Bij ons begint de training morgen vroeg door de cabidvereniging in onze straat: volwassen kerels gekleed uniformpjes en een maf hoedje die met een flinke slok op een zelfgemaakt carbidkanon afschieten. Na tien knallen zijn Lily en Kim er immuun voor en de andere knallen vallen erbij in het niet. Wel handig.

Maar ik zal blij zijn als dat geknal weer voorbij is. Ik ben er zelf bang voor. Als ik geen paarden had zette ik geen voet buiten de deur.

Monique