Mijn merrie werd hoefbevangen,door een mengeling van factoren..
Wij moesten vluchten naar een andere plek,,,,veulen weg,terwijl ik beloofd had ,dat wij altyd samen zouden zijn !!
Onzekerheid,gras was toen niet aan de orde (misschien fructaangehalte)nou we kijken ,hoe t dit jaar gaat!!
Beweging genoeg(dag en nacht buiten ,zonder deken)en onbeperkt hooi..
En wat ook wel belangrijk is :: Ik heb er nu vrede mee.....>>>
En natuurlijk op blote voetjes ,waar ze nu zelfs over grintpaden gaat..
Heeft een jaar geduurd ,,maar beloning geeft de geduldige
Groet trudy

Peter Donck schreef op zondag, 13 februari 2005, 14:55:

\
Ten dele met je eens Peter.
Als het een bui is heb je gelijk, maar bij regen voor de hele dag gaat een koe en een paard gewoon grazen. Het zal toch moeten eten.
Je kan dus het weer voorspellen door naar de dieren te kijken
Misschien is het omdat ik in een winderiger omgeving woon, maar ik ben zaterdag gewoon gaan rijden en later met Shiny gaan wandelen.
Ik denk dat het net zoiets is als verkeersmak maken.
Ze wennen eraan.
Als we bv langs een dijk lopen met loeiende populieren zie ik wel wat onrust, maar niet zo dat hij de benen zou willen nemen of zo.
Ik vind wind en wat regen dus geen reden om te zeggen blijf maar thuis. Zorg natuurlijk wel dat je daar rijdt waar geen takken of andere narigheid voor ongelukken kunnen zorgen.
Piet
.

Elzaliene Proost schreef op zondag, 13 februari 2005, 14:13:


haha hier volgt weer een avontuur van Dicky Dick
De wind waait hard, ik schat 8 of 9, en we gingen dus Ör en de kleintjes
ophalen. Jimmy had geen laarzen, dus die wachtte bij het hek, ik zou Ör wel
pakken, en Dick deed de kleintjes. Pakken ging best ok al waren ze wat druk
door de storm, maar toen........ Dick ging door de wei als een heuse
diepsneeuwskieër of wildwaterweilandkanoër, hij liet niet los, tsja dacht Ör daar gaan mijn
kleintjes, dus zij begon ook te waterballetten, nu was mijn arm nog steeds
pijnlijk van het avontuur met Falka, maar Ör vond het een reuze goed idee om
er ook een schepje bovenop te doen, dus zij pfoeeeee, hahaha, ik heb de
modder tot achter mijn Ören zitten nu. En Dick maar skieën, die ziet er ook
niet meer uit Hij werd echt gemangeld tussen 2 springende bokkende en
rennende veulens. Bij het hek kon Jimmy helpen, die heeft daar Bret
overgenomen, die ziet er nu nog het schoonste uit, maar de douche is
voorlopig weer bezet hier.
Dit was weer een verhaal van Dicky Dick, tot de volgende keer!

Groetjes Esther

Peter Donck schreef op zondag, 13 februari 2005, 17:09:

hallo peter
ik doe geen sporten niet maar wel rustig buiten ritten om te verzorgen dat ze voldoende beweging krijgt. ik ben met je eens hoor. bedankt voor je reactie.

Piet schreef :

Nee, ik ook niet. Maar de paarden en de lessers wel.
Die ruiters die nu toch komen opdagen rijden op paarden die tegen de wind in met het hoofd opzij en de neus op de grond met tegenzin de bak doorploegen en met de wind mee onder de staart stuiterend naar beneden jumpen .
Niet zo'n succes op het moment.... Groet, Pien

Spirit schreef op zondag, 13 februari 2005, 14:01:

hallo pien
wat is vuursteen? waar kan ik dit halen en wat zijn de kosten?
onze bak is ook gedeeltelijk betegeld en gedeeltelijk zand en menging van stenen/ kiezel maar de laatste dagen lijkt het een zwembad te worden! zelfs onder hun schuilplaats is nat.

ik vind het best moelijk met dit ontzettend nat weer met het geven van hooi in de buiten bak. als het weer droog is dan is het makkelijk om klein hoopjes overal te leggen zodat de paarden in beweging blijven. maar nu heb ik het probleem dat de hooi meestal verwaardeloosd wordt en de enigste oplossing is om de hooi in een plaats onder het schuilplaats te leggen. dan staan mijn paarden daar tot het hooi op is dus krijgen ze geen beweging. idèeen zijn welcome.

sue garritsen schreef op zondag, 13 februari 2005, 21:50:


Wij hebben een stuk of 10 tractor/vrachtwagenbanden gehaald en die op een aantal plaatsen in de paddoccks en de bak neergelegd.
We dompelen ons hooi altijd in water omdat een van de paarden een stofallergie heeft. Vervolgens gaan de plakken hooi in de banden. Zo waait het niet weg momenteel. En de paarden kunnen er niet op piesen.
Groet, Pien

