Ha, leuk dat jullie me er op wijzen. Het was me nog niet opgevallen

voor mij, met mijn kleine beeldscherm, is het wel handig. Kan ik de rechterkolom helemaal wegschuiven. Die had ik die alleen in beeld staan om te zien wie er on-line waren.

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Els.

Oei, ik zou dat voordroog echt niet meer geven, hoor. Wij hebben ook kuil gevoerd, maar door o.a. hier te lezen hadden we al snel door dat het niet echt gezond was. We zijn toen 2/3 hooi gaan voeren. En lekker onbeperkt, want ja, het was (is) koud en het is gewoon fijn als je paardjes de hele dag kunnen (vr)eten. En dit allemaal uit één ruif, dus bewegen, ho maar. En ja hoor, de pony van mijn vriendin stond binnen no time hoefbevangen. Die pony is toen een tijdje uit de groep geweest (op stal ), maar toen hij weer aan de beterende hand was, hadden we de keuze om de groep te splitsen óf de andere paarden ook op een dieet te zetten. We hebben voor het laatste gekozen (met pijn in mijn hart in het begin ), omdat de pony's verliefd op elkaar zijn en ze zo dus bij elkaar konden blijven... . Het (voordroog)kuil hebben we definitief uit het menu geschrapt, ons zachte, groenige hooi hebben we vervangen door grof hooi van onbemeste weide dat bijna niet van stro te onderscheiden is. En ze krijgen niet meer onbeperkt. Ze krijgen twee keer per dag hun portie en als het op is, is het op. De pony is de laatste twee jaar niet meer zo slank geweest, zijn vetbulten zijn weg en zijn energieke karakter is terug. Ook mijn paard valt af, dat was niet eens zozeer echt nodig. Ik voel nu haar ribben, haar ruggengraat, ik zie duidelijk haar schoft enz. Dit heeft mij veel moeite gekost, hoor! Net als dat ik een aantal jaar geleden wakker lag omdat mijn paard buiten in de regen stond, is dit ook zo'n knop die om moet. Ze zijn nu veel beter op gewicht, dat wéét ik wel, nu moeten mijn verstand en mijn gevoel elkaar weer even vinden op dit vlak . Maar dat komt wel goed.

Een groot bijkomend voordeel is dat ze nu niet meer 24/7 (met uitzondering van een tukkie, water drinken, poepen en plassen) bij de hooiruif staan. Als ik nu aankom met hun hooi staan ze zo een aantal hectare verderop. Een beetje riet te knagen langs de waterkant of zo. Echt honger laten we ze niet lijden. Ze stormen niet op het hooi af, dat houd ik wel in de gaten.

Pff, zo, wat een verhaal is het geworden...