Precies. Daarom liepen die van mij over de keihard bevroren modderbobbels precies als ik (op laarzen of bergschoenen of klompen, maakt niet uit); gecontroleerder en beter uitkijkend waar je loopt omdat je anders gaat zwikken. Dat heeft nix met gevoelige hoeven te maken maar is gewoon slim. Ze maakten geen omweg om over de vlakkere, beschikbare ondergrond te gaan, ik ook niet. Waarom zou je als het slechts een kwestie is van ff opletten waar je loopt. Ze hebben beiden hoeven die aangepast zijn aan een harde vlakke ondergrond als asfalt of beton. En inderdaad asfalt stimuleert de zool wel enorm.

Omdat ik nog steeds niet weet hoe ik moet quoten maar ff vertellen waar ik precies op reageer....

Eddy noemde de hoge gevoeligheid van de voetzolen, zelfs als je er met de hoefkrabber in drukte.
Wat mij interesseert.... hoe komt het paard aan dergelijke gevoelige hoefzolen?
(graag ff geen moddergooien, maar gewoon informatief blijven? Het interesseert me gewoon en ik probeer slimmer te worden op hoefgebied)

Heeft dit paard op ijzers gestaan? Dan kan ik het mij voorstellen. Amber kreeg onmiddellijk na verwijdering te maken met zoolkneuzing (en daarna helaas hoefzweer, en ...en... en... maar goe...) Ze had ook gevoelige zolen, maar dat was dus verklaarbaar.
Nu ze 1 jaar op blote voeten loopt, zijn haar zolen iig hard. Omdat ze laatst een been niet beslastte, controleerde de hoefsmid/bekapper zekerheidshalve de zolen op pijnpunten, maar ze reageerde zelfs niet op flinke druk in de zolen.
Dus....
Hoe kan het dat sommige paarden zoals dit paard zulke gevoelige zolen houdt?

Martina schreef :


Als wij nieuwe paarden krijgen die we net van de ijzers afgehaald hebben dan wandelen we te voet elke dag blootsvoets een kwartiertje over het harde (beton, asfalt). Mits ze dit aankunnen. In enkele gevallen heb je hoefschoenen nodig als de hoeven ziek zijn, maar dat komt slechts zelden voor.
Gewoon rustig opbouwen, vertrouwen houden dat het wel goed komt en geduldig zijn.

Ook met hoefschoenen aan harden de hoeven wel, al gaat dat proces misschien iets minder snel.
Bij gewoon gezonde hoeven is blootsvoets echter goed te doen, mits je niet forceert.
Rijden komt dan pas in een later stadium en dan weer eerst een tijdje stappen (al dan niet met hoefschoenen) en voorzichtig opbouwen. Duur: ca een half jaar zeker voordat ene ex-ijzerpaard ene beetje begint mee te komen en zich wat durft te geven op het harde. Bij de meesten duurt het wel een jaar voordat ze onze ondergonden aankunnen. Sommigen wennen nooit 100 %, daarvoor hebben we hoefschoenen.

Het paard van Jennet zou ik absoluut op hoefschoenen zetten. Gewoon veel comfortabeler voor haar!
Eérst genezen, daarna trainen. Niet andersom. Want die stijve spieren vertrouw ik niet helemaal....
Als je dat paard nu gaat trainen is ze binnen de kortste tijd helemaal stijf omdat ze nu niet comfortabel kan lopen (in stap dan wel misschien, maar toch....)

Groet, Pien

Martina schreef op donderdag 25 februari 2010, 9:53:


Is dat een typfout?

