Lena schreef op vrijdag 18 juni 2010, 9:49:


Wat een heerlijk verhaal Lena! Enneuh, hééft dat restaurant geen gezonde voeding dan, dat Pavke na het lezen van de menukaart en dergelijke gaat slapen, in plaats van iets bestellen ?! Ik heb hier ook van die types die zo verschillend zijn, de één zal het niet in z'n hoofd halen om iets te eten dat niet "des paards" is, de ander werkt liefst álles naar binnen wat zich daar qua vorm en grootte eventueel voor leent...

Karen

Karen Koomans schreef op vrijdag 18 juni 2010, 9:12:


Ik denk dat voor wat betreft fructaan je de weersomstandigheden in de gaten moet houden, en dat het er verder niet zo gek veel toe doet WAT voor gras of hooi je voert. Paarden zijn "opportunistic feeders", wat wil zeggen dat ze uit beperkte grondstoffen zelf alles kunnen maken wat ze nodig hebben. Ze kunnen een verscheidenheid aan vegetatie verteren wat ze heel goed in staat stelt om te overleven op wat voor plant dan ook... maar dit betekent niet dat ze ook die variatie nodig hebben.

Vergelijk het met een kat: die kan leven van muizen, vogels, vissen, en zelfs kunstmatige brokjes gemaakt van rund- en varkensvlees... maar dat betekent niet dat een kat die ergens woont waar geen vis is iets tekort zou komen. Of die alleen maar vogeltjes eet een tekort zou krijgen omdat hij geen muizen eet. In principe is alles goed, als het maar vlees is.

Variatie is iets dat noodzakelijk is voor mensen. Maar wij mensen zijn dan ook bijzonder slecht in de synthese van allerlei voedingsstoffen. Wij kunnen veel dingen zelf niet maken en moeten die uit de voeding betrekken. Wij kunnen bijvoorbeeld in tegenstelling tot verreweg de meeste diersoorten niet eens vitamine C zelf maken. De enige garantie die wij mensen kunnen krijgen dat we voldoende binnenkrijgen is door gevarieerd te eten. Maar ik het het nu over mensen: deze stelling doortrekken naar dieren noemen we antropomorfisme en is niet terecht. Veel diersoorten doen het zelfs uitstekend op een mono-cultuur van EEN specifiek plantje, zoals eucalyptusbladeren (die door andere soorten dan weer geen enkele voedingswaarde inhouden).

Ik weet het, jij bent overtuigd kruidenminner... maar ik ben dat niet:
1) Ik ben geen enkele voedingsstof tegengekomen in kruiden die paarden nodig zouden hebben en die niet in goede kwaliteit hooi zou zitten.
2) Er is mij geen enkele ziekte bekend die paarden zouden kunnen krijgen als ze een bepaald kruid niet zouden eten.
3) Nergens ter wereld zijn ALLE kruiden beschikbaar. In de savannen staan bijvoorbeeld geen wilgen. En toch kunnen paarden zo'n beetje overal leven, ook al vindt je op hun woonplek slechts een uiterst kleine subset van de voor voeding geschikte plantensoorten.

Als men nou nog zou zeggen van "paarden hebben kopersulfaat nodig en dat zit niet in gras, maar wel in kruidje X" dan hadden we hier wat aan, en konden we daar mee verder. Maar de meeste "kruidenbeweringen" komen niet verder dan "er zit IETS in dat ze nodig hebben" en wat dat iets is is onbekend, en het is ook nooit overtuigend aangetoond dat dat iets erin zit. En wie erg in kruiden gelooft vindt de volkswijsheden overtuigend genoeg en is meestal niet eens geinteresseerd om uit te zoeken over welke stoffen we het hebben. Ik heb daar niks mee, met die volkswijsheden. Met name op paardengebied zijn die al vele maken falikant verkeerd gebleken.

Ook wijzelf voeren onze paarden al jarenlang gewoon wat de wei hun verschaft, en dat gaat prima. Vooralsnog zie ik geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat het er veel toe doe wat voor grasplantjes je aan je paard voert... als er tenminste maar alles in zit wat het paard nodig heeft, en dat kun je bij een gewasanalyse-lab prima laten uitzoeken.

Frans

Karen Koomans schreef op vrijdag 18 juni 2010, 9:14:


Als dat de normale gang van zaken is in dat gebied dan zullen de dieren zich daar na verloop van tijd op hebben aangepast.
Als het niet de normale gang van zaken is in zo'n gebied dan zullen veel dieren inderdaad in de problemen raken.

Van paarden is bekend dat ze voorkomen in sobere gebieden. Paarden zijn gespecialiseerd om te leven in gebieden met een schaars voedselaanbod. Daarom juist zijn ze zo gevoelig voor aandoeningen als insulineresistentie.
Het lijkt me dan ook niet logisch dat paarden van nature leven in gebieden waar gras periodiek "de grond uit spuit". Als dat zo was dan zou hun spijsverteringsgestel er anders hebben uitgezien.

Frans

ik vrees inderdaad dat de associatie snel gemaakt zal zijn. ik vergelijk het vaak met de sporen die de paarden door de weide maken. een paar keer over dezelfde weg en je ziet het pad al, nog wat later en er is een heel spoor uitgelopen.
Puzzle is best intelligent, dus de link met vreemden en onaangename dingen zal snel gemaakt zijn (is er nu al en zal niet lang duren voor het door en door bevestigd is).
langs de andere kant ben ik er wel van overtuigd dat je je paard door er bewust mee bezig te zijn (bv met clicker) wel kunt aanleren dat iets onaangenaam eventjes ondergaan een beloning oplevert...
Sita is bv geclickertraint (is dat een woord?) geweest om ontwormingen aan te nemen en spuitjes te laten zetten. gevolg: ze pikt de ontworming die voor de andere paarden bestemd is als ik niet oplet om er nog eentje te mogen en ze hoeft eigenlijk niet eens vast gehouden te worden om een spuit te krijgen...
natuurlijk heeft Puzzle wel een iets negatievere ervaring dan een spuitje krijgen en meteen een dikke beloning vant baasje krijgen...