Aafke schreef op maandag 22 november 2010, 16:34:


Komt er sowieso niet erg veel koliek bij Haflingers voor? Ik hoor het regelmatig tenminste. Zelf nog nooit een paard met koliek gehad gelukkig..

Aafke schreef op maandag 22 november 2010, 16:34:


sorry Aaf, maar ik loop niet warm voor die beesten maar da's persoonlijk,
verder heb ik me nooit verdiept in de genealogie van de haffies, fjorries en friezzies
dus naar verwantschap zal je zelf een beetje moeten peuren

Anne Schuite schreef op maandag 22 november 2010, 16:40:


als dat nu eens mathematisch zou onderbouwd kunnen worden ....
maar géén stamboek wil natuurlijk daar tekoop mee lopen !

Laufeya haflinger van 19 jaar heeft bij mij lichte koliek gehad na en ontworming met equi pramox. Was klein half jaar ervoor met ivermectine ontwormd zonder klachten. Kwamen ook geen wormen af. Geef die kuur dus nooit meer aan haar echt te zwaar. Ze is gelukkig maar 1 dag ziek geweest, niet eten en in de avond koorts en zweten, weinig darmgeluiden en geen mest. Gelukkig ging ze na een halve dag weer eten en had ze de ochtend er na weer ontlasting, hoe blij kun je dan met een drol zijn zeg

Geweldig.
Ben zó blij voor je en zal de ziekteverschijnselen in mijn achterhoofd houden.
Wie denkt er nou aan zand in de darmen als een paard beroerd loopt. JIJ uiteindelijk.
En ik hopelijk in het vervolg, als er weer iemand is met zulke problemen.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 16:56:


Ik durf wel te roepen dat mijne niet zo koliekgevoelig is (nok nok)...
Vader is Atlantic.

Marlies Sanders schreef op maandag 22 november 2010, 13:16:

Zijn jouw paarden ook nog ergens anders mee 'schoongemaakt'? Ik heb altijd begrepen dat lijnzaad het zand niet meer meeneemt als er echt veel in zit.

Hadden jouw paarden ook aanhoudend last van slappe mest?

De Welshpony van een vriendin van mij heeft hier sinds een tijdje last van. Het komt er soms uit als water... Ook veel onverteerd voedsel in zijn mest en hij gedraagt zich continue gespannen (duidt op pijn?). Hij is laatst n.a.v. mestonderzoek ontwormd, maar het betert maar niet...

Groet, Dani

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 16:25:


Ja inderdaad.
Ik weet dat jij er anders tegenover staat.
En ik vind het ook zeer interessant allemaal.
Maar Jammie was ook om sentimentele reden gefokt.
Ik weet dat zijn vader ook zou passen binnen jouw visie.
Maar voor mijn zus, is hij gewoon een mooie match met haar merrie.
Zijn kleur is alleen maar een leuke bijkomstigheid.


Ja tuurlijk, daarom dat ik dat ook nog niet gedaan heb.
En zolang dat het rationele de bovenhand houdt, ik dat ook niet ga doen.

Slecht verteerde mest kan ook aan kiezen liggen heb ik begrepen, dus misschien de moeite waard om dat eens na te kijken.

Laufeya is trouwens een ijslander geen haflinger , nachtdienst gead en dan ben ik niet zo helder

Natasja Meersman schreef op maandag 22 november 2010, 18:50:

slecht verteerd voedsel

Bedankt voor de tip, zal het doorgeven!

Groet, Dani

joop schreef op maandag 22 november 2010, 12:10:


Tja Joop, volgens mij is dat niet buitengewoon...
Wij hebben hier ook verschillende kolieken gehad, maar nooit op de wei...
In de winter, wanneer onze wei niet bereikbaar meer is en onze paarden aan huis staan in de paddock, dan gebeurt het.

Apache, mijn eerste paard, is eraan gestorven. 's Ochtends nog monter, alles tussen de merries regelen, dan opeens niet meer eten, stilstaan als een standbeeld. Nog gemest maar geen darmgeluid meer. Heel de dag mee gaan wandelen, twee keer opgegoten met parafine, 's nachts gestorven... De grootste schok van mijn leven. Van alles naar niets op minder dan 12 uur tijd. Apache, onze clown...
Zou een darmverdraaiing geweest zijn...

Indy heeft ook al een paar keer koliek gehad, door verandering van hooi.

De laatste keer had ze verstoppingskoliek, ook opgegoten met parafine.
Achteraf bleek ze van Mel niet te mogen drinken. Nu staan er drie drinkbakken in de paddock.

Sela heeft al lichte koliek gehad, Mel en Couscous nog nooit.

Een beetje verderop hier, is een paardenpension, de paarden staan héél "rudimentair".
Grote weides, een pluk hooi, (op het zand), groen water, een biet en een schep spelt (in de winter) NOOIT een ziek paard, NOOIT koliek. Wel paarden waarvan men aan het einde van de winter de ribben kan zien.

Tja...

Marianne