Sandra van Bommel schreef op maandag 15 februari 2010, 14:26:


Dank, Sandra, en de anderen die gereageerd hebben.
Ik wens je de wijsheid toe om op het juiste moment de juiste beslissing te nemen. Cliché, maar het leven is niet altijd leuk en dit hoort er bij. 't Is niet anders. Aan de andere kant is het ook een soort van mooi om te ervaren hoe zeer je aan een dier gehecht kunt raken en hoe je een dier gerust kan stellen in de meest moeilijke momenten voor het dier zelf. Jij blijft achter met het verdriet, maar je hebt met respect en uit liefde gehandeld. Is ook mooi om te ervaren. Uiteindelijk zijn we allemaal een keer aan de beurt, mens of dier ... als er dan mensen zijn die om je geven en je bijstaan, ja ... dan heeft het leven zin gehad!

Wie kent de boeken en DVD's van Emiel Voest (loswerken, grondwerken en dubbele lijnen + freestyle training)? Wie heeft er wel eens gewerkt met Emiel Voest zelf? Wat zijn de ervaringen?

Arie Schenkel schreef op maandag 15 februari 2010, 21:31:


Wij hebben het bij onze twee hengsten laten doen in Emmeloord, is heel goed gegaan met een kijkoperatie, staand met plaatselijke verdoving. Omdat het een kijkoperatie was, hadden ze maar een kleine wondjes en is de ingreep relatief eenvoudig. Duur is het daar wél en ik heb inmiddels begrepen dat ze het op sommige plaatsen ook op geheel andere wijze, en véél goedkoper kunnen doen maar omdat het voor ons al klaar was heb ik me daar niet meer zo in verdiept. Ze hebben een paar dagen op Emmeloord gestaan en ze hoefden niet op stal, wat ik een voordeel vond want de jongste kent geen "opsluitstal", die is alleen bekend met een stal waar je gewoon uit kunt lopen als je dat wilt, dus een paar dagen op stal zou zeker voor hem denk ik geen succes zijn.

Maar je hebt niets verteld als achtergrond info, ik zou niet in alle gevallen zomaar aan een hengst beginnen dus hier verder nog ons verhaal:

Wij hebben twee hengsten, 1 ruin en drie merries. We hadden de ruin al toen we een hengst erbij namen. Als we hem niet gehad zouden hebben, zou ik er beslist geen ruin bij genomen hebben omdat dat eigenlijk praktisch alleen maar goed gaat als er geen merries in de wijde omgeving te zien/horen/ruiken zijn. De ene hengst is een zoon van de ander, ook geen bewuste keuze dus, want twee hengsten is niet zo erg logisch eigenlijk. Als ik een nieuwe kudde zou samenstellen dan zou het 1 hengst en meerdere merries zijn en dan zou ik geen veulens geboren laten worden

We hebben nu twee groepen want de oudste hengst (Khani) kan niet met de ruin. De jongste hengst wel, die kent de ruin al vanaf zijn geboorte en het zijn vrienden. Ik krijg steeds meer goede hoop dat dit zo zal blijven want de hengst (Khabal) wordt deze zomer vijf jaar en hij heeft al jaren gedekt dus ik hoop dat het niet meer zal veranderen.

Je kunt eigenlijk alleen maar een hengst hebben als je zelf land hebt en de merries ook van jou zijn, anders wordt het erg lastig denk ik. Ook kun je beter niet aan een hengst beginnen als je niet een ervaren paardenmens bent, een hengst walst veel sneller over je heen (letterlijk en figuurlijk) dan een ruin of merrie. Het is NIET zo dat je hard of streng moet zijn, maar wel slim en je moet ze goed kunnen lezen en goed reageren, het zit in heel subtiele dingetjes. Dat geldt voor alle paarden hoor, maar extra bij een hengst.

Ik zou de hengst uitzoeken die gewoon in een kudde is opgegroeid, die heel lang bij zijn moeder is gebleven en die dus gewoon gezond in zn hoofd is. Geen ex-dekhengst maar een lief, onervaren paard zodat hij zich oké gedraagt naar de merries en niet gewend is zijn zin te krijgen (met dekken)!

Bij ons is het zo dat mijn merrie Baladeika maar heel soms zin heeft, die wordt dan ook lang niet iedere keer hengstig. Dat werd ze altijd wel voordat hij er was, haar lichaam werkt prima maar zij vindt Khani gewoon níet interessant en laat zich dus ook vrijwel nooit dekken en laat dan ook geen hengstigheid zien. Ik denk dus dat het nogal meevalt dat het zielig zou zijn voor oudere merries enzo, totaal anders in onze ervaring. Het is de MERRIE die aangeeft of ze wil of niet en bij een hengst die normaal in zijn hoofd is, is het genoeg als zij zegt dat ze niet wil. Als er dan andere merries zijn die wel af en toe willen, dan gaat dat probleemloos.

