Piet schreef op dinsdag 2 februari 2010, 11:40:


Natuurlijk hebben jouw paarden het beter dan stalpaarden Piet, en als je veel moet lopen is het voor jou ook nog beter Mijn situatie is zeker nog verre van ideaal. Als ik nu kon kiezen ging ik voor 50 hectare aan 1 stuk met een hek eromheen. Met het slechte weer vraag ik me wel eens benauwd af hoe de postzegelpaarden zich voelen als ze in de modder rond de hooibaal kleumen. Maar stallen met getraliede boxen vind ik nkoog treuriger. In NL moet men misschien de handen meer ineenslaan, mensen die paarden graag buiten houden kunnen in groepen misschien meer bereiken op gebied van weidehuur. Misschien kan iemand een soort weidemakelaardij beginnen waarbij mensen bij elkaar worden gebracht. Er zijn zoveel mensen die een goede plek zoeken voor een paard.

Oja dat is dat onderzoek dat gesponsord werd door Pavo over die IR.

joop schreef op woensdag 3 februari 2010, 11:10:


Klopt Joop, ook ik zou graag nog méér weten.

Toch: dat er geen relatie werd gevonden tussen IR en "body score" (de mate van overgewicht), dat geeft me wel te denken. Het is een aanwijzing dat veel te veel te eten, leidend tot een veel te vet paard, als gegeven op zích kennelijk niet of nauwelijks van invloed is op de kans op IR. Een aanwijzing, nog geen bewijs!

Als "veel te vet" als factor op zich niet de kans op IR vergroot, dan blijven er een aantal andere variabelen over als mogelijke boosdoeners:
* genetische aanleg (ras) bepaalt (mede) de mate waarin een paard gevoelig is voor IR
* het soort eten bepaalt (mede) de mate waarin een paard gevoelig is voor IR
* de hoeveelheid lichaamsbeweging bepaalt (mede) de mate waarin een paard gevoelig is voor IR
* ... (vergeet ik een belangrijke mogelijkheid?)

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op woensdag 3 februari 2010, 14:01:

Toch: dat er geen relatie werd gevonden tussen IR en "body score" (de

Letterlijk staat er dit:
"De conditie van de dieren zonder IR (minder dan 10 E/ML) was met een gemiddelde score van 7 nauwelijks lager dan die bij de dieren met IR (meer dan 20 E/ML) die gemiddeld een score van 8 hadden."

grt,
karen

Karen Koomans schreef op woensdag 3 februari 2010, 14:01:


Tip: Verdiep je eens in humane geneeskunde, daar is veel meer informatie beschikbaar over de werking van en het ontstaan van problemen in de koolhydraatstofwisseling.
In dit geval geen antropomorfisme: de koolhydraatstofwisseling is complex maar werkt bij alle zoogdieren exact eender. De symptomen bij problemen zijn een beetje soort-afhankelijk, maar de werking (en oorzaken van problemen) zijn precies eender.


Sorry hoor, maar zo'n onderzoek is zo lek als een mandje.
Net als bij mensen zal IR zich eerder manifesteren bij overgewicht. Alleen gebeurt dat niet onmiddellijk. En het is een kans: "Na jarenlang overgewicht neemt de kans op IR toe."
De vraag is maar wat er, tegen de tijd dat er problemen ontstaan, met het paard gebeurt. Hij is "lui", heeft "hoefproblemen", "denkt alleen maar aan eten", en "heeft allerlei kwaaltjes". Voordat de diagnose IR wordt gesteld is zo'n paard al om een of ander niet onderkende gerelateerde reden uit de betreffende manege verdwenen.
Logischerwijs zul je dus in een stalregiem geen verband zien tussen IR en diabetes, net zo min je bij middelbare-school studenten een verband zult zien tussen overgewicht en diabetes (en daar worden de potentiele kandidaten niet eens afgevoerd).


Dat doet het wel. Het is juist een eigenschap van vetcellen om op insuline te reageren. Dat is nou net de functie van insuline: insuline is een hormoon dat aangeeft dat het suikergehalte in het bloed te hoog dreigt te worden, en een teken voor de vetcellen om als de raphazen suiker op te nemen en om te zetten in vet.
Zonder vetcellen zou insuline geen effect hebben. Insuline is de boodschapper voor de vetcellen, zodat deze weten dat ze suiker moeten weghalen en om moeten zetten in vet.

Ok, en lees de laatste alinea nu nog eens aandachtig.

Right. Meer vetcellen betekent dat er ook meer insuline nodig is om ze aan te sturen.

En meer insuline is een trigger voor hoefbevangenheid, en het ontstaan van insuline-resistentie.


Klopt.


Hoe meer koolhydraten er worden genuttigd, hoe vaker insuline moet worden gemaakt om die koolhydraten te verwerken.


Klopt, spieren gebruiken oa koolhydraten om te functioneren, het lichaam is gemaakt voor een balans tussen inname en verbruik, en als er te weinig verbruik is dan is er meer insuline nodig om het overschot aan suiker weg te werken.