Ja Piet ik ben ook nog uit rijden geweest bij storm
maar toen waren we wel met twee en langs een trajekt dat wij
en de paarden goed kenden,
het woei toen zo hard dat mn maat op een gegeven moment
gewoon met paard en al onderuit ging
dikke lol
maar 't hangt ervan af wat je paard gewoon is van te doen,
als je hem op dat moment dingen laat doen die ie niet echt gewoon is
dan raken ze veel sneller opgefokt !
Ik heb het ook al meegemaakt op wandel bij een plotse snijdende bui
dat de paarden met zn allen afdraaiden en zoals beschreven bleven
wachten tot de bui over was, maar toen waren ze ook in groep
én gewoon om samen op stap te gaan.
Ik ben het volkomen met je eens dat wind en regen géén reden zijn
om thuis te blijven, want dan zit je vaker thuis dan op je paard
hier in dit tochtgat, maar gisteren en vandaag heb ik toch de paarden
op stal gelaten en ben ook thuis gebleven.
Ik heb ze wel gelucht zoals elke dag, maar ze waren in één tel
weer binnen zodra het hek (of wat er nog moet voor doorgaan) open was !

ik weet trouwens ook niet of die Mike van Elzalien wat gewoon is
maar ik denk van niet, vandaar beter voorzichtig met zo'n weer.
groetjes,
Peter

Okay, de meningen zijn dus iets verdeelt... Ik kan mij er inderdaad iets bij voorstellen dat o.a. paarden stormachtig weer niets vinden, ik vind het ook niets, maar hoe zouden paarden in de natuur dat dan doen? Ze moeten inderdaad toch eten? En er zal toch niet altijd een schuilmogelijkheid zijn, toch?

sue garritsen schreef op zondag, 13 februari 2005, 21:50:


Als je paarden eens één of enkele dagen niet veel beweging nemen
moet je daar echt nog géén drama over maken,
vanzodra't weer betert gooien ze eens alles los en halen 't wel in !
Je kan toch niet alles op een weegschaaltje leggen
Peter

Met een groepje hebben we vandaag voor een dag een binnenbak gehuurd.
De bedoeling was eigenlijk om een hele dag buiten bezig te zijn maar het stormde een tikkeltje te hard. Af en toe is het wel lekker zo'n binnenbak .

Hierbij een fototje van vandaag en een filmpje. Natuurlijk zonder bit en ijzers(en toevallig ook zonder boom )



(voor de rest van de foto's zie http://137.224.239.32/nh/forum/viewtopic.php?t=1202)

Het filmpje:

http://137.224.239.32/nh/forum/fotos_upload/play.avi

Groetjes Maaike

susan garritsen schreef :


Vuursteen of silex is een heel scherp gesteente als het breekt.
Hiervan maakten de prehistoriers al vuistbijlen.
We twijfelen een beetje of het inderdaad zo goed voldoet.
Als je er een flinter afslaat is het net zo scherp als een scalpel.

De paden van D'n Observant en het Enci-bos op de St. Pietersberg zijn ermee bezaaid, maar in combinatie met bosgrond. (Vlak bij jou in de buurt...).
Als we al steentjes uit de witte lijn peuteren na het rijden zijn dat altijd flintertjes vuursteen.

Onze paarden gaan er nu in een gloeiende galop overheen maar dat is wel de vuursteen die al ingelopen/ingereden is op de bospaden.

Een vriendin van ons heeft het via via gekocht van iemand die bij de Enci werkt, als ik mij niet vergis. Ik zal haar eens vragen.

Ik denk overigens niet dat je met deze steensoort kunt voorkomen dat je bak een zwembad wordt, tenzij je er een heel dikke laag van aanbrengt.
Maar indien niet vermengd met (bos)grond heeft het echt heel scherpe uitsteeksels. Groet, Pien

Elzaliene Proost schreef op zondag, 13 februari 2005, 22:20:


de minimale schuilmogelijkheid van een paard
is zn eigen kont !
En in de natuur gaan ze wel samentroepen bij slecht weer
en beschutting zoeken, al is het maar achter een graspol,
maar als de honger knaagt, dan moeten ze er weer op uit.
Bij onze huis-paarden hebben die beestjes het voordeel
dat ze eigenlijk niet op hun honger leven en dat op tijd en stond
het voer wordt aangesleept,
dus moeten ze enkel denken aan zichzelf beschutten ...

bij sterke wind (en regen) is wat een paard waarneemt
ook totaal anders,
bij ons is het zicht belangerijk en mag de wind ons in de oren loeien
zolang we dat kunnen verdragen voelen we ons veilig.
Een paard heeft een veel scherper gehoor dan wij
maar bij stormweer wordt alle geluid kompleet door de mangel gehaald
en zal het paard ook veel alerter moeten zijn om het geluid te kunnen lezen !
wat het paard ziet bij storm hangt ook allemaal te wapperen en te klapperen
en ook dat moet het paard kunnen thuisbrengen ...
Zn waarnemingszin wordt dan ook in faze rood gebracht
met nerveus gedrag als gevolg, tenzij je hem zijn veiligheid
in zn vertrouwde omgeving met zn vriendjes en zn knabbels
kan garanderen, dan wordt het waakzame rust !
peter

Spirit schreef op zondag, 13 februari 2005, 22:29: