Frans Veldman schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:53:
> Spirithorses schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:43:
>
>>> Yep, maar dat is niet van de pijn. Paarden verstijven niet van de pijn,
>
> Ik pak de paarden hier wel eens bij de neus, precies zoals je een praam
> opdoet. Vinden ze lekker. Gaan ze een beetje spelen met je hand, en als je
> loslaat willen ze meer. Probeer maar eens uit.
Grappig dat je dat schrijft. Zo'n spelletje doe ik hier met mijn paard Jack vaak. Als je los laat komt ie meteen terug voor meer met die snuit in zo'n tuitje
Als ik daarna poep ga scheppen komt ie soms achter me aan met dat neusje... Hij is altijd knetter speels en we waren blijkbaar nog niet klaar hahaha.
Het zit 'm volgens mij niet alleen in "de techniek" maar ook in het hele plaatje eromheen. Hoe ga je met het paard om en hoe is ermee omgegaan... Wat zit er voor het paard allemaal vast aan het opdoen van een praam... Wat is er aan vooraf gegaan...? Voor de 1 is het simpelweg een praam op de neus, voor de ander zit er een heel rugzakje aan nare ervaringen aan vast... Vandaar de verschillen in reactie, lijkt mij. Want tja, wat is het waar het paard van over de zeik gaat. De praam of alles wat daarmee geassocieerd wordt...? Je hebt eigenaren die een arts bellen om hun paarden plat te spuiten omdat hun sokjes geschoren moeten worden... En je hebt eigenaren die een band met hun paard hebben en kunnen begeleiden bij vervelende gebeurtenissen...
Warboel
