Waarom niet snijden eigenlijk?
Wanneer de zweer opengebarsten, is er toch ook een wond? De weg er naartoe is alleen langer en pijnlijker, lijkt mij?

en daarna dus 4 keer per dag weken om het een tijd lang open te houden om al het vuil de kans geven eruit te komen. je kan ook de voet eerst 24 uur verbinden met een "trekzalf" in de wond, is ook wel heel effectief.

Over het niet opensnijden: ik had het er over met mijn DA/ostheopate (nog niet heel natuurlijk gericht maar ze begint wel meer in die richting te werken). Zij vertelde mij dat het ook fout kan gaan met het niet uitsnijden van een hoefzweer.
Als ze na een week ofzo niet uitbreekt, raad zij aan om ze toch uit te snijden omdat er altijd een kans is dat de ontsteking naar binnen uitbreidt. Ze had ooit een paard gehad dat bleef manken en was doorgestuurd via een andere DA naar de kliniek waar zij werkte. Daar hebben ze eerst een grote blein gevonden die ze opensneden maar ze kregen ze niet helemaal uitgesneden omdat ze te diep zat. Ze hebben dan foto's genomen en bleek dat de zweer een gat in het hoefbeen had veroorzaakt. Ze hebben dat paard laten inslapen.

Ik weet natuurlijk niet het hele verhaal en hoelang het al bezig was. En of dit een uitzonderlijk geval was?? Ik ben natuurlijk niet voor het snijden in de zool maar vraag me af wat ik zou doen als een van mijn paarden er 1 had. (hebben ze gelukking nog nooit gehad!)

Dus wat doen als de hoefzweer niet meteen uitbreekt?

Judith

Christel Provaas schreef op vrijdag 10 september 2010, 10:04:


Tja, en wij snijden wel als we de plek kunnen vinden en zeker weten dat het 'rijp' is.
Zo heeft ieder van ons zijn/haar eigen ervaringen....
Groet, Pien

Denk dat beide methodes hun voor en nadelen hebben... kwestie van inschatten en naar handelen. Hangt allemaal af van de (hevigheid en plaats) van de zweer... Hoe snel rijpt ie, hoeveel last geeft ie, waar zittie, wat kunnen eventueel lange termijn gevolgen zijn van het door laten breken (permanente kwartierscheur door verzwakking hoefwand bv)? Breekt ie wel of niet door vanzelf en vooral hoe lang doet ie erover? Is telkens verschillend!
Mijn DA snijdt dus soms wel en soms niet en ik ben hier zeer tevreden over. Hangt van de hevigheid af en hoe makkelijk ie open te snijden is bv. Zit ie al redelijk ver naar de buitenkant toe is het maar een sneetje en het spul spuit eruit, wat onmiddellijk voor opluchting zorgt. Helemaal diep graven doet hij niet want dan zit je weer met een open wond die je moet verzorgen... Dan liever nog wat langer weken in biotex/soda, of met animalintex. De boel goed in de gaten blijven houden natuurlijk.
Toen 1 van m'n 2 paarden hier kwam had hij zwaar verwaarloosde voeten en als gevolg in het begin een aantal hoefzweren (nu nooit meer uiteraard ). 1 in de toon die zeer zeer pijnlijk was. De DA heeft een stuk gesneden maar is gestopt om niet te diep te gaan. 2 dagen later kwam het spul vanzelf eruit op die plek. Een andere zweer had hij nauwelijks last van en die kwam na 3 dagen vanzelf aan de kroonrand eruit. Deze zweer was niet zo hevig en heeft geen schadelijke gevolgen gehad. Afijn, bij die laatste zou ik niet snijden, bij de 1e wel.
Dus; er is geen standaard handleiding bij zweren, lijkt mij...

Martina schreef op vrijdag 10 september 2010, 12:14:


Vaak moet ik eraan denken dat zweren bij 'onze' paarden meestal aan de onderkant zitten (doorbreken) terwijl Joop precies andere ervaringen heeft, vaker in de kroonrand.
Aan de onderkant (zool) kun je gemakkelijker snijden....

Ik blijf het merkwaardig vinden, zo'n verschil in plaats van de hoefzweer.

Groet, Pien

Dat herinner ik me ook nog te lezen. Hier komen ze ook aan de kroonrand eruit, net als bij Joop. Ik weet ook niet wat die in de toon gedaan had als er niet gesneden was. Boven of onder....
Ach, een puist zit ook niet altijd op de zelfde plek in je gezicht En ook die knijp je niet altijd op het zelfde moment uit en zijn verschillend in pijnlijkheid

Spirithorses schreef op vrijdag 10 september 2010, 12:20:


Ik vind het ook heel merkwaardig, toch al valt er te denken aan een verklaring: bij Pien meer stenen ed op de weg waardoor meer hematomen en kneuzingen in het zoolgebied, terwijl bij mij de zweren meer ontstaan bij chronisch HB paarden tijdens de genezing en ook bij paarden die ernstig overgroeide hoeven hebben gehad, en meer hematomen hoger in de hoef.

groet, Letje

Die overgroeide hoeven was hier het geval... Zit wat in ja.

joop schreef op vrijdag 10 september 2010, 12:54:


Mja, dat vind ik wel een goede verklaring.
Het zijn ook eigenlijk altijd verder wel gezonde voeten en zo'n zweer is dan een eenmalig iets, nooit chronisch of verwaarloosde voeten ofzo.

Groet, Pien