Toch raar he? en Wil ik bedoel dit niet lullig, maar zou je je hond laten slachten of je kat?
Of is het gewoon dat we een kogel door de kop humaner vinden . Mijn Mechelaar moest in het voorjaar afgemaakt en was woest op de veearts, dus het was zwaar knokken voordat de slaap injectie kon worden toegediend. Ik had er geen enkel probleem mee gehad als ie een kogel door haar kop had gejaagd op dat moment. Boem, dood, over.
Aan de andere kant, de Rotweiler daarvoor kreeg een spuitje, ging liggen en was bij de volgende dood..
Carlos werd probleemloos ingeslapen, Allegra, het Andalusisch merrietje ging netjes liggen toen ze verdoofd werd om haar voetjes te doen.
Het negatieve is voor mij het slachten erachteraan. Het idee dat mijn vriend, mijn huisdier geslacht wordt...... terwijl ik tot voor een paar jaar geleden mijn kippen de kop afhakte en hazen en konijnen met liefde hun jas uitdeed....
Mensen zijn vreemde wezens.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Er zijn wel chemische middelen beschikbaar die snel en doeltreffend werken voor euthanasie. Een spuit intraveneus met barbituraten ( anesthesie middel) doet de poten van je paard eronder uit slaan, geen leuk gezicht, maar het hart en longen werken dan nog even door, daarom is het het best meteen nog een spierverlammer (curare) te geven waardoor hart en ademhaling ook stoppen. Helaas komt het voor dat de DA met de naald in het bloedvat zit en met het aansluiten van de naald de naald ernaast schiet en de middelen in de spier terecht komen. Dat is erg vervelend. Ik heb het eens meegemaakt dat een pony gewoon bleef staan, tot de DA zijn fout in de gaten kreeg en een 2e spuit gaf. Allemaal heel akelig. Het wordt allemaal makkelijker als je eerst wat detomidine spuit, kan gewoon in de spier in zeer kleine dosis, en is tegenwoordig ook als gel voor oraal gebruik beschikbaar. (uur van te voren of langer) Je paard is dan suf genoeg om niet meer te beseffen wat er precies gebeurt maar blijft wel staan. Je hebt dan verschillende anesthesie middelen die je kan gebruiken om je paard echt in te laten slapen, eventueel samen met de spierverlammers. Ik geloof dat de laatste optie, (iets duurder) wel het beste is, het risico van ernaast spuiten wordt ook veel geringer. Extra optie is een catheter in het bloedvat zetten waardoor je via een slangetje extra middelen kan toedienen en dus niet steeds opnieuw hoeft te prikken als een paard langer blijft ademen dan verwacht.
Ik vind naar het slachthuis geen optie, al dat vertrouwen dat je paard heeft om met je mee op stap te gaan de kudde uit, ik ben het eens met het idee: thuis sterven, in de kudde geeft het minste stress, en voor ons blijft het verdrietig genoeg maar de kudde geeft ook de troost aan de mens.

Piet schreef op maandag 13 september 2010, 18:13:


Ik zou zeker kiezen voor een kogel ja als dat zou kunnen. Al grazende...eigen omgeving..dat zou ik graag willen als het ooit zou moeten.
Men kan mij niet vertellen dat een paard niet ruikt dat ie bij het slachthuis staat. Al poetsen ze zich een ongeluk. De geur en geluiden enz is daar. Kan best dat het snel gaat maar toch...


Ik ook, moet zeggen sinds ik een paard heb ik daar toch anders over ben gaan denken. Jasjes uit doen enz.
Het jachtseizoen staat weer voor de deur......en twijfel hoewel als ik zie hoe het wild
anders word gekilled.....stroppen, gif enzo bbrrrr nee dat is het ook weer niet.
Kogel is dan beter.


Heel vreemd ja

jennet schreef op maandag 13 september 2010, 19:18:


Ze weten niet wat ze ruiken. We hebben voor de cursus natuurlijk bekappen zo nu en dan paardenbenen hier gehad weet je, en als er iets is dat stinkt naar slachthuis dan zijn het die dingen. Onze paarden hebben er tot onze verrassing nooit een probleem van gemaakt om letterlijk over die benen heen te stappen. Ze roken er niets verdachts aan.

