Hoe gaat het inmiddels met Liz?

Femke, lief dat je er naar vraagt. Het gaat op zich eigenlijk best heel goed. Ik heb Liz, nadat ik het ontzettend zat was, in een omheind stuk gezet en ben gaan loswerken. Einde van de loswerksessie, na de join-up, halster om. Belonen, halster af en rust. Liz wordt heel erg rustig en ontspannen van loswerken. Jij bent de baas, ik volg, fijn, ben ik mooi veilig.
Omstanders (de paarden waren even verhuisd naar een flinke achtertuin aan de rand van een woonwijk) vroegen me wat ik aan het doen was. Ik stond mijn uiterste best te doen om me te concentreren dus kon nog net uitbrengen dat ik haar aan het opjagen was .... Nou, ze wilden me wel even helpen.... elke keer als Liz in de buurt kwam begonnen ze te klappen en haar weg van de draad te jagen. Eentje gaf haar zelfs een klap op haar hals...
Uiteindelijk dus halster om.... en weer af.... en Liz weer terug in de kudde. Wat doe je nou? Nou heb je haar, dan ga je toch aan de slag met haar? Werken moet ze! Zak lekker in de stront allemaal..................

De volgende dag liet ze zich keurig het halster omdoen. De dag daarna niet meer, dus hup weer een loswerksessie. Nu had ze het heel snel door en bij de eerste de beste toenadering tijdens het loswerken deed ze haar hoofd al naar beneden. Halster om, belonen, halster af, rust.
Inmiddels staan we weer op de eigen wei en laat Liz zich, na enig heen en weer geloop, opsluiten/insluiten met voetenwerk, het halster omdoen. Maar prettig is het nog altijd niet. Ik zie de onrust en het wantrouwen in haar ogen. Liz is angstig voor wat er volgt op het halster omdoen. Moet ik weer weg? Andere eigenaar? Wat ga je met me doen? Tegelijkertijd ben ik wat gespannen omdat ik niet weet of ze wel of niet het halster om laat doen en soms omhoog komt of me de kont toekeert. Zo versterken we elkaar en blijft het moeilijk.

Ik heb iemand ingeschakeld die me hierbij komt helpen. Ook om me te helpen bij de enorme verlatingsangst die Liz heeft.

Stephanie Pots schreef op maandag 6 september 2010, 23:03:


Wat heb je nou ge4daan? Loswerken of een join-up?


Ja!, da's de manier om jou te gaan vertrouwen.... Christene ziele!!! Wat een onbenul


Vind je het gek?

Sorry dat ik wat uitschoot, maar dit had je beter eerst kunnen bedenken. Ik hoop dat die iemand die je komt helpen beter weet hoe je vertrouwen opbouwt, hoe je een band opbouwt dan jij, zonder in de rondte te jagen en klappen op de hals van vreempies ( so wie so geen klappen, waarom in godsnaam ????) Sla je een kind ook omdat het bang van je is?

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Pardon????

Ik begin een beetje genoeg te krijgen van de manier waarop er op dit forum maar gewoon wordt geroepen en geschreven zonder daarbij enig vorm van fatsoen in acht te nemen. Wellicht blijf ik meelezen, maar posten is voor mij klaar.

Stephanie Pots schreef op dinsdag 7 september 2010, 7:49:


Mag ik even....?
Ik hoop dat je dit nog leest.
Ik begrijp dat Piet cru overkomt, snap ook wel een beetje waarom, maar ik wil graag proberen om je uit te leggen wat hij bedoelt.

Wegjagen/join up volgens het beroemde principe van Monty Roberts is tegenwoordig zeer omstreden. Waarom?
Je jaagt een paard weg uit de kudde (jij en paard vormen op dat moment een kudde) en daarmee jaag je hem weg uit veiligheid.
In een kudde wordt een vervelende puber die te ver over de grenzen gaat ooit weggejaagd door de leidmerrie. Dat is zo'n beetje de zwaarste straf die je kunt geven. De stouterik zal dan ook erg zijn best doen om weer in de kudde te komen, maar de merrie laat het pas toe als hij duidelijk aangeeft dat hij spijt heeft.

Nu terug naar de mens.
De join up wordt her en der gepromoot en als wondermiddel gezien om een band te leggen. Maar zo werkt het niet. Integendeel.
Kun je je bij een zure, agressief paard nog voorstellen dat je een punt wilt maken door hem/haar weg te sturen... bij een onzeker paard is het zeer zeker geen aanrader,
Ja... het komt naar je toe, maar het schept geen band.
Want een volgende keer zul je hem/haar weer wegsturen zonder reden/zonder dat paard iets in zijn/haar ogen fout deed.
Een zelfbewuste merrie, zoals bijvoorbeeld onze silja, kan al enorm beledigt zijn als je haar heel even wegstuurt
Een onzeker paard wordt meer onzeker, al helemaal als je haar meer en meer wegstuurd en haar dwingt om zich over te geven
Hoewel het lijkt of ze uit vrije wil naar je toe komt, is dat dus absoluut niet zo. Ze heeft geen keuze.

