Christel Provaas schreef op maandag 22 februari 2010, 14:40:


What ever ,speelt gene rol gewoon dat je op een correcte en rustige manier aan dit paard kan werken ,zo snel mogelijk .Zet op dit paard een praam en de volgende keer knalt ze Jennet van hier tot kingdom come .Vind het onvoorstelbaar dat dit nog maar voorgesteld word

Christel Provaas schreef op maandag 22 februari 2010, 14:40:


Haalt dat wel iets uit in zo'n geval?
Want ik vind dat dat niet zoveel doet. Als ze gek willen doen, doen ze dat nog steeds sedalin of geen sedalin. Het effect is maar zeer beperkt.

En echt sederen dmv een injectie, daar is bovenstaande beschrijving ook niet echt op van toepassing.
Het hangt een beetje af van het paard, maar volgens mij is er dan wel een behoorlijk risico dat het paard tegen de grond gaat als je hoefjes gaat vragen. Als ze die dan al überhaupt geven? Want meestal zijn ze dan behoorlijk van de wereld.
Zo kan ik mij nog wel een voorval herinneren waarbij in Merelbeke opeens een stel studenten richting mijn paard liepen om haar met 6 man overeind te houden. Paardlief dreigde een beetje flauw te vallen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 14:46:


Ik vind het onvoorstelbaar dat jij niet in staat bent om dat in alle rust gewoon te doen. Bij onze paarden geen probleem, en ze zijn daarna niet kopschuw en je kunt het gewoon weer opnieuw doen als dat nodig is.

Maar ja, sommige mensen krijgen er ook geen ontwormingsspuit in, ik doe dat hier gewoon los in de wei. Kwestie van vertrouwen en voorbereiden.

Een paard bekappen dat gesedeerd is en staat te wankelen op zijn benen? Never nooit niet!
En met een lichte "stay-narcose" kunnen ze nog evengoed uithalen. Heb ik zelf meegemaakt met Bala toen ze gehecht moest worden. Het was zelfs nog gevaarlijker, want in eerste instantie staat het paard te suffen, en lijkt niks door te hebben, het volgende moment dringt er toch iets door die narcose heen en halen ze plotsklaps fel uit. Het paard "lezen" lukt dan niet meer.
Dan is volledig plat spuiten nog het veiligste. Maar of je dat nou moet doen alleen omdat je denkt dat een praam niet leuk is....

Frans

clarissa ruijgrok schreef op maandag 22 februari 2010, 14:10:


dat was Alegra, het Andalusisch merrietje, maar die moest helemaal verdoofd worden omdat ze totaal nuchter al dreigde om te vallen als je probeerde een voet te laten geven.
De veearts heeft het eerst geprobeerd met een roesje , maar geen schijn van kans.
Dus die is plat gespoten. Toen ze hier weg ging kon de eigenaresse haar gewoon bekappen , zonder enige vorm van protest

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 15:13:


Zoals ik al zei : Bitter weinig kennis over het verdoven van paarden !


Sja, das dan de maatstaf hé !Het lukt bij jullie paarden dus gaat dat overal ! Ik wil er een dozijn langsbrengen waar je nog niet binnen twee meter komt met een praam

Enkele maanden terug is bij Boully een beenwond onder verdoving gehecht. Volgens de da had hij twee verschillende mogelijkheden. Het paard helemaal platspuiten, zodat hij ging liggen, of een ander verdovingsmiddel, waarbij het paard wel bleef staan. Die laatste optie vond hij het beste.
Boully kon nog net op zijn benen blijven staan. Ik hield hem bij zijn hoofd vast en hij hing zo zwaar tegen mij aan, dat ik blij was dat ik tegen een muur stond, anders had hij me omgeduwd. Af en toe moest ik aan zijn hoofd schudden om hem af te leiden, anders kon de da nog steeds niet aan zijn been komen, de ene wondrand leek pijnlijker dan de andere.

Een paard in zo´n toestand zou je onmogelijk kunnen bekappen, omdat hij eenvoudigweg om zou rollen. Bovendien zijn ze nog zo ver bij, dat ze nog beseffen wat er gebeurt en dan kan de angst nog wel eens sterker zijn dan de verdoving, lijkt mij. (Boully is nergens bang van, dus dat gaf geen probleem)

Bij dit verdovingsmiddel (ik weet de naam niet) lijkt het paard weer heel snel helemaal wakker te zijn, maar de da waarschuwde mij Boully toch een flink aantal uren op stal te laten staan, omdat de slikreflex nog niet goed werkt. Het paard zou dan, als hij wat ging eten heel gemakkelijk kunnen stikken.

Froukje heeft verscheidene keren een praam opgehad om haar te kunnen onderzoeken als ze koliek had. Ze heeft daar nooit een probleem van gemaakt. Willem heeft een keer een praam opgehad, omdat de veearts hem niet kon benaderen en hij een ontsteking bij zijn penis leek te hebben. Na het onderzoek en nadat de praam weg was, was de da zijn grootste vriend en kon hij hem over zijn hoofd aaien. Willem heeft de praam van alle kanten bekeken en besnuffeld en had er totaal geen trauma van.
Maar een praam is m.i. alleen geschikt voor een heel korte behandeling die geen overmatige pijn veroorzaakt. In het geval van de beenwond van Boully was het geen optie.

Els.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 15:38:


Eddy, ik begrijp niet waar je nu eigenlijk op aandringt.
Hoe zou jij dit paard dan precies willen verdoven zodat het praktisch haalbaar is om het te bekappen?

