Fred schreef op donderdag 25 november 2010, 22:29:


In dat geval ben ik door het artikel en mijn geheugen op het verkeerde been gezet. Interessant dat de fout van een ander je zo aan het lachen maakt.


Oh ja? leg dat eens beter uit.

Ik vind het roerend dat Piet Bakker oa de nadruk legt op het feit dat een paard de mogelijkheid moet hebben de persoonlijkheid te blijven die hij is. Dat is immers waar het in de paardenwereld het meest aan schort, door training en door de manier waarop paarden worden gehouden.
Gelukkig is Piet Bakker ook diplomatiek genoeg om de bitaanhangers niet tegen zich in het harnas te jagen. Hij nodigt ze eerder uit bitloos ook eens uit te proberen.
Ik ben zelf heel blij dat ik het beleren van Rosa niet heb uitbesteed zoals ik eerst van plan was, zij heeft een fantastisch karakter en het zou zonde zijn als haar onbevangen houding ten opzichte van de mens door argwaan veranderd zou zijn.

Helemaal eens Letje.
"Lariekoek" net zo'n uitspraak als "Kom Kom"
Je ziet hem zo voor je, als je dat stukje leest
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Fred,

Jouw 'plastinaat' komt toch mooi aardig in de buurt.
Frans artikel belooft goed te zijn, te zien aan de foto's,
ik leg het bij de stapel 'door te worstelen'.

Groeten,
Liesbet

Ik had waarschijnlijk niet gemiddeld mogen schrijven .

Ik heb geen gemiddelde cijfers, maar weet wel dat niet ELK paard zo lang werd bereden, gehouden. De paarden die niet voldeden aan de wensen/eisen werden vlugger van de hand gedaan.
Er waren natuurlijk ook de betere paarden, gegoede paarden, waar veel opleiding in werd gestoken die veel langer moesten meegaan en die verzorgd werden als prinsen.

Maar kunnen we dat niet ook vandaag concluderen,
er zijn paarden die 'geluk' hebben en 30 jaar mogen/kunnen worden,
en er zijn (spijtig genoeg) ook andere paarden.

Groeten,
Liesbet Diestelmans

PS als jij gemiddelden hebt dan wil ik die ook wel graag bekijken/bestuderen.

Peter Donck schreef op vrijdag 26 november 2010, 8:07:


Blonde, hoog opgeleide vrouwen hebben ook al meer kans op rugklachen.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 26 november 2010, 13:39:


neeneeneeneehhh! ik lameniemeeruitmetentlokkeuh !

mooi stuk dat inderdaad tot nadenken zet.
ik werk nu met mijn paard aan de hand en sinds kort ook met de lange teugel. Dit laatste is nog niet helemaal een succes te noemen. Maar het begin is er. Maar aan de hand merk ik (zonder bit uiteraard) op hoe kleine hulpen hij reageerd. Hand iets lager, iets hoger. lichaam iets meer of minder gedraaid enz.
Ongeveer 6 weken geleden was hij zo stijf als een plank. En dat is niet overdreven. Hij maakte veel te korte passen, niet soepel maar houterig, en viel aan 1 zijde letterlijk om als ik hem wat buiging vroeg.
Nu met het trainen aan de hand, zonder bit of andere dingen loopt hij netjes ingebogen, met zijn neusje omlaag, achterbenen ondertredend in een cirkel.
Ik was even de weg kwijt kwa bitloos maar ben zo overtuigd dat mijn paard nog veel soepeler kan worden, zichzelf nog meer kan dragen en uiteindelijk ook mij, zonder die ijzerwinkel in zijn mond.
En die lange lijnen...dat komt ook wel. Leuk om te doen maar hij snapt het gewoon niet helemaal. Komt wel heb ik geleerd...beetje meer geduld hebben

iets voor je merrie?

http://www.veulencentrale.be/

sterkte met het verlies

groetjes Clarissa

Anja S schreef op donderdag 25 november 2010, 16:03:


Bedankt al aan iedereen voor de tips! Ik plaats deze draad ook alvast even in mijn bookmarks, want mijn geheugen staat er al even slecht voor vrees ik

Ik vind trouwens de foto van de hoefschoentjes voor het haardvuur bij het openen van PN heel leuk! (Sorry, effe off-topic)

Groetjes,
Debbie

Jees... alles klopt. Ik lees maar niet meer verder...........

Groetjes, Stephanie (echt blond, ....., ......)

Beste Ans,

Ik vind het echt heel erg voor jullie. Zou gek worden van verdriet als ik één van mijn paardjes zou verliezen. Ik ben nu elke dag extra dankbaar voor mijn eigen veulentje, want dat jonge leventje is zo kwetsbaar weet ik nu. Daaraan denk ik nu elke keer ik hem zie en ook een beetje aan twee mensen en een merrie die hun kleintje nu moeten missen.
Heel veel sterkte!

Debbie

dankje Anja, heb het opgeslagen

innige deelneming.... ik ben het gezeul met vastrijdende kruiwagens in de modder ook al kotsbeu en het gaat nog maaaaaanden duren eer het lente is....

wij gaan zondag (ik hoop echt dat een paar vrienden komen helpen) ons hooi terugleggen op de normale plek, ditmaal 2 palletten op mekaar, hopen dat het droog blijft deze keer.
heb deze week weer een baal of 4 weggegooid, pijnlijk als je beseft dat het hooi zo schaars en duur is dit jaar. (er zullen er nog veel volgen, zondag leg ik al wat beschimmeld is aan de kant.)

Als het hooi weggestapeld is, kunnen de paardjes ook terug gebruik maken van de inloopstal en dus zelf kiezen of ze al dan niet in de modder staan. is mijn geweten gesust. en alle mest die in de stal ligt, is veel makkelijker opgekuist. ook goed voor mij.
ik sukkel weeral een paar dagen met mijn rug en mijn vriend Rudi heeft een peesontsteking in zijn knie, geweldig nu het zo zwaar is voor ons 'paardenpersonneel'.

de paarden? die vreten zich vol en staan ons schaapachtig aan te staren.

zucht, zucht. we zijn althans niet alleen, zo te lezen.
Koen, ik ben helemaal jaloers op je loods.... als ik ooit de lotto win....

een fijn weekend aan iedereen, ondanks alle geploeter
Katrien