Ik wil even iets toevoegen, niet direct een mening , maar juist een ervaring.

Mijn paard is overbouwd. Toen hij nog heel jong was werden de volgende 'kwalen' gesignaleerd: Verbeend hoefkraakbeen (voor), slechte hko.htm">hoefkatrollen (voor) en te lange kniebanden achter. (Ik laat z'n gebroken voetje even buiten beschouwing) Belangrijke achtergrond info.

Het begint ruim 10 jaar geleden. Hij liep eerst goed, ondanks alle 'kwalen'.
Ik reed lekker recreatief, langs de weg, zo nu en dan een sprongetje, op het strand etc. Hij werd kreupel op z'n voorhand, niet stokkreupel, maar gewoon niet lekker. Ik heb toen les genomen bij M. Zij geeft les in de klassieke dressuur. Absoluut niet sportgericht, maar vooral gericht op het welzijn van het paard. Daar ging het niet om 'in de krul' of zo. Maar puur om het evenwicht en gewicht verdelen. Onze aandacht lag bij het verplaatsen van z'n evenwicht naar achter, de achterhand. Z'n voorhand moest ontlast worden. Al gauw liep hij goed, niet meer kreupel dus. En na verloop van tijd ging hij steeds meer loslaten in z'n hele lichaam. Hij zat weer goed in z'n vel en kon de hele wereld aan. We konden zelfs zonder problemen TREC-wedstrijden rijden. En dat met een paard wat al een hele geschiedenis heeft met z'n benen.

Ik ben er eigenlijk van overtuigd dat mijn paard er zonder dressuur niet meer geweest was.

joop schreef op zondag 19 september 2010, 17:13:


Ben ik toch niet de enige die dat zo ziet.

Sandra van Bommel schreef op zondag 19 september 2010, 18:35:


Waarom toch die ACHTERHAND, de achterhand doet niets anders dan het paard voortstuwen al dan niet met wat extra gewicht van een ruiter.

Evy1990 schreef op zondag 19 september 2010, 19:36:


Dát ben ik met je eens en vanuit dat oogpunt is het dus ook niet nodig om gewicht van de ruiter meer te verdelen richting achterhand. Het gewicht van de ruiter wordt ondersteund door de voorhand die daar toch al voor ontworpen was en het voortbewegen van paard+een klein beetje gewicht van ruiter gebeurde toch al door die achterhand die de voortbeweger was. (Kruiwagenwiel als voorhand en benen van de kruier als achterhand)


Hiermee dus weer niet. De achterbenen veren niet meer dan de voorbenen, bovendien zitten ze vast aan de ruggengraat, wat betekent dat klappen dus eerder en beter worden doorgegeven aan de ruggengraat. Als er meer gewicht zou rusten op de achterhand krijg je meer krachten en trillingen op de ruggengraat. Lijkt mij niet wenselijk.


Waarom moet die voorhand toch ontlast worden? Die is gemáákt om het gewicht te dragen van het paard in de natuurlijke houding en is dus zeker níet fragieler dan de voorhand. Wát is er dan fragieler? Wat klopt er anatomisch ineens niet meer aan die voorhand zodra er een ruiter in de buurt zit?

Bovendien blijkt uit een onderzoek dat de verticale krachten waarmee de voorhoeven neerkomen bij verzameling alleen maar groter worden. Het onderzoek heb ik niet meer, maar wel het plaatje ervan:



Hierin spreekt de dressuur zichzelf dus tegen, de fragiele voorhand wordt dus zo nog meer belast....



Op hetzelfde been lichtrijden is nooit een goed idee, lichtrijden is sowieso niet zo handig. De dressuur beweert trouwens ook dat lichtrijden ontlastender is voor het paard dan doorzitten, maar Wageningen Universiteit heeft al aangetoond met onderzoeken dat de krachtsverdeling bij doorzitten veel regelmatiger is en minder pieke heeft dan bij lichtrijden.


Ik ook, omdat ik vind dat de traditionele dressuur met heel wat magische bezweringen aankomt zetten over een zwakke voorhand en meer gewicht op de achterhand. Een hele hoop theorieen in de dressuur komen voort uit traditie en niet uit onderzoek. He waar hadden we dat ook alweer eerder gezien, traditie versus logisch nadenken iets met hoeven enzo

Op het moment dat er echt onderzoek wordt losgelaten op dressuur blijkt ineens van die theorieen niks te kloppen, de krachten op de voorhand nemen bij verzameling alleen maar toe en lichtrijden blijkt belastender te zijn dan doorzitten.

