Christel Provaas schreef op donderdag 28 januari 2010, 20:49:


Wat mijn paarden betreft; die werken in het hoogseizoen gemiddeld 18 á 20 uur per week, verdeeld over 5 dagen (maandag en dinsdag is hier altijd absolute rust voor de werkpaarden). Nu in de winter werken ze een stuk minder (voornamelijk de woensdagen en de weekenden) en nu hoeven ze dan ook geen bijvoer. Zou niet weten waarom..... Ze staan de hele dag met de kop omlaag hun 24/7 hooi te skrunsjen....

Groet, Pien

Dani62 schreef op donderdag 28 januari 2010, 20:36:


Yep , hij staat moederziel alleen naar de verte te kijken , en met al dat zand in zijn vacht , althans zo lijkt het , deed hij schoffieachtig aan...sorry...

Gr Esther

Koen Theys schreef op donderdag 28 januari 2010, 20:05:


Koen, is dat de ranch van Koen en Margreet?

van lennep schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:09:


Hahaha!! Da's geen zand in de vacht, da's een zwart paard, dat langzaam aan het omtoveren is naar wit (en nu dus zo grijs als een opaatje is). Overigens is hij een zij en nooit moederziel alleen uiteraard . Maar schoffieachtig... Daar hoef je geen sorry voor te zeggen. Dat vind ik juist wel leuk! En leuk om jouw gedachte erachter te horen, vanaf nu zal ik altijd met een ander gevoel naar de foto kijken .

ik heb een engels volbloed die al 4 weken met hoefbevangenheid staat en ben zo onderhand ten einde raad. ze staat op een fikse pijnstiller. we hebben bloed laten afnemen en er kwamen ontzettende waardes uit die wezen op insuline resistentie. een glucose waarde van 9.5 en een insuline waarde van boven de 300. (verder gaat de meting niet). dit is heel verontrustend. ze is 15 jaar en haar hele leven kern gezond geweest en in de dressuur deed ze het erg goed.
ze loopt alle dagen buiten in de rijbak en zomers een aantal uur in de wei. daarnaast trainde ik 5 dagen in de week. ik heb altijd mijn best gedaan ook via de richtlijnen van paard natuurlijk, om het zo goed mogelijk te doen. toch werd ze zo plotseling ziek. ik weet niet hoe lang ik geduld moet hebben, of welke stappen ik nu moet ondernemen om de situatie te verbeteren. ze krijgt nu alleen maar hooi en extra magnesium. verder is ze natuurlijk bekapt wat wel wat verlichting geeft, maar ze verbetert niets. ik zou graag wat handvaten willen hebben om de juiste beslissingen te nemen.

Spirithorses schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:11:


Ja,ken jij hen?

Koen Theys schreef :

Kennen is een groot woord. heb wel eens contact met hen gehad en we zijn al heel lang van plan eens een bezoekje te gaan brengen bij hen omdat wij wel wat overeenkomsten hebben over en weer qua werken enzo.
Maar het komt er al jaren niet van

els kaper schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:21:


Waar in Nederland woon jij?

Dani62 schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:21:




Gr Esther

Spirithorses schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:35:


Wij kennen hen al jaren.
Gewoon DOEN!!
Je zal er echt geen spijt van hebben!
Super locatie,toffe ritten,héél lieve 'no nonsens' ontvangst.
Toppie!!

Koen

Isabel van der Made schreef op donderdag 28 januari 2010, 19:24:


Ik kan op dit moment geen uitgebreide documentatie voor je vinden.
Wel staat hier er iets over (heel kort, onder het kopje 'omweiden'):
http://levendehave.nl/duurzame-wormbestrijding

grt
karen

els kaper schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:21:


Een paard van een vriendin van me stond ook zwaar hoefbevangen, ook insulineresistent zo bleek uit de test, bij haar waren de omstandigheden verder ook al goed: geen stalopsluiting, geen gras, geen brok, goed hooi, geen wortels, enzovoorts.

Ik heb haar toen gezegd dat ze maar eens magnesiumchelaat moest gaan geven, dat heeft ze gedaan en het gaat echt veel en veel beter nu, het dier gaat in sprongen vooruit en kan alweer draven nu. Er is niks veranderd, alleen deze magnesium.

Of het voor alle paarden werkt weet ik niet, maar voor dit paard blijkt het een uitkomst.

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:44:


Thanx.
Niet erg onderbouwd (sorry flauw grapje), 't is wel raar dat ik er niet iets wezenlijks over kan vinden, terwijl m'n boerenverstand zegt, dat de vorst toch wel korte metten zou moeten maken mer de eitjes/larfjes. Met de larven in feite meer, en wat ik altijd had begrepen, is dat die eitjes heel lang voort blijven bestaan in een mestbal.
En dus ook beschermd zijn tegen de vorst. Maar vraag me dus af, of de eitjes overleven als de mestbal uiteen is gevallen.
Vraag me nog meer af, of de eitjes tot larven muteren, als het koud is.

Wie weet komt er mee info, ik hou me aanbevolen.

els kaper schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:21:


Hallo Els,

Welk magnesium gebruik je? Is het die van deze site (magnesiumchelaat) of een ander soort. Er is hier wel vaker over geschreven dat andere magnesium (oxide) verbindingen niet zo goed helpen.
Mijn paard reageerde ongeveer na 3 weken op de magnesium die ik hier heb gekocht. Als je nog geen magnesiumchelaat hebt zou ik dat toch gaan proberen en anders moet je het nog even volhouden.
Ik weet uit eigen ervaring hoe je je nu voelt en wens je veel sterkte.

groetjes Rita