Frans

heeey ja ik heb het allemaal gelezen ik ben totaal de weg kwijt op de site hahahahahha even wennen....

hmmzz nja zij houden 1 stuk weiland weet niet hoe groot precies achter zodat ze voldoende gras hebben voor de zomer, zij hebben in totaal 12 hec. verdeeld in een ruinen/hengsten kudde en een kudde voor merries (om ongewenste zwangerschappen te voorkomen) dus de hele zomer eten ze wel degelijk gras in de winter niet dan onbeperkt hooi...

maar zij hebben een mooi en natuurlijk afwateringssysteem (leisteen ondergrond) wat natuurlijk normaal is voor de ardennen en dus redelijke droge weides en ze hebben daar wat ruiger en kruidiger gras..

hmmmz intressant van die warmbloeden weet ik uit ervaring met unique (kwpner) dat die totaal geen last heeft van gras hij valt er zelfs van af! terwijl mijn pony idool tonnetje rond wordt met strakke buik en ja ik heb daar niet echt een woord voor maar opgepompte spieren (spieren die het suiker niet kunnen omzetten, dus als het waren vol zitten en hard aan voelen) en dat gaat pas weg als hij van het gras af wordt gehouden!!!! maar die grote heeft totaal nergens last van!!!

joop schreef op woensdag 3 februari 2010, 11:58:


Wel een goed idee, ik denk echter dat we zelf onze eigen makelaar
moeten zijn, omdat het toch handwerk is van langs de boeren gaan.
Maar dan wel meer moeite doen om samen te huren met anderen.
Mijn weidemaatje ziet dat wel zitten, met haar paard dat slecht
tegen het vette gras kan.
Toevallig kwam er vanmiddag een man naar me toe lopen, die vroeg
waar ik mijn paard had staan, en hij wou wel samen een nieuw
te zoeken wei delen! Een echte pn- er zomaar midden in de stad
Zijn paard staat bij staatsbosbeheer ergens in Drente.
Kijk dan wordt mijn plan, niet 1 hectare maar 2. En niet voor 2 paarden maar voor 4. En helemaal mooi, 1 paard zou dan gezamenlijk bereden kunnen worden, zodat wij 3en met onzer 3 dochters, vaker gezamenlijk kunnen rijden.

@ Frans dankjewel voor je uitleg en tips.
Vind 't heel interessant allemaal en leer momenteel dagelijks een hoop bij!
_________

@ Michiel
Michiel schreef op woensdag 3 februari 2010, 19:14:


Bedoel je met "vet gras" gras dat riijk is aan snelle suikers en zetmeel?
Als je plan lukt dan hebben jouw paard en die van je weidemaatje straks even veel gras tot hun beschikking (een halve hectare per dier). Is dat dan wel wat je wilt?

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 4 februari 2010, 17:26:


Ja


Doen wat nodig is, denk ik dan maar. Is de weide de eerste 2 jaren te rijk dan lijkt het me heel verstandig daar eerst een groot deel zand overheen te storten (een heuvel met uitloop dus) en goed hooi bij te geven. Maar eerst en vooral de adviezen van Peter Donk op te volgen, die weet hoe een weide in jarenlang beheer goed te krijgen is. Een paar dingen die ik van hem geleerd heb is: Nooit ploegen om het bodemleven niet te verstoren tenzij je echt helemaal geen gras meer wilt. De weide zijn noodzakelijke rust geven door telkens een deel 3 maand of langer braak te laten liggen. De bodem laten onderzoeken op evt. speciale meststoffen toevoer. Heggen (meidoorn) en bomen (wilg, berk) planten. En wat meer nog ... ? Een paard die niet tegen een slechte wei kan, is een mooi ijkpunt, kan je die goed voeden, dan zal dat voor andere paarden ook het beste zijn. En spaarzaam voeden, op het oog, dus niet vet laten worden. Voor het wegwaaien van hooi stroken, lijkt me eenvoudige lange gazen hekjes afdoende, waarbij je het hooi aan de windkant legt. Of meerdere metselkuipen met een gat in het midden die om een paal heen geschoven word. Daar kan ook nog eens een hooinet overheen zakken, om de inname van hooi te vertragen en toch beweging tussen de bakken te verkrijgen. Hooi voeren heeft dus zijn nadelen, spaarzaam gras waar ze veel voor moeten lopen en toch niet vet van worden, is veel gemakkelijker.

Groet, Michiel

Michiel schreef op donderdag 4 februari 2010, 21:58:


Dat klinkt heel goed Michiel. Het lijkt me moeilijk om een geschikte wei te huur te vinden (dus liefst een wei die niet vol staat met raaigras) en waar je van alles aan mag veranderen. Maar goed, als het mógelijk is, dan is het zeker een goede stap!

O ja,
P.S.: mijn ervaring met weinig gras ter beschikking stellen en dan hooi bijvoeren: onze paardjes negeren het hooi en "kluiven" het gras dan zo kort als mogelijk... Voorál bij weersomstandigheden waarbij je kunt verwachten dat er véél fructaan in het gras zit (zulk kort gras is overigens sowieso een fructaan-gevaar). Ik neem aan dat ze dat doen omdat ze die zoetigheid juist zo lekker vinden ;-(
Dus, als ik m'n paardjes van het gras af wil houden op "gevaarlijke" dagen of dagdelen, dan lukt dat bij mij alleen als ik ze op zand zet, dus de toegang naar de wei afsluit, en dan hooi geef. Zandarrest...

grt,
Karen