Ben wel benieuwd naar een plaatje wat volgens jou dan een 'ideaal' zou zijn?

ik heb alles met veel aandacht door gelezen en mijn mening is voor mijn paard en ik dat we dressuur echt gebruiken om recht te blijven ect ze loopt goed met haar achterhand en wil gewoon niet daar lopen waar de jury haar wil zien heb ik vernomen aan onze punten en kritieke hoewel dit ook wel eens anders was en ze wel gewaarderd werd
ze loopt graag op de western manier om het zo even te noemen met haar hoofd en dat is oke voor mij
ik ga weer lekker aan de slag met bitloos en met parelli
mijn mening was altijd wel als mensen zeiden elk paard kan aan de teugel lopen ;ja maar doe jij ook iets wat je echt moeilijk vind of je ongemak of gewoon niet leuk en zo ja hoe voel jij je dan.
nu ga ik het nog meer in praktijk brengen en mijn paard zo laten lopen zoals goed voor haar is
ik vind het leerzaam om te lezen en eigenlijk bevestigen de meeste van jullie al wat ik vond.

De voorbenen veren alleen in de ondervoet die dus heel kwetsbaar is. Een achterbeen is veel buigzamer en vangt die dus beter de schokken op. Het achterbeen is eigenlijk te vergelijken met een springveer. Het heup- en kniegewricht zijn het sterkst van het paard omdat die botten sterk en groot zijn en omgeven worden door krachtige spieren. Dat is dus wat je traint met de dressuur om die gewrichten buigzamer te maken. Doe je dat niet zullen paarden de schokken gaan opvangen met de sprong en dan krijg je problemen.

Omdat de kruiswervels niet beweegelijk zijn heeft het inderdaad geen aandeel in de lengtebuiging, maar wel degelijk in de verzameling. Het staat in verbinding met de achterbenen via het kruisbeen/darmgewricht. Hier vindt dan ook de bekkenkanteling plaats bij het verzamelen en de schwung die ontstaat in de achterhand wordt hier overgebracht op wervelkolom.

Dus als het zoals jij zegt geen functie heeft, zou je geen verzameld paard kunnen krijgen en zou de schwung maar gedeeltelijk ontstaan.

Een paard is van nature links of rechtshandig, net zoals wij mensen. Als je een paard dan maar z`n gang laat gaan, wordt hij vaak steeds stijver aan de andere kant waardoor hij dus links of rechts meer spanning krijgt en de spieren aan een kant korter worden. Als je daar dus ook niks aan doet wordt het steeds moeilijker voor een paard om met een ontspannen rug te lopen. Daarom is rechtrichten ook zo belangrijk.

En van die trillingen in de ruggenwervels, als het goed is worden de meetste schokken juist door het heup- en kniegewricht opgevangen. Doordat de achterbenen zo buigzaam zijn lijkt het me niet dat er trillingen in de ruggenwervels ontstaan. Je hebt ook nog een grote sterke spier over de ruggenwervels heen lopen. Je moet niet vergeten om ook naar de bespiering te kijken, die speelt ook een belangrijke rol hierbij. De hamstrings zorgen ervoor dat het kniegewricht goed kan buigen. De quadriceps zorgen ervoor dat het heupgewricht goed kan buigen en de bilspieren vergemakkelijken het dragen van het gewicht, waardoor dus die kwetsbare onderbenen ontzien kunnen worden. Als je dit goed traint ben je uiteindelijk in staat om de achterhand het ene moment stuwend te laten werken en dan weer dragend. Daardoor krijg je dat het paard heel beheersd gaat lopen.

Het is zoveel informatie allemaal, ik heb er wel een deel van even moeten opzoeken omdat ik het niet meer helemaal uit mn hoofd wist

Ja de voorhand is ervoor gemaakt om het paard in de natuurlijke houding te dragen. Maar het paard is van nature niet gemaakt om een mens te dragen. Ookal is het maar 50 kilo wat ie draagt, als wij mensen 10 kilo verkeerd dragen gaat het ook mis. Ikzelf ben het perfecte voorbeeld van iemand die verkeerd loopt en heb daardoor ook klachten. Ik heb opnieuw moeten leren lopen om het makkelijker te maken. Doe ik mijn oefeningen een tijd niet ga ik weer heel slecht lopen.