Wat de omstanders betreft... op het punt waar jij omschrijft zou ik het volledig gerechtvaardigd vinden om met hun een echte join up uit te voeren... njaaaa.... hou het maar bij wegjagen
Dit soort 'helpers' kun je niet gebruiken
Daarbij.... leiding bij een paard verdien je. Dat kun je niet nemen. Althans niet als je oprecht wilt dat het paard ok is met jouw leiding.
En een van de belangrijkste taken van een leider is veiligheid garanderen.
Op het moment dat jij toestaat dat mensen zich op dergelijke wijze met je paard gaan bemoeien/haar gaan opjagen, moet je dus voor je paard opkomen.
Stoppen met alles, naar omstanders gaan en vriendelijk doch dringend verzoeken om op te hoepelen.

Wil je dat je paard je gaat vertrouwen, dan moet je tijd nemen. Heel erg veel tijd. Een paard kun je geen respekt/vertrouwen afdwingen.
Breng veeeeeeeeeeeeeeeeeeel tijd door in de wei. Lees een boek/schrijft een boek voor mijn part, en laat vooral je paard met rust. Uiteindelijk zal het je heus komen onderzoeken.
Dat kan een uur duren of een maand.
Neem die tijd.
Als het paard uiteindelijk aan je snuffelt... laat het zijn gang gaan. Wil niets, ga geen halster omdoen... gewoon niet doen.En als het wat meer vertrouwen krijgt, kun je het, op haar uitnodiging, af en toe aanhalen.
En waarom niet zorgen dat er iets te halen valt?
Speel gewoon hiermee... leer het paard dat je niets wil.
Pas als het vertrouwen er is, is het tijd voor het oefenen met halster
(eerst alleen bij je hebben, later ermee kroelen, omdoen/afdoen etc)

Overigens.... dit soort problemen is ideaal om met clickertraining op te lossen.
Als je niet in de buurt kan komen voor voerbeloning, kan click en terugtrekken in het begin een beloning zijn. En dan vandaaruit werken totdat het wel interesse in lekkere hapjes krijgt.
Ik zou zeggen... verdiep je er eens in.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 7 september 2010, 8:17:


Ga je nu de opmerkingen van Piet uitleggen? Piet, die de mond vol heeft van positief trainen? Die iedere vorm van geweld verafschuwt? Die mensen les geeft in de zachtste trainingsvorm die er maar is en vervolgens iedereen die niet in zijn kopje past uitmaakt voor onnozel, stom, achterlijk of whatever? Nope, ik snap dat niet! Ik zou zeggen ... Piet, ga eens een cursus sentiviteit volgen of een vaardigheidstraining communiceren, want dit gaat werkelijk nergens over! Ik heb diverse berichten met dit soort inhoud gezien, maar stemmen op "stijlloos!" ... Tuurlijk niet!

Nja... ik denk niet dat Piet het nodig vind dat iemand voor hem opkomt.
Is ook niet mijn achterliggende gedachte

Maar dat ik de aanpak wat minder handig vind, klopt. Ik probeer het alleen netjes uit te leggen, zonder iemand van het forum te jagen

Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb.

(snap jou reactie nu trouwens ook wel hoor)

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 7 september 2010, 9:31:


Wie heeft de wijsheid wel in pacht? Maar ... jij schrijft wel hele mooie boeken!

Ik weet het. Ik heb zelf loswerken geleerd volgens de 'methode Petra Vlasblom'. Zij werkt met minder druk, maar zonder druk is het zeker niet. Ik vind haar methode vriendelijker, maar ben van mening dat je het zo min mogelijk moet inzetten.

Ik zal proberen uit te leggen waarom ik toch voor een loswerksessie (Petra noemt het loswerken, anderen join-up, ikzelf noem het moment van weer toelaten de join-up maar wellicht roept dat verwarring op) heb gekozen: in mijn achterhoofd bleef de twijfel knagen of ze me niet toch gewoon aan het uitproberen was. M.a.w of ik toch niet gewoon onvoldoende leiderschap ten toon stelde. Helemaal in het begin, toen ze net bij me was, heb ik een sessie gedaan. Ik vond het een prettige sessie en had daarna voor het eerst echt close contact met mijn nieuwe paard. Voor mijn gevoel was er echt helemaal niets verkeerd met deze loswerksessie. Na een week of 4 heb ik het herhaald als demo voor de spreekbeurt van mijn dochter en toen werkte het helemaal verkeerd. De rollen waren gewoon duidelijk en dus is zo'n sessie niet nodig. Ik merkte het tijdens het loswerken en zag het ook terug op de door mijn dochter gefilmde beelden. Een gestresste, verwarde Liz. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan.... leermoment.
Voordat ik er vorige week toe over ging om toch weer een sessie te doen, heb ik uitvoerig nagedacht, gedubt en gewogen. En het dus gedaan, in volle overtuiging. Helaas was ik onvoldoende geconcentreerd door het gezeik van omstanders.


Bij de 'methode Vlasblom' gebruik je een leadrope en daar had ik graag mee gezwaaid en gericht geraakt. Ik heb inderdaad de sessie voortijdig beeindigd maar Liz voelde kennelijk een en ander aan en liet me keurig het halster omdoen.


Ik ben al bezig sinds april..... en op zich geeft dat niets, al duurt het twee jaar. Ik ben het met je eens. Ik heb gewoon iets uitgeprobeerd waarvan ik dacht dat het zou kunnen werken. Ik heb mijn ervaring hier gepost omdat er, hoop ik, meerderen op dit forum lezen die, net als ik, net komen kijken in paardenland en proberen het allemaal zo goed mogelijk te doen.