Stephanie Pots schreef op dinsdag 7 september 2010, 9:49:


Jammer... je mist de essentie van de boodschap die geschreven wordt. Heb ooit (3 jaar geleden) dezelfde fout (join-up, wegjagen) gemaakt met een bang, super onzeker paardje Geluisterd naar wat Piet te vertellen had, toegepast.. en nu na 3 jaar een lief dier wat mij zo af en toe als een hondje volgt in de weide. Bijna altijd bij me wil zijn als ik er ben.

En geloof me, dit diertje had een behoorlijk trauma opgelopen in zijn eerste 2 levensjaren... was doodsbenauwd voor mensen. Liet zich niet pakken, liet zich niet leiden (zonder heel heftig in de 'achteruit te gaan').... Kortom, luister eens naar datgene wat je eigenlijk (nu nog) niet wilt horen. Wedden dat je er positief uitkomt!

Stephanie Pots schreef op dinsdag 7 september 2010, 9:49:


Omdat je toch weer bent gaan opjagen en je zelfs hebt laten helpen door zo'n stel idioten.
Je schrijft het zelf....


Spijtig. Hier zijn wel een aantal mensen die je zouden kunnen helpen als je dat zou willen aannemen.
Je mag van mij wel weten dat ik hier paarden in training krijg die op een totaal verschillende manier zijn gejoinupped. Rondjagen en overgave. De laatste was het paard van Tineke, ook hier van het forum, met haar 'afgesloten' paard dat volgens hun trainer (goede naam) nul respect zou hebben maar wat een zeer gevoelig dier bleek te zijn dat er alles aan doet om je te pleasen. Door zijn bekende trainer totaal niet gezien/serieus genomen. Ik snap niet dat zo iemand dat niet ziet. Maar het paard was wel de dupe van die trainer. Vraag Tineke maar eens naar haar verhaal. En zo zijn er wel meerdere.

Als je al eens een keer zou loswerken, joiunuppen, wegjagen, dominantieprobleem oplossen (want zo wordt het gezien) is één keer afdoende als je het goed toepast, de signalen van je paard in de gaten houdend. Daarna moeten die zaken onderling geregeld/opgelost zijn.

Al die lui die maar blijven wegjagen om daarna het extatische gevoel te ervaren van een braaf paard dat met het hoofd langs je schouder achter je aan loopt, echt, die hebben het dus niet begrepen. Dan gaat het om hun gevoel, niet om dat van het paard.

groet, Pien

In je profiel staat:

"Velen kijken met gesloten ogen. Kijk naar je paard, kijk naar jezelf en leer!"

Doe er wat mee! De vraag die je jezelf kunt stellen is... wil ik een maatje of wil ik een dictator zijn voor mijn paard. Succes!!!

Nee, ik mis de boodschap niet. Wellicht heb ik inderdaad (wederom) een fout gemaakt door voor deze sessie te kiezen.

Mijn punt is dat er op dit forum weinig compassie is voor mensen die helemaal groen zijn in paardenland. En die uit alle adviezen die ze krijgen, lezen en zien moeten oppikken wat voor hen en hun paard het beste werkt. Wie zegt mij dat jullie het hier allemaal bij het rechte eind hebben? Ik vogel dat graag zelf uit. Doe niet zomaar iets wat een ander zegt.

Natuurlijk leren we allemaal van trial en error.
In deze situatie is het loswerken/join up dus idd een error. Dat blijkt uit de reactie van het paard.
En daar moet je dus iets mee doen.

Hoe je het gaat oplossen... tja... je ziet wel... verschillende mensen, verschillende ideeen.
Is ook al niet erg. In ieder geval duidelijk niet meer met loswerken/join up.

Degene die je het meest kan vertellen is je paard. Maar dan moet je haarfijn in staat zijn om de signalen op te vangen.
En daarbij is hulp nooit weg.

