Spirithorses schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:43:
knip
>
Tot vandaag. (Ja, ja, Piet, Inge, Nick en Egon
.......)
>
knip
> Ze ging ook vragen bij J a c k en onze aanwezige vrienden die natuurlijk niet reageerden. Dan steeds weer kwam ze bij mij terug.
>
> Blijft wel dat ik zie dat BD zonder voerbeloning nooit zo alert en nadenkend zou zijn.
> Ik ga eens kijken hoe het verder gaat, ik houd jullie wel op de hoogte.
> Ik heb vandaag een blij en alert paard gezien die echt plezier had in het samenwerken met mij !!!! En er is geen moment van druk geweest, alleen een samenzijn in volle concentratie.
>
> Groet, Pien
Hahaha, was weer mooi weer he vandaag....
Ben dus ook maar weer eens aan de gang gegaan.
De wond van Miranda is geheel genezen dus maar weer eens zien hoe ze liep...
Nou heb ik zoals sommige weten een paar weken terug al eens geprobeerd te clikceren met Miranda omdat ik wilde zien hoe snel ze dit door had.
Dit was na aanleiding van wat ik ergens gelezen had dat met een merrie leren moeilijker zou gaan dan een hengst of ruin.
Zo´n 3 weken terug dus voor de eerste keer met Miranda in een stal aan de gang geweest.
Denk dat het voor mij moeilijker was dan voor haar....moeilijk om te zien of ze het nou door had of dat ze in de targethand ook op zoek was naar dat stukje wortel.
Of het dus bewust aan tikken was of op zoek naar eten dus.
Ben toen niet lang doorgegaan, maar een in stukjes gesneden winterpeen lang, uit angst dat ik wat verkeerd deed, en die is snel op hoor...
Nu met mooi weer en ook bij de paarden aangekomen besloot ik eens te kijken of ze inderdaad nog wat wist van de vorige keer.
Ook hier nu alle vrijheid, het gras langs de kant van de buitenbak, Haar vriendje Moonlight, met mijn vrouw daarop die bezig was, 2 kinderen al spelend in de bak...en wij zelf dus....Miranda en ik , allemaal in die buitenbak...afleiding genoeg dus, ook al vanwege de aanwezige pauwen ,kippen, honden en katten die overal opduiken.
Na 2 maal een beetje geholpen te hebben, de hand dus wel heel dicht bij de neus, bleek echter dat ze nog wel degelijk wist hoe dit spelletje vorige keer ging.
Na een aantal maal dit gedaan te hebben heb ik een ander target genomen dan mijn hand...een witte stok die je ook gebruikt om iets af te zetten met lint.
Dit omdat ik dat makkelijk zonder bukken overal kan achterlaten waar ik wil.(een pion/baksteen moet je neerzetten en dus bukken....)
Aanwijzen...en ja hoor...ook dat had ze al heel erg snel door.
Ff pauze genomen en op een afstandje staan kijken naar het andere paard...die was wat druk en ik wilde zien waardoor dat kwam.
Miranda zag dit niet zo zitten en maakte me al snel duidelijk dat ze wel verder wilde.
Nog even met de stok bezig geweest en uiteindelijk besloten om te stoppen.
Een duidelijk stopteken heb ik haar natuurlijk nog niet geleerd maar ben buiten de bak gaan staan en daar zeker een kwartier geweest.
Miranda stond intussen gewoon rustig naar het andere paard te kijken en natuurlijk bij de kinderen.
Toen ik terug kwam merkte ik wel dat ik continu contact had met haar...ze bleef me volgen waar ik ook ging staan.
Achter haar...waar dus eigenlijk een dooie hoek zit ....draaide ze zichzelf gewoon om tot ze me weer zag.
Heb haar niet geroepen maar ze kwam toch zelf aan zetten.
Uiteraard dacht ik...daar moet ik gebruik van maken ...das makkelijk in de wei...hoef ik niet meer te wachten tot ze uitgedold is...dat kan nml. nog wel eens ff duren.
Ze komt eigenlijk zelden meteen naar me toe als ik de wei in kom en als je niet al te veel tijd hebt is dat soms niet prettig als je toch wat wil doen. (hoefonderhoud bijvoorbeeld)
Geklickt dus op het komen....beloning...verder weg gaan staan en geroepen...en ja hoor , daar kwam ze aan huppelen..
Na een aantal keren dit op een simpele vinger beweging geoefend ipv. stem...ook dat had ze snel door....
Uiteindelijk gestopt, haar nog een lekkere wortel gegeven en de bak weer verlaten...
En toen...ging ik de mist in....
Ik dacht nml. haar nog ff te laten lopen zodat ik een beetje kon zien wat er nog van haar soepele lijf over was na een half -¾ jaar niks meer doen.
Normaal gesproken doe ik alles op stem...als ik zeg stap dan gaat ze ook, draf,galop en halt ...alles op stem zonder verdere hulpmiddelen.
Nu echter zie ik dat ik een totaal ander paard heb....zonder opdringerig te zijn blijft het bij me...waar ik ook ga of sta...ze staat er bij.
Das natuurlijk heel mooi...maar van enig lopen kwam dus niks van.
Das nou ook net het moeilijkste, hek inmiddels begrepen van Piet, wat er bij komt kijken....het paard van je weg sturen.
Tja...nou kan ik kiezen...stoppen met klickeren...of ......juist....het wordt dus stoppen met werken...we bouwen het gewoon rustig op die spieren...dan maar een half jaar later op mijn paard.
Ik wil nml. niet na al die tijd meteen op haar rug gaan zitten zonder de wetenschap dat haar spieren weer werken zoals bedoelt...
Lopend en al spelend kunnen we ook spieren opbouwen toch? (dank je Pien, heb toch over je uitspraak nagedacht!)
Het verschil in contact is zelfs bij een paard waarvan ik dacht dat het al wel goed was zo anders....hier ga ik niet meer mee stoppen...
Eigenlijk Pien...het zelfde mee-gemaakt dus vanmiddag...met een hoop kilometers tussen ons met hetzelfde spel bezig geweest en op dezelfde manier genoten van dezelfde dingen.....mooi he..
Gr. Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.
Warboel