Ik vind het een ongelooflijk groot voordeel voor de paarden dat er een hengst is. Zowel voor de merrie als de hengst een grote pré. Ook voor mezelf vind ik het fijn, ze blijven automatisch veel beter getraind dan een ruin of merrie en zijn oa door het dekken sterker terwijl ze 'niks' doen (geen training krijgen). Ikzelf ervaar er geen enkel probleem mee en ik zeg gewoon niet dat een paard een hengst is als ik ergens naartoe ga en als ik er al ben is het te laat om me weg te sturen (haha!), en dan zien mensen toch wel "hey, dat valt wel mee.." (logisch: mijn paard heeft zijn eigen merries, die gaat zich echt niet druk maken over anderen, een paard alleen gehouden natuurlijk wél en een hengst wordt vaak in zn uppie gehouden dus ja vandaar dat ze 'eng' zijn...) Maar: dat is wel heel erg persoons- en situatie afhankelijk en zo mak/evenwichtig als een ruin zal een hengst niet gauw zijn denk ik en bovendien maakt het onwijs veel uit wie er met hem bezig is; onervaren persoon of gewoon verkeerde uitstraling: geen goed idee.
--
Ilona

van lennep schreef op dinsdag 16 februari 2010, 14:54:


Jij zt in een vicieuse cirkel ,je kan niet lopen door de pijn in je gewrichten maar doordat je niet kan bewegen vemager je ook voor geen meter . Het dagdagelijkse huishouden kan je nu moeilijk bewegen noemen hé of je moet al hardlopend met je stofzuiger de hoeken omscheuren .Je bent verpleegster en deze job kan op momenten zéér zwaar zijn (transfers van en naar bed bv) maar op andere momenten relatief weinig inspannend .Wil je gewicht verliezen ga je een gestage maar constante inspanningsgrafiek moeten opbouwen en dit op een ruime periode van de dag !! Jouw basisiconditie is gebaseerd op rond"STAPPEN" daarom ook dat hardlopen een aanpassing van je lichaam vraagt en je de indruk krijgt geen conditie te hebben !Is gewoon een kwestie gewenning .INtervaltraining waarbij je stopt met lopen als je maar de minste pijn in je gewrichten voelt en over schakelt op marcheren (terwijl je je hartslag op dezelfde lijn probeert te houden ).Zou een mogelijkheid zijn voor je .Neem is de proef op de som en ga één week werken met je hartslagmeter aan die tegelijkertijd je calorieen enzoverder noteerd .Leg dit naast de calorietabel van je fabuleus dieet

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 16 februari 2010, 15:06:


ZEG ZEG , spreek voor jezelf hé

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 februari 2010, 1:27:


Mijn typevingers zijn idd nog lean&mean

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 februari 2010, 14:20:


Eddy, kerel, ik ben het met je eens!!!

Daarbij vind ik het hele dieetgebeuren meer dan een beetje decadent en doet me aan laat-romeinse tijden denken. Ter aanvulling van degeen die ergens in deze onderhand eindeloze draad wist bij te dragen dat dure ingrediënten (o mijn god, wat moeten de kinderen van bijstandmoeders nu!?) toch wel vaak beter van kwaliteit zijn dan de Aldi-zooi (is trouwens niet waar, om reden dat nogal wat Aldi-zooi uit Duitsland komt waar de eet-ingrediënten-cultuur op een kwalitatief nmm veel hoger peil staat) het volgende koolhydraatarm menu (met dank aan Asterix):
-marmelade van worstenvelletjes
-pasteitje van zwaluwtongetjes en eitjes van de steur uit het land van de barbaren
-pièce de résistance: hengstenballen (eindelijk een goede reden om te ruimen.. uuh bedoel ruiNen)
-in honing geconfijt zeugenoogje toe
YUMMYYYY

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 februari 2010, 16:19:

Onze jonge hengst, doet het goed hier in de kudde, maar ik heb hier ook in verste verte geen andere paarden staan dan deze kudde. Als hij buitenkomt is het echter een serieuze praatjes maker. Van het stille heimelijk gevaarlijk type, niet van ik-maak-lekker-veel-kabaal-maar-doe-toch-lekker-niets-type. Dit voorjaar wordt ook hij gecastreerd aangezien ik niemand bij hem in de paddock kan sturen met een gerust geweten.
hengsten tof! kanp! maar praktisch is dikwijls anders.