Jantine, ik heb een leuk testje wat je zelf kunt ondervinden.

Ga op je handen en knieën, doe je hoofd in de lucht en probeer zo de kamer door te kruipen ... je mag een rugzak op je rug doen of iemand vragen om op je rug te gaan zitten, maar je mag het ook zonder extra gewicht proberen.
Loopt niet echt lekker hé?

Oké, nu houd je je hoofd laag, niet overdreven naar beneden, maar gewoon met lengte in je hals en kruip je weer de kamer rond. Gaat een stuk beter hé?
Merk je nu ook dat je je "achterbenen" makkelijker onder je kunt plaatsen?

Heel goed uitgelegd, evy.

Ik wil hier alleen dit aan toevoegen...

Ik heb zelf een merrie met slechte bespiering en eentje herstellende van rugproblemen (liep ze jarenlang mee, kwam hier aan het licht)
Beide dames zitten vast aan een kant.
Ik ben een paar weken geleden begonnen met rechtricht-oefeningen en oefeningen voor achterhand en merk nu al dat de paarden soepeler bewegen. Niet alleen bij de oefeningen, maar ook in de wei zit er veel meer 'muziek' in.
Ik ben absoluut niet de enige die dat ervaart.
Zeer veel paarden komen door hun problemen heen door middel van gymnastische oefeningen.
Dat is niet alleen voor paarden zo.
Ik heb zelf ook artrose in rug en knieen. Het gaat redelijk als ik rekening houdt met mijn beperkte belasting, maar bovenal... belangrijkste van alles, mijn oefeningen dagelijks doe.
Zonder dat stik ik van de pijn.
Maar ook gezonde mensen varen wel bij goede gymnastische oefeningen.

Er is wel heel erg weinig fantasie voor nodig om te begrijpen dat mens en dier aanmerkelijk beter belastbaar zijn als de spieren goed getraind zijn.
Het is niet moeilijk te begrijpen dat op een scheef paard een ruiter geen andere keuze heeft dan scheef erop te zitten (gaat vanzelf door houding paard... bekijk paard en ruiter van achter) en dat daardoor de 'moeilijke' kant te zwaar belast wordt en voor problemen kan zorgen zoals oa HKO
Nog is het moeilijk te begrijpen dat het voor een paard problemen oplevert om gewicht te dragen op een ongetrainde rug, net zo goed als dat mensen geen zwaar gewicht kunnen optillen als die rug totaal ongespierd zijn
En ook bij de mens hangt rug/billen/bekken aan elkaar en train je de de spieren gelijktijdig

Gewoon een kwestie van logisch verstand gebruiken.

Overigens heb ik in mijn zoektocht naar een leuk recreatiepaard ontelbaar veel paarden gezien waar alleen recreatief mee werd gereden en geen aandacht werd besteed aan lichaamstraining/gymnastisering van paarden, die volledig kapot waren gereden dus zo onschadelijk kan het onmogelijk zijn.
Om nog maar te zwijgen van de dravers met weggedrukte rug die onder de ruiter probeerden weg te rennen.

Anja S schreef op maandag 20 september 2010, 0:36:


Hoi Anja,

Je kunt dit niet vergelijken. Een mensenhoofd is met de onderkant op de romp geplaatst en een kop van een dier (ook paard) is met de achterkant (als je het vergelijkt met een mensenhoofd) verbonden met de romp. Dat maakt ook dat wij mensen rechtop kunnen lopen (op 2 benen/poten lopen - vergelijk met apen - is niet hetzelfde als rechtop lopen).

Jouw proefje zou je kunnen vergelijken met de vraag aan het paard op de achterbenen te gaan staan en dan het hoofd rechtop (= voor het paard naar achteren) te houden. Klopt, loopt/staat niet lekker maar is meer het gevolg van het anatomisch ontwerp dan dat het met nageeflijkheid te maken heeft.