Frans

jennet schreef :


Ik vraag me af hoeveel het paard er daadwerkelijk van mee krijgt in een slachthuis. We zijn er wel geweest om hoeven op te halen, gelukkig nooit paarden gezien maar wel schapen en koeien die heel rustig achter de hekken stonden te eten, geen angst verder.
Het gaat ook heel snel in zo'n slachthuis, zeker als je er zelf bij kunt blijven en met je paard gelijk naar binnen wordt geleid. Zelf heb ik er geen ervaring mee maar ik heb al veel verhalen meegekregen van euthanasie en doodsstrijd en hoe 'paardvriendelijk' het er in het slachthuis aantoe ging, dus spuiten is voor mij niet keuze één, behalve wanneer een paard dusdanig ziek en verzwakt is dat hij geen levenskracht meer heeft, ik verwacht dat een dier in zulke omstandigheden sneller opgeeft en accepteert wat er gaat gebeuren waardoor het spuitje sneller zal werken.

Paarden zijn niet zo bang van dood zoals wij mensen omdat wij het beladen en omgeven door emoties. Zo hielden wij aanvankelijk de dode oefenhoeven voor de bekapcursussen angstvallig weg bij de paarden, maar weet je; het interesseert ze geen biet en ze zijn er al helemaal niet bang van. Wel willen ze er graag aan ruiken. Dat heb ik liever niet vanwege eventuele ziektes, maar ze vinden het eerder interessant dan akelig. Ze lopen niet eens te snorken als er ergens een hoef ligt.

Tis weer wat de men ervan maakt.

groet, Pien

Frans Veldman schreef op maandag 13 september 2010, 19:50:


Hihi, schrijf ik dus precies hetzelfde
Groet, Pien

Precies. De slachtprijs ligt nu rond 1 euro de kilo per geslacht gewicht, maar daar moeten de kosten van de slager zelf nog vanaf gehaald worden. Slagerskosten liggen rond de 100 euro.

paarden
06-09-2010 actuele prijs
luxe paarden 395-730
oude paarden 250-600
3-jarige paarden 150-325
2-jarige paarden 150-160
veulens 30-255
hitten 170-250
slachtpony's 10-250
shetlandpony's 20-130

per kilo geslacht-gewicht
slachtpaarden 0,90-1,40 0,90-1,40 0,00

per kilo geslacht-gewicht
jonge slachtpaarden 0,95-1,40 0,95-1,40 0,00

Bron: de boerderij.nl

Maar goed, het geld is absoluut geen enkele overweging.
Het gaat om de keuze tussen inslapen op eigen terrein, of naar een slachterij brengen.
Een pony van 26 jaar, en dan ook nog een zware artroseklant, gratis weggeven voor een zoveelste goed tehuis vind ik al helemaal non done.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Piet schreef op maandag 13 september 2010, 18:13:


Piet, ik vat niks van jou ooit lullig op.
Nee, geen haar op m'n hoofd! Het woord 'slachten' is voor mij dan ook uitsluitend de snellere pijnloze dood waar ik voor kies. Niet de procedure daarna, vlees verwerken voor eventuele consumptie. Ook dat traject heb ik uiteraard goed bekeken en het idee dat je vriendje daar aan de haken hangt... nee. Nooit.
Ik denk dat met onze verhuizing naar PT de beslissing voor me genomen is, in geval dat.... ALS er al slachthuizen voor paarden hier bestaan, of slachthuizen die eventueel paarden slachten.... en ik weet hoe Portugezen met dieren omgaan.... moet ik nu al beslissen voor een verlossende spuit. En begraven op eigen terrein, wat volgens mij hier ook niet mag. Maar ja..... wat niet weet..... juist. Lijkt me dat 8 hec. wel voldoende is.

Natuurlijk hoop ik voor al m'n dieren een overlijden door b.v. hartstilstand, in hun slaap. Zodat ze het nooit merken. Helaas kunnen we het niet voor ze uitkiezen, ook niet voor onszelf.

Als dat een snellere methode is... ja, dan kies ik daarvoor.

Zijn we ook.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Frans Veldman schreef op maandag 13 september 2010, 19:50:

Apart dat jullie beiden een andere mening hierover schrijven.... want ik dacht dat dus ook altijd. Dat ze de slachterij zouden ruiken en dus zouden 'weten' wat er zou gaan gebeuren. Maar ik heb zat filmpjes bekeken.... en er een heleboel gezien waar paarden zonder aarzeling meelopen. Zodra ze binnenkomen krijgen ze gelijk de schietpen door hun hoofd.
Daarom is mijn mening ook veranderd. Omdat ik dit gezien heb en ook de snelheid gezien heb waarmee het paard hersendood is. Niet meer bewust van de dingen die daarna gebeuren.
Aan de kadaverhoeven had ik nog niet eens gedacht... maar vind het wel een mooi voorbeeld.
Paarden denken nu eenmaal niet zoals wij. Wij weten wat er gaat gebeuren, zo'n dier dus hoogstwaarschijnlijk niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.