Het is een lastige discussie vindt ik..
Mijn paard is gewend met (licht) bit te rijden. Dat betekend zoveel dat van bektrekken absoluut geen sprake is -zou ik ook niet proberen, want dan krijg je vliegles van haar-
Ze rijdt erg licht met bit dus.
Het enige waarom ik
bitloos zou willen rijden, is vanwege haar wisselende gang (waarschijnlijk ademhaling) Nu wil ik absoluut geen touwhalster, dat gaat niet goed bij haar, omdat het teveel schuurt met lange ritten (gevoelige huid?).
Overigens maken we alle halsters en riemen zelf (leer) precies op maat. Dus denk ik er aan om een leren hoofdstel te maken met gekruiste teugels (met geleidingsring of begrenzing om afknelling) te voorkomen. Daarmee druk je, in plaats van trekken.
Nu het wa rustiger is kan ik me met he ontwerp bezig houden. en kijken wat het scheelt.
Neemt niet weg dat ik een bit een bezwaar vindt, als een paard er last van heeft dan is het de berijder die iets niet goed doet. niet het bit.
Hier wordt soms een betje teveel gesuggereerd dat berijders die met bit rijden per definitie een paard in de mond "zagen", "rukken" oid. Ik vindt dat kort door de bocht en waar refereer je dan aan? Eigen rijstijl in het verleden misschien?