de paardenrug raakt is de kracht van de bokuitslag het grootst (tenzij je op zijn kont zit).
Staand in de beugels, met gebogen gewrichten, knieën eraan en zwevend boven het zadel, kan het paard onder je knetteren zonder dat jij de klappen 1 op 1 absorbeert.

Ja je bedoeld dat het Onder je gebeurd zonder dat je zelf de daadwerkelijke beweging zo sterk hoeft uit te zitten. Ik snap wat je bedoeld.
Maar net wat je zegt het gaat zo snel. Ben vandaag mijn beugel daarin verloren en dat is minder. Dus goed gereageerd heb ik dus niet, geklemt.
Wat ik op het moment doe weet ik ook niet je reageerd en de ene keer zal het beter gaan dan de andere.
Ik weet wel dat ik probeer het "uit te sluiten", een goed voorwaarts paard, met gedoseerde energie, voor veiligheid.
Het vervelende is als je zelf niet voert, Bij sommige paarden komt het heel nou, toevallig rij ik er zo een...
Anita.