Zit er soms nog iets in de wond? Misschien een splintertje of zo?
Dat ze het gevoel heeft alsof er continu iets prikt?
En ze daarom aan het ronddraven is?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 30 juni 2010, 23:45:


Ik heb haar bute gegeven, want dat dacht ik inderdaad ook, pijn veroorzaakt het gedrag. Hielp ook niet.

Ze wil gewoon dat ik bij haar blijf, want in de lange gras wei was ze wel wat rustiger, maar ik was in de wei gebleven.
Snappen doe ik het niet, hoor.

Wil schreef op woensdag 30 juni 2010, 23:47:


Ja, die gedachte is ook gepasseerd, en je zou best gelijk kunnen hebben.
Ik was toch al van plan morgen de DA te bellen, vandaag niet gedaan, want het leek niet zo ernstig.

Arabesk schreef op woensdag 30 juni 2010, 23:13:


Nog minder reden in het biologisch volksbedrog te stinken.

Isabel van der Made schreef op woensdag 30 juni 2010, 23:48:


Hetzelfde heb ik 1 keer meegemaakt met de appiehengst..
Ook zonder reden draven terwijl ie bij mij weten geen verwonding of zo had...
Ook geen steekinsekten...
Wat denk je?? Had ie een stukje hout in z'n oog! Gewoon een heel klein brokje.
Zelf kreeg ie het er natuurlijk nooit uit.. en hoe het daar gekomen is kan ik alleen naar raden. Kon het zo pakken! En daarna was het over...
Vandaar dat ik aan zoiets dacht.

Misschien morgen bij goed daglicht nog eens kijken... want dat er iets mee naar binnen geslagen is... is niet denkbeeldig. Zou ook nog een botsplintertje of zo kunnen wezen...
Verdorie....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Maar vanochtend was ze niet eens kreupel. Het leek echt niet zo ernstig, alleen was haar gedrag wel vreemd. Dat draven en in haar stal willen. Toen weet ik dat aan de vliegen, en maakte me geen zorgen.

Nu snap ik het niet meer.
En als er iets in de wond zat, dan zou dat toch naar buiten komen, de wond draineert enorm.

Maar als het niet veel beter is morgen, dan bel ik de DA.