Want idd... je kunt een bepaald idee hebben van jezelf en wat je doet, maar vaak spreekt je eigen lichaamstaal je bedoelingen enorm tegen en dat zie je vaak niet zelf
Je ziet het aan je paard.
Maar pas als je voldoende in staat bent om zijn signalen te interpreteren.

Stephanie Pots schreef op dinsdag 7 september 2010, 10:10:


Ja idd... en mogen "wij" jou daar dan niet op wijzen? Wil je graag dat "we" jou naar de mond praten (dat je het zo super hebt gedaan)


Prima... wanneer jij opnieuw 'het wiel' wilt uitvinden mag dat gerust. Stel dan je dringende vragen ook liever niet hier. Want... je krijgt antwoorden, antwoorden die je misschien liever niet wilt horen (op een bepaald moment)

En over het uitfilteren.. hmm... tuurlijk is dat lastig. Maar tot nu toe zie ik persoonlijk steeds één advies richting jou. Ga maatjes worden met je paard, ga communiceren. Heel rustig, stapje voor stapje vertrouwen winnen. Geen het tijd... (verwacht niet teveel in1 keer)

Is een goeie! Ik geloof dat ik het een paar maanden geleden ook al eens postte hier ergens: het leren met paarden omgaan is één grote confrontatie met jezelf.

Ik ben heel eigenwijs.... en heel blond........ en ik heb heel slechte ogen (-12....)

Ik refereerde aan de mail van Aafke......:

In je profiel staat:

"Velen kijken met gesloten ogen. Kijk naar je paard, kijk naar jezelf en leer!"

Hoi Stephanie,

Oh ik herken je situatie maar al te goed. Vorige week heb ik de methode die jij nu noemt ook eens geprobeerd. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest, was ook erg gericht op resultaat. Ja, paard had na die sessie wel zoiets van, jij hebt de leiding maar op een zeer gespannen manier. De volgende dag deed hij alles braaf mee. Maar de dag erna met rijden stond hij in de race stand. Totaal niet ontspannen. En ik ging gestresst naar hem toe en kwam gestresst weer thuis. Niet bepaald leuk... Na drie dagen was ik lichamelijk en emotioneel kapot. Wel naar hem toe gegaan, maar - gelukkig! - ging hij niet mee de wei uit. Daarna maar eens flink ontstresst, en de volgende dag een heel fijne drukloze en gezellige wandeling met hem gemaakt. Dat gaf voor mij de doorslag. En zaterdag werd mij op stal ook Petra Vlasblom aangeraden, maar als ik hoor hoe die te werk gaat, nee. Ik geloof niet dat ik dat mijn paard aan wil doen. Dan alles maar op z'n tijd, de ene dag gaat het wel, de andere dag niet. Ik maak me nu wel zorgen over bekappen etc als hij de wei niet mee uit wil, maar ach als Mozes niet naar de berg wil, komt de berg maar naar Mozes Het is ontzettend lastig om de juiste aanpak te vinden, vooral als je net begint. Maar je komt er wel uit! Kijk goed naar jezelf (wat is mijn houding, stemming etc.) en hoe reageert mijn paard daarop. Het is wel even durven, maar dat is wel de ingang.

Heel veel succes!

Hé, heerlijk om te lezen! Ik volg jouw thread ook op de voet.....


Hé, dat is anders bij mijn Liz. Liz was (na de allereerste keer) echt super ontspannen. En ik heb goed gekeken.... was niet eigenwijs en haar was die dag minder blond......
Of ..... misschien was ik na die sessie gewoon heel ontspannen en had ik het gevoel dat ik het goed had gedaan. Er reageerde Liz daarop.


Yep, ik bekap in de wei, ik poets in de bak maar met 6 paarden om me heen en wandelen doen we met de hele kudde


Dank je, ik merk dat ik veel onzekerder ben dan ik altijd van mezelf gedacht heb. En Liz spiegelt dat waarschijnlijk.......

