Wil schreef :
> Is Moira ook zo'n paard die b.v. bij je vraag: voet.... eerst haar 5 sec.
> bedenktijd nodig heeft? Er écht over nadenkt of ze het wel of niet zal
> doen? Of net doet alsof ze de vraag helemaal niet begrijpt?
Ow, dat ligt helemaal aan de bui waarin zij op dat moment is.
Moira is over het algemeen heel meewerkend, maar is ook prima in staat voor zichzelf situaties uit te denken en te besluiten of ze dat die dag wel of niet gaat doen. Haar moet je verleiden, laten zien wat je wilt, zonder druk overtuigen. Zij is een paard dat er slecht tegenkan als je zelf wisselvallig of ongeduldig bent en verschillende ruiters op haar rug die dingen net op een andere manier aan haar vragen vindt ze ook moeilijk. Haar 'effe snel' uit de paddock trekken en opzadelen, als je zelf in een hurry bent, forget it, want ze gaat tegen je in. Ik begrijp haar heel goed maar ik vind tegelijkertijd ook dat zij divagedrag vertoont. Bij haar moet je alles protocolair vastleggen. Het is bij dit soort paarden belangrijk dat je een afweging maakt tussen alleen 'vragen' en (het opvoeren van) druk. Het zijn al minder 'gecompliceerde' paarden als je ze begrijpt en ze het gevoel geeft dat je ze in hun waarde laat. Zij is absoluut een paard dat zich niet snel aan je geeft, haar respect moet je verdienen maar als ze doorheeft dat je haar werkelijk iets kunt bieden (want je moet je wel kunnen bewijzen bij dit soort paarden) gaat ze ook voor je door het vuur. Eerder gewoonweg niet, sluit ze zich af. Zij gaat ook met niemand iets aan als zij dat niet wilt. Van de ene kant is zo'n paard een uitdaging, van de andere kant kan ik op een aantal momenten nét geen discussie gebruiken (altijd dat ge 'jamaar') als we bijvoorbeeld met een groep op stap zijn en er een situatie komt waarin ik (met haar) een stukje leiding moet nemen (verkeer, onverwachte situaties).
Het is overigens niet zo dat het voorop lopen of het lopen in verkeer voor Moira nieuw is, absoluut niet, want rijd je haar in d'r eentje is ze zeer meewerkend, oplettend en zelfs meedenkend, dus ze heeft het wel. Bij haar is het echt gedrag, geen angst.
Wat ik momenteel met haar aan het doen ben is een band opbouwen. We hebben heel wat discussie maar groeien nu ook naar mekaar toe, merk ik. Ik zoek haar op, zij zoekt mij op, ook in de paddock buiten het werk. Ik ben haar aan het aftasten en zij mij (heel duidelijk). Ondanks het feit dat zij van mij is (als bedrijf) beschouw ik haar niet als mijn paard, nu wél als mijn rijpaard (groot verschil). Beetje noodgedwongen omdat zij vastliep in de les en ik mijn paard (BD) min of meer aan Evy gegeven heb als haar rijpaard en ik geen eigen rijpaard meer had.
Vind ik het een uitdaging? Ow ja.
Maar ik ben wat mijn eigen rijpaard betreft (oa groepen begeleiden) helemaal niet zo van de uitdaging. Ik heb gewoon een paard nodig dat geen vragen stelt, méégaat in mijn stroom, er altijd is, en opwie ik kan bouwen. Dat is veiligheid als ik met 10 paarden en rijders door het verkeer moet, langs enge dingen, rijders te paard moet begeleiden terwijl ik er zelf naast rijd. Tot nu toe is er maar één die mij dat kan geven en dat is BD. Gelukkig heb ik al gemerkt Alegría deze eigenschappen ook heeft (mijn jonge merrie en toekomstige rijpaard). Hoewel ik ook wel hoop dat ik dit bij Moira weet los te maken, als ze maar eens ophoudt met dat eeuwige gediscussieer.
Nog wel wat werk aan de winkel dus.
Groet, Pien
Warboel
