Geweldig!!

Nils Vellinga schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:48:


Met minder slaap wordt bedoeld niet langer dan 7 uur. Dat is gezonder waardoor je langer leeft, aldus onderzoek.

Ans Jondral schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:55:

Ja, vinden wij ook. Ach, op m'n nek halen valt wel mee... maar idd. ik moet het dan alleen doen. En nu ga ik gewoon zo af en toe naar haar toe.... en zie zelf in hoeverre zij het voor elkaar krijgt. Maar eigenlijk maak ik me daar helemaal geen zorgen meer over.
Ik heb vanmiddag gezien hoe hij op haar reageerde en achter haar aanliep... dus dan zit het wel goed. De klik is er... dan komt de rest ook wel.
Zodra ie afgekickt is van alle suikers zullen we eens voeten gaan liften....
Ja, ben er wel content mee!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Frans Veldman schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:46:


Jawel, maar toch kan een paard een Vit. C tekort hebben. Kennelijk kan niet altijd voldoende Vit. C door het lichaam worden aangemaakt. Tekorten worden o.a. gezien bij ziekte, langdurige stress en/of grote inspanningen.

Ik meen me te herinneren dat ook een disbalans in de voeding indirect kan leiden tot een Vit.C tekort, maar dat moet ik even nazoeken om zeker te weten of dat klopt.

Net als Isabel zou ik wél kiezen voor ofwel een supplement in poedervorm of zo, ofwel het bijvoeren van - liefst verse - kruiden. Niet elk kruid is geschikt om "zo maar" en/of langdurig bij te voeren! Net als bij 'pure' supplementen moet je ook bij kruiden goed bekijken wat je geeft, hoeveel en voor hoe lang. Of je kunt natuurlijk (ook) gebruikmaken van de kennis van iemand anders (een persoon, of een firma die kant en klare mengsels verkoopt voor specifieke situaties), als je je niet zelf wilt verdiepen in die materie.

Maar brandnetel bijvoorbeeld (en vele andere kruiden), dat kun je gerust langdurig aanbieden, vooral als je het niet mengt door ander voer maar je het paard zelf laat kiezen of het wel of niet dat kruid wil eten. Zelf haal ik bovendien kruiden altijd weg na een uurtje of zo, als er dan nog staat. Dit om te voorkomen dat het paard het opeet puur omdat het honger heeft en/of omdat het zich verveelt. Ik bied ook nooit een kruid in een heel grote hoeveelheid aan (maar in sommige gevallen wel langdurig, bijv. maanden lang bijna dagelijks). Brandnetel wordt overigens bitter (vies!) als het in bloei staat. De toppen van jonge scheuten, die zijn smakelijk en zitten boordevol bruikbare, gezonde voedingsstoffen. Als je regelmatig op dezelfde plek knipt, krijg je daar vanzelf telkens nieuwe jonge scheuten.

Wil je zolang alles lekker doorgroeit hier in NL het liefst zelf plukken, dan kun je bijv. brandnetel nemen, een klein beetje kleefkruid en wat smalle weegbree (blad). Of de ene dag het één en de andere dag een ander kruid. Voor een suiker-gevoelig paard is paardebloem(blad) niet zo'n goede keus; hoewel dat er net als bij gras ook van afhangt onder welke weersomstandigheden en op welke plek je het plukt, zie de fructaanindex. Helaas kan ik van de meeste in NL groeiende kruiden geen info vinden over het gemiddelde NSC-gehalte in dat kruid (als iemand anders daar wel meer over weet, gráág!).

Karen

Hartstikke fijn Wil, een supergoeie oplossing zo!

Karen

Bedankt voor jullie leuke reacties.

Mijn vader zei altijd, na een wazig verteld verhaal "eerst zien, dan geloven, zei de blinde man..."
In die trant ben ik ook opgevoed.
Zo kwam ik ooit op deze site terecht. Mooie verhalen die tegen alles in gingen van een tradi paardenhouder/gebruiker. Wel alles aandachtig gelezen en overwogen. Eerst maar eens zien of het klopt. IJzers eraf, paarden 24/7 zomer en winter naar buiten, zonder krachtvoer en alleen maar hooi. Eerste jaar wat gevoelig op de voetjes, tweede jaar niet meer. Onbeperkt voordroog maakte hen te vet. Over op hooi maar weer en het ging al beter. Daarna alles gedaan met hen, wat ik daarvoor ook al deed. Lange buitenritten, strandritten en vakanties te paard. Nooit problemen ondervonden. Toen kwam het idee om een wel heel lange tocht te gaan maken naar Santiago de Compostela, zonder ijzers en krachtvoer. Door omstandigheden, werd het een tocht in etappes, maar dan wel de langste die mogelijk was, vanuit Nederland. We zijn nu halverwege en bij leven en welzijn, zal de andere helft ook wel lukken.

Voor mij is nu al duidelijk, dat de boodschap van deze site, geen loze belofte is. Het kan gewoon allemaal zonder ijzers en zonder krachtvoer. Een paar weken voor vertrek nam ik deel aan een Friezen week-end in Drenthe. Tijdens de lange bosritten wilde Waldo alleen maar op kop en was onvermoeibaar, dit in tegenstelling tot de krachtvoerpaarden. Niemand wilde geloven dat hij geen krachtvoer kreeg.

Wel nog een kanttekening: Hoeven bekappen zoals hier beschreven is een leuke bezigheid en geeft mogelijk een goed gevoel voor de paardenhouder die niets/ of weinig doet met zijn paard. Echter..na intensief gebruik, is die ideale vorm en de afronding van de hoefwand bijzonder snel verdwenen, bleek na enige dagen lopen. De hoeven sleten zeer snel af, naar de voor dat been ideale stand. De één wat schever dan de andere, maar kennelijk DE beste stand, voor DAT been. Daarna sleten ze niet verder en bleven ze die stand behouden. Ik heb niets gedaan aan de achterhoeven tijdens de reis om te zien wat het het resultaat zou zijn. Geen stap kreupel gelopen. Stralen en verzenen goed dragend, steunsels sleten niet. Hoefzool droeg mee.

Deze blinde man heeft alles gezien en kan het nu geloven...volgens mijn Pa..dan hé.

HG. Adri

Spirithorses schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:57:

OK. Bij jou dan kennelijk wél. Wij zijn er vroeger weleens mee bezig geweest, en in de toenmalige DA-praktijk kon het niet.
Maar misschien had ik toen verder door moeten zeuren )
Enfin, wij gingen verhuizen... dus wat dat betreft was ons probleem dan al opgelost.
Hier zou ik het moeten vragen... maar ik meen dat onze DA entingen tegen Influenza toch al nonsens vond.
Voorlopig is het nog geen drie jaar geleden, sinds de laatste Tetanus injectie.... dus we hebben nog 2 jaar te gaan. Dan ga ik weer serieus kijken of ik Tetanus wel of niet doe....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hihi... grapje tussendoor..... weet je dat de paarden hier gewoon de sinaasappels van de bomen rukken???
Over Vitamine C gesproken.... die hengst van die vriendin van mij vreet ze allemaal op... en de schillen tuft ie weer uit!
Aan een kant heeft die boom echt geen vruchten meer hangen...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.