Peter Donck schreef :


Hetzelfde hier. De paarden hadden in de bevroren hobbelpddocks Echt last van het wringen in de gewrichten. Eenmaal weer op de bevroren weide en het leed was binnen enkele dagen geleden.
Daar galoppeerden en speelden ze gewoon, terwijl ze dat in de paddocks wel uit hun hoofd lieten.
Dan zijn het dus niet de zolen.

groet, Pien

Isabel van der Made schreef op donderdag 25 februari 2010, 12:30:

Ik citeer Peter van hierboven:
"op asfalt heb je voor elke kg/cm2 meteen een onmiddellijke tegendruk van zelfde kg/cm2
daarbij heb je een onmiddellijk effekt van opengaan van de hielen (eigenlijk ganse hoefschoenvervorming volgens natuurlijke krachtlijnen)
dus een onmiddellijk effekt op de pompbeweging
dus een onmiddellijk effekt op het oprekken van de zool door de naar-buiten-beweging van de hoefwand
dus WEL stimulatie van de zool, zonder het puntdrukeffekt vanonderuit door onregelmatige hobbels in de ondergrond
op zachte ondergrond heb je dat onmiddellijk antwoord van de hoefschoen niet,
daar heb je demping met een boel ruis als de hoef in de grond verdwijnt"
Daar refereerde ik naar, was misschien een beetje onduidelijk. Ik weet niet wat je denkt dat een typefout is...

Spirithorses schreef op donderdag 25 februari 2010, 12:46:


En hetzelfde hier, alleen " Eenmaal weer op de bevroren weide en het
leed was binnen enkele dagen geleden" herken ik niet.
Bij mijn paardjes heb ik geen "leed" gezien dat hersteltijd nodig had. Wél dat heel voorzichtige, onhandige lopen op bevroren hobbels (zoals ik dat zelf ook doe). Hobbels, zoals je ze hier hebt op de - nu bevroren - omgeploegde akkers. Daar banjer ik normaal gesproken gewoon overheen (naast paard of op paard), maar nu even niet...
Op de bevroren wei, bevroren bermen, asfalt, bospaden, niet zo hobbelige bevroren zandpaden, ... allemaal geen enkel probleem. En op ijs zijn de paarden een heel stuk behendiger dan ik.

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 25 februari 2010, 13:33:


Nou, ik verdenk een paar paarden wel ervan dat ze serieuze verdraaiingen hadden van het lopen in de paddocks. Maar aangezien we dat vorig jaar ook hadden wisten we dat dat een dag of 2, 3 nodig heeft. Zoals ik eerder schreef waren het met name de lageren in rangorde die weggebonjourd worden bij de hooibakken. Ook al hebben we 9 grote hooibakken voor 13 paarden; ze willen natuurlijk allemaal op die éne plek staan . Ik vind het maar niks, zo'n bevroren paddocks. Dat is ook de reden dat we het hele spul zoveel mogelijk op de weides laten lopen zodra de ondergrond bevroren is.

Groet, Pien (benweerweg, lunchpauze voorbij).

Spirithorses schreef op donderdag 25 februari 2010, 14:02:


Ik begrijp 't Pien. Mijn paarden lopen niet in een hobbelige paddock, maar op een vlak-zand paddock en op een bevroren wei. In die "vlak-zand paddock" is wel één gedeelte erg hobbelig. Dat gedeelte vermijden ze voortdurend; in mijn paddock loopt er een redelijk vlak pad om die hobbelplek heen. Dat scheelt natuurlijk!
De enige hobbels waarop een deel van mijn paardjes eventjes - achter mij aan - hebben gelopen zijn bevroren omgeploegde akkers. Als ze daar langdurig zouden hebben gelopen, hadden ze waarschijnlijk ook last gekregen van spieren, pezen en/of gewrichten.

grt,
Karen

dat is wel een hele goede tip hoor, je staat op dat moment daar niet zo bij stil en je 'verwacht' natuurlijk dat zoiets simpels wel oke zit....

e m kraak schreef op maandag 22 februari 2010, 1:46:


toch is het denk ik iets wat heel veel mensen wel eens vergeten hoor, Da keuring, hoe loopt ie etc. maar zo iets essentiels en simpels kan je natuurlijk over het hoofd zien als je helemaal enthousiast bent over een paardje!

Nataschadevreede schreef op donderdag 25 februari 2010, 14:39:


Ik kan me niet voorstellen dat iemand van dit forum bij de aankoop van een paard niet naar de onderkant van de hoeven wil kijken....

Gr Esther