Nu ben ik zeker geen expert, maar mijn paard heeft al zowat alle vormen van verdoving gehad, denk ik. Dus ik kan wel een beetje inschatten hoe een paard daarop reageert.
En op basis daarvan, ben ik het wel eens met Frans.
Zo'n pasta gaat de truuk echt niet doen, hoor.
En bij een echte sedatie zou ik ook niet degene willen zijn die de voetjes moet vragen. T'is voor een gesedeerd paard al moeilijk genoeg om op 4 benen te staan.
Praam, wil je niet aan blijkbaar.
Blijft over: gehele narcose??

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 15:38:


Meer dan jij denkt.

Bala had ooit een diepe snijwond in het been, een paar centimeter diep, een paar centimeter lang.
Er moesten drie lagen afzonderlijk worden gehecht: Een beenspier, een huidspier, en de huid.
Bala kreeg een stay-narcose, maar daar drongen de handelingen zo nu en dan toch doorheen, en dan haalde ze fel uit.
Eigenlijk had er ook een plaatselijke verdoving bij gemoeten.... alleen zei de dierenarts dat het risico op infectie veel groter is, omdat een verdoving de doorbloeding verhindert. En doorbloeden was hard nodig om alle vuil eruit te krijgen.

We hadden dus simpelweg de keus tussen een plaatselijke verdoving, met grotere kans op infectie,
of een praam, met betere vooruitzichten op herstel.
Meer narcose kon niet, ze zat al aan de max. Haar plat spuiten en om laten vallen, en later weer overeind krabbelen was met een half doorgesneden beenspier ook niet verantwoord.

Wij hebben voor de praam gekozen. En de wond is voorbeeldig genezen, terwijl de dierenarts de kans minder dan 50% achtte dat het zonder infectie zou gaan genezen.


Ja, bij ons zijn ze zo geboren. Was altijd al zo. Ze accepteerden de praam, ze accepteerden de wormspuit, ze accepteerden het zadel, konden gelijk voetjes geven, laten hun tanden vijlen, allemaal al vanaf het begin. Wij zijn gewoon ontzettende mazzelaars. Heeft niks met ons te maken hoor!


Ja, en je kunt er ook nog wat brengen die nog geen voetje kunnen geven.

Dus DAT is dan de maatstaf?

Frans

Els Kleverlaan schreef op maandag 22 februari 2010, 15:52:



Wij weten niets van verdovingen af hoor! Wij weten niet waarover we praten.


Da's toeval hoor!
En wij en jij hebben vreselijke mazzel dat onze paarden al vanaf hun geboorte een praam accepteren.


Alweer zo'n toeval!

Maar bij andere paarden absoluut niet de moeite van het proberen waard, gewoon platspuiten die hap, is veeeeeel beter voor het paard!

Frans

@ jennet : heb je toevallig ook de afkomst van je quartermerrie ?

Peter Donck schreef op maandag 22 februari 2010, 16:29:


Waar zit jij aan te denken?
Tying up door Hypp?
Of zijn dat eerder 'aanvallen'?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 13:40:

Zoals ik bij jou thuis heb gezegd

Daarom moest je ook komen, gewoon eerlijk antwoord en de optie's

Alle mogelijke varianten zijn reeds aan bod geweest .Van
Yep!

Tis een beetje zoals het weerbericht : Af en toe zon met

Ja, kan ook al niet

Dus moet DAAR eerst op

Voor gaat enigszins nog inderdaad!


Klopt!


Bij haar zie je heel snel de ribben inderdaad, misschien dat een quarter er toch iets anders uitziet als een ander ras n zoals je gezien hebt is het geen kleine Bitchy

Ze heeft wel een keiharde manenkam en is

Ken niet meer denken want ik slaap niet

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 11:34:


Ik weet niet of je dit zo moet zien (het schenden van zijn vertrouwen).
Ik heb bijv. Jovarna destijds moeten trainen om haar een wormspuit te kunnen geven. Dat kreeg ik toen namelijk niet in m'n uppie voor mekaar. Toch heb ik dit getraind en sindsdien lukt het prima. Heb ik nu haar vertrouwen geschonden? Ik denk dat ik juist vertrouwen gewònnen heb.


Dit gedrag vertoont Jovarna wanneer ze slechts enkele seconden een praam op heeft.
En ook wanneer ze zonder verdoving tandartsbezoek heeft.
Levensgevaarlijk is het, een totaal ander paard.
Dus als jij in die situatie voor een praam kiest, lijkt me dat een prima keus. Maar in je voorgaande berichten kwam het op me over alsof je heel erg voor een praam zat te pleiten, alsof het helemaal prima en erg paardvriendelijk zou zijn.

aan het trainen gaan omdat je paard zich ook niet meer aan het

Praam hahaha ik daag ze uit. Nee hoor doet ze zelf al, vandaag ging het eerste spuitje mooi naar binnen na wat gespartel, ja ze kan toch geen kant uit, 2de keer check, plafond zit er nog in, lampen kapot, deur zit er ook nog in en de dierenarts is ook nog gezond uitgekomen ppfffttt
Hehe zou ze een trauma aan d'r hoofd hebben.
Het gevaar zit er steeds in dat niemand dat de 1ste keer doorheeft.
Ik heb het nu al vaker gezien en hou mijn hart vast als iemand naar binnen wil.