Hoi allemaal,

Mijn paard heeft op 16 oktober vorig jaar een ernstige peesblessure gehad. Hierdoor kon ik zijn goede voet niet bekappen. Inmiddels zijn we weer wat maanden verder en kan ik deze voet nog steeds niet echt bekappen. Hij geeft hem nu wel af en toe als ik erom vraag (ik dwing hem dus absoluut niet), maar dit zijn te korte momenten om zijn hoef weer goed in model te brengen. Gelukkig is de hoefwand door het vele belasten redelijk gelijk gebleven met de zool, alleen loopt hij in de breedte wat uit, waardoor hij af en toe flaires krijgt. Zijn slechte voet geeft hij natuurlijk wel goed en die kan ik dan ook gewoon bijhouden. Is ook wel nodig want de hoefwand was wel een stuk langer dan de zool in vergelijking met zijn andere voet.

Nu is mijn vraag, hoe lang kan het duren voordat hij weer wat langer zijn voetje kan geven? Is dit normaal bij een vrij ernstige peesblessure? Ik heb hier niet echt ervaring mee, dus ik weet niet hoe lang zoiets "normaal" weer in zoverre is hersteld dat een voetje geven geen probleem meer is. Hij stapt inmiddels weer heel aardig (een leek zou er niets aan zien), en hij draaft en galoppeerd ook soms weer uit zichzelf als hij een gekke bui heeft in de wei. Galop gaat beter als draf. Zijn er mensen die ervaring hebben met peesblessures in combinatie met bekappen??

Alvast bedankt!

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op woensdag 12 januari 2011, 23:27:


Is pas drie maanden geleden dat het gebeurd is. Ik zou heel voorzichtig zijn, het tijd geven en niks forceren. Zoveel mogelijk gezamenlijk gaan stappen op een harde ondergrond, zodat de voet nog wat van zichzelf slijt.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

2 jaar geleden had mijn paard een zeer hevig ontsteking in z'n achtervoet. Hij kon 3 maanden zowat geen gewicht op die voet zetten waardoor de andere hoeven inderdaad niet verzorgd konden worden. Aan de andere achtervoet hoefde ik zowat niks te doen, die sleet als een gek... Toen in maart het zonnetje door kwam en ze lekker gingen lenteluieren, liggen in het zand, heb ik z'n overige 3 voeten gedaan terwijl hij lag. Het was een beetje behelpen natuurlijk maar het scheelde een hoop. De steunsels kun je best goed doen zo. FF met een mesje zo goed als het kon de flares in de kwartieren weghalen etc.
Toen alles weer een beetje beter was wilde hij z'n rechter voorvoet niet meer graag geven en de goede achtervoet kon ook telkens maar heel kort nog. Rustig weer opbouwen.
Gelukkig is alles weer helemaal goed gekomen. Vorige week zette hij z'n rechter voorvoet alleen, uit zichzelf op de bekapstandaard hahaha. Naar voren toe (wilde de mustangrol gaan maken). Ik zette de standaard neer en hups, meneer zet z'n voet erop hahaha. Nog ff en hij bekapt zichzelf in zoverre hij dat niet al doet

Ik wil inderdaad met hem gaan stappen. Tot nu toe is daar nog niks van gekomen omdat er nog tot afgelopen weekend sneeuw lag. En er wordt nog steeds dagelijks gestrooid hier, waardoor ik eigenlijk nu niet met hem door het zout wil lopen.
Daarentegen hebben wij wel een beklinkerd pad van zo'n 25 meter lang en is de inloopstal volledig beklinkerd waardoor hij zowiezo veel over het harde loopt. Zo gauw er niet meer gestrooid wordt wil ik met hem gaan stappen.

Ja liggend bekappen had ik ook al aan gedacht, maar hij ligt bijna nooit. En als hij ligt dan komt hij snel overeind als hij me ziet. Toen hij net die peesblessure had opgelopen bleef hij overigens wel liggen en kon ik bij hem gaan zitten. Gelukkig had ik zijn hoeven nog helemaal bijgewerkt vlak voordat hij de blessure opliep .

Maar wel fijn om te horen dat het "normaal" is dat hij zijn goede voet nog niet wil geven. Ik twijfel nogal eens of het nog allemaal "goed" verloopt. De veearts wil elke keer terugkomen voor een echo. En in het begin had hij erge twijfels of er niet meer aan de hand was behalve een flink gat in zijn pees. Hij had namelijk zo verschrikkelijk veel pijn. Meer dan de veearts gewend was bij een peesblessure. Zijn hoef is meerdere keren nagekeken op een hoefzweer, hij heeft antibiotica gehad om bloedvergiftiging uit te sluiten (zijn been bleef erg dik), er zijn inmiddels 2 echo's gemaakt en rontgenfoto's. Tot dusverre is het alleen zijn pees die niet in orde is. In mijn ogen heeft het maken van nog meer echo's dan ook geen zin voor nu. Behalve dat je inderdaad het herstel in kaart brengt. Maar dat is dan beter om over een maand of 3 weer eens te doen? In plaats van 3x in 3 maanden tijd? Daar wordt hij niet beter van en het kost toch alles bij elkaar wel veel geld (wat ik er wel voor over heb als het ook echt zinvol is). Of heb ik dit mis?

