Merel Stoffers schreef op woensdag 9 juni 2010, 2:00:
> Leonieke schreef op woensdag 9 juni 2010, 1:47:
>
>> Ik vraag me dat dus serieus af. Wat is het verschil voor een paard om, na
> Daarbij vind ik het een soort zwaktebod als een hulp continue versterkt
> moet worden, die klikjes hebben dan juist steeds minder waarde, en je
> eerdere hulp dan bijna ook niet. Imo verpest je daar als het ware je
> eerdere hulp mee, want je vroeg dát (commando), in één keer.
@ Leonieke: Bij elke hulp die je geeft hoort een cue (opdracht).
Dus in stap gaan betekent 'walk', in draf gaan een klikje, galop is een kusgeluid.
Daarbij geef je ondersteundende lichaamshulpen.
Voet laten geven is gewoon 'voet', achterwaarts gaan 'back'.
Op die manier leert het paard dat er voor elke opdracht een andere cue is.
Ik hoef de aandacht niet te vragen, ik heb die al. Want het paard is bij me.
Dat betekent ook dat wanneer ik een draf vraag dat paard ook in draf gáát. Want je hulpen zijn heel zuiver en worden niet overal voor gebruikt (zoals dat bij de klik in veel gevallen wel het geval is).
Hier komen mensen die zitten én te klikken, én een kusgeluid te geven en nog meer geluiden te maken. Geen logische opbouw. En dan vinden ze het raar dat hun paard niet doet wat ze vragen. Maar ze vragen in feite vanalles doormekaar.
Groet, Pien
Warboel
