Louise Ester schreef op donderdag 19 augustus 2010, 14:29:
> Het eigenwijze paardje krijgt van mij ook na ieder voetje een stukje
> wortel. Resultaat is wel dat ze haar voet geeft nu, maar vervolgens direkt
> wil neerzetten en met haar lippen mijn handen afzoekt naar haar beloning.
>
> Ik denk dan dat ze me echt in de maling staat te nemen en dondersgoed weet
> waar ze mee bezig is, maarja! Ik zal het blijven volhouden en wie weet;
> krijg ik op een gegeven moment dus toch wel een braaf inplaats van een
> eigen-"wijs" paardje.
> bedankt voor jullie reakties, Ik beloof vol te houden
> Louise.
Dit komt omdat je nog steeds 1 op 1 beloond. Voetje = snoeppie.
Probeer 'n voet ontspannen in je hand te laten liggen, vooral niet vasthouden, geen dwang/druk gebruiken. En wat écht helpt: ROEREN!
Ja, klinkt raar he? Maar probeer het maar. Gewoon proberen kleine cirkels met die voet (been) te maken, ik noem dat roeren. Ook beetje schudden wil weleens helpen.
Zodra je dit kunt... wordt het als volgt: voetje optillen, roeren... JIJ besluit wanneer ze het neer mag zetten... dan pas snoeppie. Zo werk je volgens het principe van de uitgestelde beloning. De tijd die tussen voet + beloning ligt wordt zo steeds langer.
Totdat jij bent waar je wezen wilt. En... het wordt volkomen normaal voor haar.
Een opdringerig paard wat NU haar beloning wenst.... straal negeren.
Ze neemt je niet in de maling.... paarden zijn net als kleine kinderen... ze moet leren dat de beloning pas volgt als ze gedaan heeft wat jij wenst.
Wat zou jij zelf willen doen als je stikt van de honger er een dampende biefstuk op je bord ligt maar iemand zegt dat je eerst je handen moet wassen?
Kun je kiezen... ofwel je probeert het tóch maar kunt niet bij het bord komen..... ofwel je wast als een speer je handen en kunt aanvallen!
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.