Bedankt!

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op donderdag 13 januari 2011, 10:14:

Ik vind dat je gelijk hebt. Als de blessure zo hevig was -ik neem aan dat dat bleek uit de eerste echo?- zal het herstel ook lange tijd duren. Elke 3 maanden een echo lijkt me dan ruimschoots voldoende. Een zeer lichte peesblessure neemt 3 maanden in beslag om geheel te herstellen, dus ik schat dat jouw paard wel een jaar onderweg zal zijn.
Het niet kunnen bekappen moet je maar even voor lief nemen en kijken wat je stappend over ruw asfalt voor elkaar kunt krijgen. Is voor de pees ook eens erg goed!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Unartica schreef op donderdag 13 januari 2011, 10:14:

Ik heb wel vaker zo lang 1 hoef niet kunnen bekappen, zelfs wel veel langer, 6mnd. Jammer maar dat komt tzt wel weer in orde. Als het kan inderdaad wel oefenen met lopen want de lange belasting op het goede been kan ook weer problemen veroorzaken.
Omdat je toch niet veel met hem kan doen misschien trainen (clicker) dat hij gaat liggen of blijft liggen (eenvoudiger gezegd dan gedaan)
Het hangt er ook een beetje vanaf welke pees beschadigd is. Als je paard beter gaat lopen zou ik wel proberen weer die hoef te laten geven. Beetje trainen, 2 tellen 3 tellen enz en kijken hoe het gaat. Niet forceren.
Ik zou geen echo laten maken, je paard geneest wel of niet, echo maakt niks uit. Je doet geen onderzoek naar peesblessures, maar je hoopt dat je paard weer snel op de been is. Als de DA echt geinteresseerd is kan hij op eigen kosten een echo komen maken.

joop schreef op donderdag 13 januari 2011, 11:39:


Denk je ook zo over röntgenfoto's bij hoefbevangenheid, Joop?

Christel Provaas schreef op donderdag 13 januari 2011, 13:37:


Een goede DA of iemand die zijn geld verdient met de verzorging van hoeven heeft volgens mij lang niet altijd X rays nodig. Je ziet zo al dat er sprake is van HB, en als je ervaring hebt kan je ook aardig inschatten, tevens met behulp van info over de geschiedenis van getroffen paard, hoe erg de situatie is. Is er vermoeden dat het hoefbeen is aangetast of beschadigd moet je wel Xrays maken om beter te evalueren. Of dat nu door Hb is of andere oorzaak.

Christel Provaas schreef op donderdag 13 januari 2011, 11:31:


Ja, dat bleek inderdaad uit de echo's. Hij heeft een groot gat in zijn pees, waar het gewoon zwart is,i.p.v. witte streepjes .

Gisteren is de dierenarts weer geweest (hij komt uit belangstelling en kosteloos kijken hoe het met hem gaat). Alleen de medicijnen, echo's en rontgen heb ik hoeven betalen. Dus dat is wel heel netjes. Hij vond hem al een heel stuk beter lopen. Hij stapt alleen nog iets sneller over op zijn goede been, dan op zijn andere. Maar kwa tempo loopt hij gewoon goed en actief. Hij zet wel tijdens het grazen zijn zere been wat naar achteren. Volgens de dierenarts kan dit inmiddels gewenning zijn want hij reageerd verder niet als hij wordt onderzocht.

Ik ben inmiddels met hem aan het stappen. Elke dag 20 minuutjes (en steeds iets verder als het goed gaat) over het harde. Op de heenweg heeft ie de neiging om wat te slungelen en moet ik hem echt op tempo houden, maar zodra ik omdraai en we gaan huiswaarts dan loopt ie ineens harder dan mij en moet ik hem wat inhouden.

Bedankt voor jullie reacties. Het stelt me ook wel gerust dat het niet zo heel erg kwaad kan dat ik hem nu niet goed kan bekappen. Daar was ik me toch wel zorgen over aan het maken.

Groetjes Jolanda

Hou je er rekening mee dat wanneer hij weer 100% rad loopt, dat niet betekent dat de pees volledig is genezen? Het riskante met peesblessures is te snel weer aan de gang gaan. Immers paard loopt goed, echo is goed, we kunnen weer. Neem de tijd en bouw heel langzaam op, geen bochten de eerste tijd al. Veel vlakke stap-kilometers in de benen werkt het beste.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Hoi Christel,

Bedankt voor de tips. Ik ga zeker heel voorzichtig aan doen. Ik ben eerder te voorzichtig dan te snel denk ik. Ik heb nog 2 andere pony's dus ik kan toch wel rijden. Hij mag lekker zijn tijd nemen. Ik woon aan een drukke lange weg waar ik eindeloos rechtuit kan stappen over het harde met hem, dus in dit geval is het ideaal. Het is wel een doordrammer kwa karakter (engels volbloed). Vandaar dat ik hem ook eerder wat zal moeten inhouden. Hij stapt uit zichzelf behoorlijk veel en kan het soms niet laten om ondanks zijn kreupelheid een galopje te maken. Het stappen wat ik nu met hem doe is "extra" en daarbij let ik er goed op dat ik het doseer.

Groetjes Jolanda