Zat je erop te wachten Anja?
Ja he? Goed joh! Scherp hoor.
Weet je, ik kan me nog kwaad maken als mensen hun dieren mishandelen of andere fratsen mee uithalen en als ik dat dan lees op mijn nuchtere maag kan ik best eens uit m'n slof schieten. Als Sandra dan mijn woorden uitlegt op een manier zoals ik het eigenlijk had moeten doen ben ik daar blij mee. Je hebt helemaal gelijk Sandra!
Ik denk niet dat ze dat zou doen als ze ook maar enigszins dacht dat ik een vals tiepje was,
of zou wachten op het juiste moment om iemand in de grond te boren.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Stephanie Pots schreef op dinsdag 7 september 2010, 10:42:


Ik doe dat niet meer ...poetsen in de wei.Met andere paarden erbij. Ik heb dat lang gedaan todat een boer 's zei
Dat moet je zoww niet doen, eruit halen dan weten ze dat er even gewerkt ofwel gepoetst gaat worden en is dat duidelijker. Klaar! Terwijl ik daar trots stond te wezen dat het zo goed ging. Achteraf had deze meneer nog gelijk ook. Geen jalouzie, aandacht bij jou! Jij bij het paard.
Na de poets-knuffel enz. sessie lekker belonen en hup terug in de wei meid dat was 't.

Nu ga ik nog even vloeken hier........kan je het touwhalster niet aanlaten in de wei?
Een tijdje. Komt ze dan naar je toe, hoofdje aaien, oortjes, beetje aan het touwtje rommelen....en super belonen? Knapppeeee meid.
Geeft toch niks dat dat tijd kost. En dan opbouwen met een ander halster erbij aan doen.....af doen...klaar en ini-mini stapjes.
Ik kon de mijne niet inspuiten met vliegenspul. Na pppft maanden met een doekje, fles 10 meter verderop, steeds iets dichterbij.....hehe....lukt het. Zachtjes sprayen anders krijg ik weer de LOOK!

Ik moet zeggen dat ik op een gegeven moment ook heel bang ben geworden van haar.
Ik heb haar in het begin los om me heen kunnen laten stappen en draven.
In de grote wei. Leukkkkk! Not! Op een keer grote fout gemaakt en heel boos geworden en paard opgejaagd todat ze weer haar aandacht bij mij had. Zij nog bozer en hop omhoog, ik vloog uit de wei en sindsdien, relatie om zeep.
Ik heb gelukkig hulp gehad om om te gaan met haar en haar gevoeligheid. Was wel nodig en als ze nu nukkig is of geen zin kan ik ermee lachen i.p.v in mijn broek te schxxten.
Het kan echt, zeker als ik lees hoe gek je op haar bent.

Ik hoop dat je goede hulp kan vinden


Ja dat heb ik ook ondekt van mezelf. Geeft niks...werk aan de winkel. Tijd zat

Ik heb vanmiddag mijn eerste consult gehad met degene die ik heb ingeschakeld om me te begeleiden bij Liz. Ik heb er een goed gevoel over, het paste bij me en ik herkende mijn paard erin. Ik zet hier maar niet neer wie het is, want wellicht is het de verkeerde..... Maar: ook zij geeft aan dat loswerken/joinup absoluut uit den boze is, met name voor mijn hypergevoelige Liz.

Zoals ik in april begonnen ben met Liz, from scratch, was goed. Ik ga dus weer terug naar wat ik ooit zelf bedacht had als het goede. Beter op mezelf vertrouwen......... vanaf nu ben ik niet alleen blond, eigenwijs en slechtziend, maar ook oostindisch doof.

Toch wil ik hier even een pleidooi houden voor een beetje compassie voor mensen die nieuw en zoekende zijn. Wellicht kan er een rubriek komen Paard Natuurlijk voor beginners? Dan hoeven de oudgedienden zich niet te ergeren aan vragen die al duizend keer gesteld zijn en kunnen de dwalenden en zoekenden in alle veiligheid hun vragen, overwegingen, fouten en missers delen. En door hele lieve Paard Natuurlijk senioren, waartoe Piet niet behoord , weer op het rechte pad gebracht worden.