Groet,
Simone

volgens mij heeft nageefllijkheid te maken met zachter worden van het paard, ik gebruik zelf dan het woord 'meegeven' als ik het al gebruik..
Hoe kun je bereiken dat je paard zacht en rond en meewerkend wordt?
Volgens mij door zelf als ruiter aanhoudend zachtheid aan te bieden. en al zéker niet door gemene trucs te gaan gebruiken, dat is een deksel op een snelkookpan en heeft niets en helemaal niets te maken met meegeven.
Misschien vaag verwoord, maar zo voel ik het.
Nageven heeft ook weer minder te maken met de hoofd/hals houding, is alleen maar een resultaat van de kwaliteit van de werking van de achterhand en het lijf dat losgelatener wordt. Hoe verder gevorderd in de training, hoe sterker en gehevener het paard de hals en het hoofd draagt. Hoe meer je dat gaat dwingen, hoe minder de kwaliteit van de beweging wordt.
Leer als ruiter zelf eerst om zelf nageeflijk te zijn met je handen, voordat je dat van je paard gaat verwachten.

Eerst zelf kwaliteit aanbieden in de training, veel geduld, en niet meer vragen dan waar het paard aan toe is, weten wat nodig is om te doen, en géén dwang, alleen uitnodigen. Dat is al een hele wetenschap op zich.

groet

door dat ik er nu mee bezig ben heb ik vandaag eens goed gekeken wanneer ik fijn rijd met mijn paard en zij
in het begin losse teugel ,ze hield haar rug wel recht en hals in rechte lijn soms ook naar beneden lang laag uit zich zelf maar met doorzitten voelde ik goed dat de achter kant niet goed mee werkte en ze dus op de voorhand liep
lengte buigingen gingen best oke dus dit is voor het warm rijden oke en dan niet doorzitten wat ik nooit doe in het eerste half uur
toen teugels iets korter en op de western manier aan de teugel weet even niet goed hoe ik het moet beschrijven,teugels had ik voor dressuur begrip te lang en voor western denk ik iets te kort maar toen liep ze echt fijn rechte rug en doorzitten ging fijn achter hand er bij
buigingen ging ook goed ook naar haar vaste kant boog ze oke door
toen teugels kort en nageeflijk gereden ze deed het wel en pakte niet vast en vandaar uit loopt z ook een tijd ontspannen aan de teugel met die lengte teugels alleen dan word het zwaar voor haar en dan kost het veel werk en verschil met langere teugel was vaker benen geven om te laten draven
doorzitten oke maar gelijk meer klapperede benen dus spanning in haar rug en in mijn lijf
buigingen oke maar verzet naar rechts wat logisch is aangezien ze dan korter word en dit dus niet fijn vind
toen liet ik haar flink uitgestrekte draf doen iets wat ze leuk vind om te doen samen met haar ijsland vriedje wedstrijd doen
teugels lang en toen gooide ze haar rug dus hol iets wat z ebuiten ook wel kan doen als ze snelller wil dan kan pof mag ja en dat zit niet door ook niet in arbeidsdraf
dit zijn mijn bevindingen en ik heb nu de manier gevonden om haar lijf soepel te houden
en vandaar kijken we wel verder loopt ze ook ontspannen met iets kortere teugel en in heel haar lijf oke dan nemen we dat op dat moment mee en verder gewoon genieten samen toch

clarissa ruijgrok schreef op maandag 20 september 2010, 12:05:


Mooi gezegd, Clarissa.

Coralie schreef op maandag 20 september 2010, 20:32:


dankje, ik vreesde eigenlijk dat ik weer te vaag was. Daarbij realiseerde ik me daarna pas dat dat eigenlijk niet helemaal antwoord op de vraag was, en nu realiseer ik me dat er wel indirect een antwoord was.
Mijn antwoord is eigenlijk: ja, nageeflijkheid is wel nodig, je wilt toch dat je paard open wordt naar jou toe? voordat de rest komt. Niemand wil op een paard zitten dat zich afsluit voor de ruiter...
De hele discussie over verzamelen wordt weer van stal getrokken (metaforisch eigenlijk), ik heb bewondering voor de schrijfsels van evy, ik had er zelf de kracht niet voor..maar dat heeft weer minder met de nageeflijkheid te maken, dat is een voorwaarde om úberhaupt met je paard om te gaan. Een paard kan aan de hand of tijdens grondwerk ook nageeflijk zijn of niet.
Als je geen zin hebt om je paard te gymnasticeren, dan moet je er maar niet op gaan zitten...het is helaas een voorwaarde om je paard een beetje heel te houden. Een atletisch paard dat enigszins uitgebalanceerd is, is een voorwaarde om erop te rijden.
Volgens mij...