Merel Stoffers schreef op maandag 26 april 2010, 23:21:


Paarden hebben soms een soul mate, als ze mazzel hebben.
Paarden lijden diep onder verhuizing.
Paarden laten weinig zien van hun lijden.

Paarden vinden, zeker als ze met menselijk of paardenmaatje, op stap gaan, juist heel leuk, als ze over de eerste angst van ombekendheid heen zijn.

Karen Koomans schreef op maandag 26 april 2010, 23:23:


Ja, het zou alleen beter zijn als je het geen IR noemde.
Paarden worden te vet gehouden, en krijgen te weinig beweging, dat ben ik met je eens.

Spirithorses schreef op maandag 26 april 2010, 23:31:


Precies.

Cindy Helms schreef :

Ik kan je wel zeggen wat ik hier meemaakte: Stef komt van dezelfde eigenaar als Eining en die zijn hun hele leven samen geweest bij dat meisje. Toen wij Eining terug hebben laten gaan naar de eigenaresse waren wij voorbereid op een drama met Stef. Niks dus, hij heeft niet eens gehinnikt.

Maar haal BD niet weg uit haar groepje, dat is pure paniek....Heel veel drama tot verwondingen aantoe. Erg overdreven vind ik dat. Maar zij is niet anders (behalve als zij hengstig is en er mooie mannen aan de anderer kant van de draad staan). Alegría is ook al zo'n muts.

Groet, Pien

Herinner me opeens wel een leuk verhaal uit Ghana.
Paard werd met semi-pensioen gestuurd van cavalerie naar politie-eenheid.
Vond paard stom plan, en vond zijn weg terug naat de cavalerie.
Daar heeft hij toen zijn oude dag gesleten, zijn wens werd aanvaard.

Isabel van der Made schreef op maandag 26 april 2010, 23:49:


Dat vind ik nou mooi, dat mensen zo'n dier serieus nemen.
Vooralsnog geeft Holly niet aan dat zij weer aan het werkl wil, overigens....
Die staat nu met haar zoon Spirit samen. En weer valt ons op hoe sterk de band tussen hem en haar is. Bang als ze is voor de meesten van onze andere paarden, bij Spirit voelt ze zich helemaal op d'r gemakkie.

Groet, Pien