Goeiedag,
Zeer waarschijnlijk is dit niet het eerste (en laatste) bericht over hoefbevangenheid, maar ik wil het er toch graag even op'gooien'. Ik zal in het kort de situatie even uitleggen:
Bij Cindy (welsh van 8 jaar) is 1,5 week geleden hoefbevangenheid vastgesteld door de da.
Advies: gelijk van de wei af, op stal, en af laten vallen.
Behandeling: pijnstilling, en een week medicijnen om ontsteking weg te krijgen.
De volgende dag liep ze gelijk weer als een kievit, ging bv. gelijk uit zichzelf galoperen in de bak en je zag niks meer aan haar.
Toch hebben we haar de rest van de week alleen op stal gehad of in de bak.
Sinds 2 dagen zetten we haar nu af en toe even op een klein stukje gras.
Gister de da gesproken, die reageerde nogal bot en zei dat sommige paarden helemaal nooit meer op de wei mogen. Verder geen uitleg of goed advies of i.d.
Dus dan ga je zelf zoeken, en kwam ik op deze website uit. Harstikke goed, want in een uurtje tijd zijn we al een stuk wijzer geworden en begrijpen we nu veel beter wat er aan de hand is.

Maar....
hoe nu verder? Ze loopt nog steeds als een kievit en ik merk dus niks aan haar. Toch durven we haar niet terug op de wei te zetten.

Wat is jullie idee hierover? Is ze wel echt hoefbevangen geweest (symptomen waren wel duidelijk)? Of hebben sommige paarden er maar heel kort last van? Of is het een soort waarschuwing geweest om het vanaf nu anders te gaan doen?

Alvast bedankt voor jullie antwoord!!

Krijgt ze op dit moment nog steeds pijnstillers, dat zou het goede lopen kunnen verklaren.

Overigens.. welkom op het PN-forum

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Hoi Joanenlot,

Leuk iemand uit de buurt op t forum!
Na 1 dag over, dat is wel geweldig! Heb je het voerschema erg drastisch aangepakt?
Brokjes muesli wortetjes bammetjes en andere snoepjes zijn vanaf nu echt taboe...
Ze loopt nu goed in de bak maar over verharding? hoe loopt ze daarop?
Mss zat ze er alleen erg dicht tegenaan? Welke pijnstiller heeft ze gehad?
Liep ze veel op de wei? en daarbuiten op stal? off een paddock ofzo.
Is ze erg veel te dik? hoe stevig voelt de manenkam aan?
Ik denk dat je het zoiezo als waarschuwing moet zien en ALLE bijvoeding moet staken.
En mss. zelfs het hooi enigzins beperken.
Voeding , huisvesting en beweging zijn allemaal van grote invloed op HB...
En dan natuurlijk een goede bekapping van de voeten...
Je zal zelf na genezing uit moeten zoeken of de wei nog een optie is. Heb je al over de fructaanindex gelezen? Heb je al over Paddock-paradise gelezen?
Op stal is ook niet gezond hoor, krijgen de voetjes geen beweging en doorbloeding....

Veel vragen ja, het is ook een complexe ziekte, en ik zou vooral erover blijven lezen als ik jou was, ook al lijkt het nu beter te gaan (gelukkig maar) zeer waarschijnlijk blijft ze hierop haar hele leven gevoelig....

Groetjes Marlies

JoanenLot schreef op woensdag 16 juni 2010, 10:57:

Hoi Joan en Lot,

Op jou vraag of hoefbevangenheid (HB) in één dag over kan zijn zou ik ¨ja¨ willen zeggen, want dat heb ik zelf ook een keer meegemaakt. Het hangt er wel vanaf waardoor de HB ontstaan is en of het acuut was.

Een fjord van mij, die toen nog op ijzers liep, is acuut HB geraakt kort na een heel koude, droge periode. Hij ging toen voor het eerst sinds weken voor de wagen en had keiharde hoeven, o.a. door de droogte. Na een klein stukje draf op het asfalt was hij acuut bevangen. We hebben hem thuis meteen in nat zand gezet en de da laten komen. Hij heeft toen ook pijnstilling en ontstekingremming gehad en liep de volgende dag weer prima. We hebben niets aan zijn voer hoeven veranderen (hij kreeg ook krachtvoer, er was in die tijd nog weinig kennis over dat soort dingen, er was ook nog geen internet).

Als de bevangenheid zich erg langzaam heeft ontwikkeld, lijkt het me niet heel logisch dat het zo snel ook weer over is, maar je weet maar nooit.

Voor jou/jullie lijkt het me dus heel belangrijk de oorzaak van de bevangenheid te achterhalen. Kwam het door het voer, dan is het natuurlijk belangrijk het voer aan te passen. Had het een andere oorzaak, dan moet je die oorzaak weg nemen en kan de pony/het paard gewoon weer op de wei.

Groet, Els.

Ik heb hetzelfde al 2x mee gemaakt met mijn paard.
Het is een volbloed arabier van 15 jaar, is echt veel te dik (heeft ook een harde nek/manenkam en een "geul" op z'n kont) door niet kunnen trainen door veel problemen, staat overdag op een kaal stuk land en krijgt al sinds de winter amper krachtvoer (paar korrels biks omdat hij anders de tent afbreekt als de rest wel krijgt en hij niet) en 's avonds alleen een klein beetje meusli (van Pavo) en hooi.

Sinds hij op de wei staat kan hij, als de hoefsmid is geweest, de volgende dag niet meer lopen heeft echt de sympthomen van hoefbevangenheid.
De eerste keer de veearts erbij gehaald maar die dacht meer dat hij tekort bekapt was, wel pijnstillers en ontstekingsremmers gekregen. Na 3 dagen liep hij weer normaal

Nu 8 weken later hetzelfde probleem, smid geweest (heeft zo min mogelijk van zn hoeven afgehaald) en volgende dag weer moeilijk/niet kunnen lopen en na drie dagen weer over (zonder pijnstillers dit keer) mijn veearts denkt dat hij gewoon gevoelige zolen heeft omdat het te snel over is om hoefbevangen te zijn.

Ik moet hem echt drastisch laten afvallen maar hij heeft totaal geen conditie dus ik vind het niet eerlijk om hem nu zwaar aan het werk te zetten maar hij valt nu natuurlijk niet echt snel af.. iemand nog tips?
Ik zit te denken om hem magnesium te geven maar ik weet niet of dat kan als je niet zeker weet of hij hoefbevangen/insulineresistent is...

Gevoelige zolen is het allereerste teken van hb (boek "Feet First"). Misschien staan die zolen dichter bij de grond nadat de bekapper is geweest en is de reactie er eerder?
Via de zoekfunctie kun je de pagina over magnesium op deze site bekijken. Daar staat ook uitgelegd waarom het niet gevaarlijk is om het te 'testen' als je vermoedt dat er hb/i.r. in het spel is.

Volgens mij is het halve paardenbestand van Nederland hb, er worden alleen ijzers ondergeslagen zodat ze weer normaal lopen. Ik heb dat zelf ondervonden met mijn ruin, geeneen teken van hb, alleen gevoelig lopen, vooral vanaf juni, ieder jaar weer toen hij zonder voorijzers liep. Nu met graaskorf rij ik m 5x per week buiten en geloof me, wij wonen op de klei, beton is nog zachter, het is een en al hobbel de bobbel overal, kei en keiharde ondergrond. Geen probleem meer. Dus ook al zie je geen verbrede witte lijn, geen pulsaties, toch lichte hb. Op de foto dus dunne zolen. En dat blijft dus ook zo, geen verandering. Genetisch bepaald kennelijk. Gr. Ingrid