Frans Veldman schreef op zaterdag 20 februari 2010, 21:42:
> Al slentergrazend kom je ook niet aan die 50Km per dag die onderzoekers
> redelijk conservatief inschatten aan dagelijkse beweging.
Heheeeee.....
Nee inderdaad niet, je komt op max. een km of 10 in NL, of Engelse (Blake) omstandigheden (en dan heb ik het over een uitzonderlijk actieve dag).
Het ligt er ook aan hoe en wat je mee telt; niet iedere onderzoeker is daar naar mijn smaak even duidelijk in. Als je, zonder stappenteller, alleen de verplaatsing van je proefpaarden neemt kom je op minder uit dan ze werkelijk gelopen hebben, mét stappenteller ben je nog steeds nergens zonder continue waarneming (vanwege verschillende gangen). Dit is minder simpel dan het lijkt.
Als ze kunnen, maken paarden zélf hun eigen "standwei" met significante gevolgen voor de plaatselijke vegetatie; dat heb ik nu in diverse terreinen zien gebeuren. Pas wanneer die standwei op is gaan ze zich anders verspreiden.
Ik kan met de OVP dispersie patronen komen opdraven maar een veel mooier voorbeeld is, vind ik, de langdurige (was het eerste konikproject én de eerste import van die koniks!) begrazing van het Midwolderbos (gedurende mijn waarnemingsjaren ong. 40 á 45 dieren in 600 ha). De paarden daar kon je meestal in de noordhoek van de "Westwei" vinden, terwijl ze wel degelijk óók van het gehele terrein gebruik maakten.
Die 50km van australische/amerikaanse onderzoekers komt uit halfwoestijngebieden, voor mensen onbruikbaar restgebied waar de "wilde" paarden naar verdreven zijn. Niet vergelijkbaar en net zo min "natuurlijk". Wel goed uiteraard dat die waarnemingen er ook zijn, zo geeft dat een indruk van het extreme aanpassingsvermogen van zelfvoorzienende paarden.