Anne Schuite schreef op donderdag 9 september 2010, 11:17:


Gezien het bericht dat je hierna schreef denk ik dat die wormen niet meer dan een gevolg zijn van een onderliggend probleem. Los dat andere probleem op en je paard zal meer weerstand krijgen tegen de wormen.


Wow. Koorts? Eiwit tekort? Is er geen verder onderzoek gedaan? Er is een antibioticakuur ingegooid, maar is er nooit uitgezocht wat je paard nou precies voor een probleem had? Bedoel, stel je voor dat jijzelf koorts hebt en je niet zo lekker voelt. De huisarts komt niet met een diagnose maar geeft je gewoon "een antibioticakuur". Misschien heb je blaasontsteking, maar het kan ook de mazelen zijn, of hepatithis, longontsteking, of weet ik veel wat. Voor het ene zal antibiotica goed zijn, maar voor het andere is het nutteloos. En daarbij zijn er duizenden soorten antibiotica die allemaal alleen maar goed werken tegen een bepaalde soort bacterie, en dan alleen maar in een specifiek orgaan. En tegen virussen of asecptische ontstekingen werken antibioticakuren sowieso niet.

Ik heb zo'n vermoeden dat de willekeurig uitgekozen antibioticakuur niet zo goed heeft uitpakt, en dat je paard nog steeds ergens ernstig last van heeft. Die tekorten en spoelwormen zijn alleen maar een gevolg van dit ernstigere onderliggende probleem.

Kortom, ik zou de dierenarts vragen om een duidelijke diagnose (eventueel een andere dierenarts zoeken), zodat je weet wat het probleem precies is, en dan dit probleem aanpakken. Is dat eenmaal aangepakt dan zal de weerstand tegen wormen e.d. ook vanzelf weer hoger worden.


Ja, maar dat zegt niets. Bij elke ziekte schommelen de bloedwaarden, en heb je betere en slechtere perodes. Vaak worden de altijd voorkomende betere periodes onterecht toegeschreven aan iets dat je vlak daarvoor hebt gedaan of gegeten, of dan nou antibiotica was, peperkoek, homeopathie, kruiden, magische kristallen, geklop op kopere ketels, of wat dan ook was. Helaas blijkt lukraak medische gerommel zelden echt effect te hebben, al lijkt dat zo door de toevallige synchronisatie met de altijd vanzelf voorkomende pieken en dalen. Je komt doorgaans alleen verder als je precies uitzoekt WAT er aan de hand is en daar een gericht behandelplan voor samenstelt.


Winter? Misschien dat hier een sleutel is te vinden? Staat hij in de winter op stal? Krijgt hij in de winter behalve hooi ook "bijvoer"?

Frans

Sandra van Bommel schreef op donderdag 9 september 2010, 11:33:


Als ik jouw verhaal lees: jij longeert toch ook niet

Heb je de stralen al eens ontsmet?
Dik papje van Biotex goed insmeren en laten zitten. Een paar keer doen, of verdund bleekwater, appelazijn. Allemaal middelen die besmeting tegen gaan en weinig kosten.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

genieten zeg van zo`n pup! Slim is ie wel zeg!
Fijn dat wij even mee mogen genieten van je leuke verhaal.

Echt willekeur was het niet. Hij was voor de eerste (jawel, hij heeft meerdere gehad) AB kuur goed ziek met ontzettend dikke lymfeknopen, 42 graden koorts en ook een snotneus, waarschijnlijk droes. (dit was najaar 2008). De reden van de AB was de hoge koorts die op bleef lopen en de angst dat het paard om zou vallen voor hij op eigen kracht uitgeziekt zou zijn.
De tweede ABkuur was ik niet bij aangezien mijn paard nog in NL stond en ik in Belgie studeerde. Hij had toen weer dezelfde symptomen, maar de koorts kwam tot 41.
De derde keer niks gedaan toen de koorts niet hoger dan 40 kwam en de DA toch weer met AB, bloedonderzoek en koortsremmers zou komen. Enkel zijn kiezen laten doen ivm de wisselproblemen (proppen maken) en haken op zijn kiezen. (maart 2009). Daarna werd hij weer gezond tot dus het vermageren vanaf eind december.


Deze is wel degelijk gegeven ah van bloedonderzoek (bloed is ook doorgestuurd naar een ander lab voor een second opinion), maar de DA wist het gewoon niet. Overigens ben ik daarna nooit meer bij die DA geweest gezien ze behalve niets dan ab voorschrijven en roepen dat mijn paard op ijzers moest ook nog eens bang voor mijn paard was.


Ik denk zelf stress van het verhuizen en 'gedoe' op de plek aldaar na een paar maanden, voederbieten en muesli gevoerd krijgen (zonder mijn weten en later ook niet meer) en het daarna weer verhuizen omdat hij op het laatst alleen moest staan.

Het rare is dus dat hij geen afwijkende bloedwaardes liet zien, behalve het eenmalige eiwit tekort door de combi ziek zijn en tandproblemen en die iets verhoogde onstekingsindicaties.

Goed om te weten!

Moniek